TIYANGGIHAN

Usa ka publikong dapit nga palitanan ug baligyaanan ug ingong dapit nga tigomanan sa publiko diha sa mga siyudad ug mga lungsod sa karaang Tungang Sidlakan ug sa Romanhong kalibotan. Sa Grego ug Romanhon nga mga siyudad, kining publiko nga dapit gilibotag mga estatwa ug mga bilding, lakip ang relihiyosong mga edipisyo. Mopatim-aw nga ang pipila ka hudisyal nga mga kaso gihusay diha sa mga tiyanggihan. (Itandi ang Buh 16:19-21.) Dugang pa, ang mga balita nga lokal ug langyaw madunggan diha sa tiyanggihan, kay didto man magtigom ang mga tawo ug mag-estoryahanay bahin sa labing ulahing mga panghitabo.​—Itandi ang Buh 17:17-21.

Diha sa mga tiyanggihan sa Palestina, ang mga bata makitang nagdula. (Mat 11:16; Luc 7:32) Ang mga tawo nga walay trabaho ingon man kadtong magpasuhol sa tibuok adlaw nga pagtrabaho lagmit nga didto mag-istambay. (Itandi ang Mat 20:​3, 4.) Buot sa garbosong mga eskriba ug mga Pariseo nga sila makita sa mga panon sa katawhan didto ug hatagan silag katahoran tungod sa ilang nahuptang taas nga posisyon. (Mat 23:​2, 6, 7; Mar 12:38; Luc 11:43; 20:46) Sa dihang makapauli na gikan sa tiyanggihan, ang mga Pariseo ug ang ubang mga Hudiyo nga hugot nga nagatuman sa tradisyon maghinlo sa ilang kaugalingon pinaagi sa pagwisik ug tubig sa dili pa mokaon.​—Mar 7:​3, 4.

Samtang dinhi pa sa yuta, giayo ni Kristo Jesus ang mga tawo diha sa mga tiyanggihan. (Mar 6:56) Ug si apostol Pablo, nga didto sa Atenas, sa adlaw-adlaw nangatarongan ‘sa mga atua didto sa tiyanggihan.’​—Buh 17:​16, 17; tan-awa ang APIO, TIYANGGIHAN SA.