NASARETNON
[lagmit gikan sa Heb. nga neʹtser, “turok”].
Usa ka bansagon nga gitawag kang Jesus ug sa ulahi ngadto sa iyang mga sumusunod. Ang mga ngalang Nasaretnon ug Nazareo dili isipon nga pareho, tungod kay bisan tuod kokaamgid ug espeling diha sa Cebuano, kini naggikan sa bug-os magkalahi nga Hebreohanong mga pulong nga may magkalahi nga mga kahulogan.—Tan-awa ang NAZAREO.
Natural lamang ug dili gayod talagsaon nga tawgon si Jesus ingong Nasaretnon, sanglit sukad sa pagkabata (wala pay tulo ka tuig ang pangedaron) siya gipadako ingong anak sa usa ka panday sa siyudad sa Nasaret, usa ka dapit nga mga 100 km (60 mi) sa A sa Jerusalem. Ang batasan sa paglangkit sa mga tawo ngadto sa mga dapit nga ilang gipuy-an maoy komon niadtong mga adlawa.—2Sa 3:2, 3; 17:27; 23:25-37; Nah 1:1; Buh 13:1; 21:29.
Sa daghang dapit ug sa tanang matang sa mga tawo, si Jesus kanunayng gitawag nga Nasaretnon. (Mar 1:23, 24; 10:46, 47; 14:66-69; 16:5, 6; Luc 24:13-19; Ju 18:1-7) Si Jesus mismo midawat ug migamit sa maong ngalan. (Ju 18:5-8; Buh 22:6-8) Sa karatula nga gibutang ni Pilato sa estaka sa pagsakit, iyang gisulat diha sa Hebreohanon, sa Latin, ug sa Grego ang mga pulong: “Jesus nga Nasaretnon ang Hari sa mga Hudiyo.” (Ju 19:19, 20) Sukad sa Pentekostes sa 33 K.P., ang mga apostoles ug ang ubang mga tawo kanunayng naghisgot kang Jesu-Kristo ingong Nasaretnon o ingong taga-Nasaret.—Buh 2:22; 3:6; 4:10; 6:14; 10:38; 26:9.
Matagnaon. Gipasiugda ni Mateo nga ang ngalang Nasaretnon gitagna ingong laing ilhanan nga magpaila kang Jesu-Kristo ingong ang gisaad nga Mesiyas. Iyang gipunting kini alang sa iyang mga magbabasa sa dihang iyang giasoy kon sa unsang paagi gidalag balik ni Jose si Maria ug ang iyang anak gikan sa Ehipto human mamatay si Herodes. “Dugang pa,” si Mateo misulat, “kay gihatagan sa Diyos ug pasidaan diha sa usa ka damgo, siya [si Jose] mipauli ngadto sa teritoryo sa Galilea, ug miabot ug mipuyo sa usa ka siyudad nga ginganlag Nasaret, aron matuman ang gisulti pinaagi sa mga manalagna: ‘Siya tawgon nga Nasaretnon.’”—Mat 2:19-23.
Ang Nasaret wala hisgoti sa Hebreohanong Kasulatan. Gituohan sa pipila nga si Mateo nagkutlo niini gikan sa usa ka basahon sa tagna nga nawala o sa usa ka tradisyon nga wala mahisulat, apan ang iyang ekspresyon nga, “gisulti pinaagi sa mga manalagna,” gigamit lamang sa mga magsusulat sa Kristohanon Gregong Kasulatan sa paghisgot sa samang koleksiyon sa kanon sa Hebreohanong Kasulatan nga atong nabatonan karong adlawa. Dayag, ang yawi sa pagsabot nag-agad sa pag-isip sa Nasaretnon ingong katumbas sa neʹtser, nga gihisgotan na nga nagkahulogang turok.
Pinasukad niini nga hunahuna, dayag nga si Mateo nagpunting sa giingon ni Isaias (11:1) labot sa Mesiyas: “Mogitib gayod ang usa ka gamayng sanga gikan sa tuod ni Jese; ug gikan sa iyang mga gamot ang usa ka turok [we·neʹtser] magmabungahon.” Ang laing Hebreohanong pulong, tseʹmach, nagkahulogan usab nga turok ug gigamit sa ubang mga manalagna sa dihang naghisgot sa Mesiyas. Gigamit ni Mateo ang plural, nga nag-ingong ang “mga manalagna” naghisgot niining pag-abot sa “Turok.” Pananglitan, si Jeremias misulat bahin sa “matarong nga turok” ingong salingsing ni David. (Jer 23:5; 33:15) Si Zacarias naghubit sa usa ka hari-saserdote “kansang ngalan maoy Turok,” usa ka tagna nga mapadapat lamang kang Jesus nga Nasaretnon, ang dakong magtutukod sa espirituwal nga Templo.—Zac 3:8; 6:12, 13.