LAGPAD NGA MGA LISO

[Heb., pohl].

Ang Hebreohanong termino maoy katumbas sa Arabiko nga ful ug gituohan nga mao ang lagpad nga liso, Vicia faba, usa ka tanom nga mabuhi sulod lamang sa usa ka tuig nga kasagarang gitanom diha sa Sirya ug Palestina. Kini nga matang sa liso nakaplagan diha sa mga lungon sa gipreserbar nga Ehiptohanong mga patayng lawas, nga nagpakitang gigamit na kini sa Ehipto sukad pa sa karaang kapanahonan.

Kini nga tanom maoy gahion ug tanos, nga moabot sa gitas-ong mga 1 m (3 p), ug mopatunghag humot nga alimyon sa dihang mamulak. Ang hinog nga mga bunga maoy dagko ug baga, ug ang mga liso maoy kapehon o itom. Kini itanom human sa sayong ulan sa tinghunlak ug kasagarang anihon sa ulahing bahin sa tingpamulak sa hapit nang mahuman ug ani ang sebada ug trigo. Ang mga tanom paliran sama sa mga lugasong tanom. Ingong pagkaon, ang linghod pa nga mga bunga mahimong utanon, samtang ang hinog nga mga liso sagad lutoon nga gisado ug sagolan ug karne.

Sa dihang si David mipahawa sa Jerusalem ug mitabok sa Jordan tungod sa pag-alsa ni Absalom, siya ug ang iyang kaubanan gisugat didto sa Mahanaim sa usa ka delegasyon nga boluntaryong mitanyag ug mga kasangkapan ug mga pagkaon, lakip ang lagpad nga mga liso. (2Sa 17:24-29) Si Ezequiel gisugo sa pagsagol sa lagpad nga mga liso uban sa mga lentihas ug mga lugas aron himoong dili-pino nga tinapay nga pagakan-on nga tinimbang, nga naghulagway sa mga kagutmanan.​—Eze 4:​9, 10.