KUDYAPA

[Heb., dar·darʹ; Gr. triʹbo·los].

Usa ka matang sa tanom nga may tunokon, giringgiringon nga mga dahon, gahing mga lindog, ug may ligngin o tabudyos nga mga ulo-ulo nga may humok ug sinawon nga purpura, dalag, o puting mga bulak. Si Adan, ug ang iyang mga kaliwat sa ulahi, kinahanglang mosagubang sa mga kudyapa sa dihang sila magtikad sa tinunglo nga yuta. (Gen 3:​17, 18) Sanglit ang mga binhi niini padparon man sa hangin, ang mga kudyapa daling modaghan diha sa wala atimana ug biniyaan nga mga dapit. (Tan-awa ang Os 10:8.) Si Jesu-Kristo naghisgot sa mga kudyapa sa pag-ilustrar nga ang mga tawo, sama sa mga tanom, mailhan pinaagi sa mga bunga niini. (Mat 7:16) Sa Palestina, ang usa kasagarang makakita ug daghang nagtuliyok nga bulak sa kudyapa nga ipadpad sa hangin sa tinghunlak, usa ka butang nga gipunting diha sa Salmo 83:13 ug Isaias 17:13.