Kinabuhi ug Ministeryo ni Jesus

Ang Dalan sa Kinabuhi

ANG dalan sa kinabuhi mao ang pagsunod sa mga pagtulon-an ni Jesus. Apan dili kini masayong buhaton. Ang mga Pariseo, pananglit, daw hilig sa paghukom sa uban sa mabangison, ug tingali daghan ang misundog kanila. Busa samtang nagpadayon si Jesus sa iyang Wali sa Bukid, siya mihatag niini nga tambag: “Ayaw kamo pagpanghukom sa uban aron dili kamo pagahukman; kay ang hukom nga inyong ipakanaog, mao usab ang igahukom kaninyo.”

Peligrosong sundon ang pagpanguna sa sobra ka hinawayong mga Pariseo. Sumala sa asoy ni Lucas, giilustrar ni Jesus ang kapeligrohan niini pinaagi sa pag-ingon: “Makahimo ba ang usa ka buta sa pagguyod sa laing buta? Dili ba mangahulog silang duha ngadto sa gahong?”

Ang sobra nga pagpanaway sa uban, nagapadako sa ilang mga sayop ug manghilabot kanila, maoy usa ka seryoso nga kasal-anan. Busa nangutana si Jesus: “Unsaon man nimo sa pag-ingon sa imong igsoon, ‘Ambi kuhaon ko kanang puling sa imong mata’; nga dili ka man gani makakita sa troso nga anaa sa kaugalingon mong mata? Maut! Kuhaa una ang troso nga anaa sa imong mata, ug unya makakita ka na pag-ayo sa pagkuha sa puling gikan sa mata sa imong igsoon.”

Wala kini magkahulogan nga dili na gamiton sa mga disipulo ni Jesus ang pagsabot maylabot sa ubang mga tawo, kay siya miingon: “Ayaw ihatag sa mga iro ang mga butang balaan, ug ayaw iitsa ang inyong mga perlas ngadto sa mga baboy.” Ang mga kamatuoran sa Pulong sa Diyos balaan. Kaamgid sila sa mahulagwayong mga perlas. Apan kon dunay mga indibiduwal, nga samag mga iro ug baboy, nga walay pagpabili niining bililhong mga kamatuoran, biyaan sa mga disipulo ni Jesus kining mga tawhana ug mangitag mga dalunggan nga mas mapamation.

Bisan pa nga unang gihisgotan ni Jesus ang pag-ampo diha sa iyang wali, gipasiugda niya karon ang panginahanglan sa pagpabilin diha niana. “Padayon kamo sa pagpangayo,” siya mitambag, “ug kamo pagahatagan.” Sa pag-ilustrar sa pagkamainandamon sa Diyos sa pagtubag sa mga pag-ampo, si Jesus nangutana: “Kinsa bang tawhana diha kaninyo nga kon ang iyang anak mangayog tinapay​—hatagan hinoon niyag bato? . . . Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa iyang mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nagapangayo kaniya?”

Sunod gihatag ni Jesus kanang nahimong bantogang lagda sa paggawi, nga komung gitawag nga Bulawanong Lagda. Siya miingon: “Busa, buhati ang mga tawo sa bisan unsay buot ninyo nga ilang pagabuhaton kaninyo.” Ang pagsunod niining mga lagdaa nagkinahanglag positibong aksiyon sa paghimog maayo sa uban, sa pagtratar kanila sumala sa gusto nimong ilang itratar kanimo.

Nga ang dalan sa kinabuhi dili masayon gipadayag diha sa sugo ni Jesus: “Sulod kamo sa masigpit nga pultahan; kay dako ang pultahan ug sangkad ang dalan padulong sa kalaglagan, ug daghan ang nagasulod agi niini; samtang masigpit ang pultahan ug hiktin ang dalan padulong sa kinabuhi, ug diyutay ra ang mga nakatultol niini.”

Dako kaayo ang kapeligrohang mahisalaag, busa mipasidaan si Jesus: “Magbantay kamo sa mga mini nga mga propeta nga moanha kaninyo nga managsapot sa pagkakarnero, apan diay sa sulod nila sila mga lobo nga manunukob.” Sama nga mailhan ang maayong kahoy ug daotang kahoy sa ilang mga bunga, miingon si Jesus, ang bakak nga mga propeta mailhan pinaagi sa ilang paggawi ug mga pagtulon-an.

Mipadayon, gipatin-aw ni Jesus nga dili lamang sa pulong nga mahimo ang tawo nga Iyang disipulo kondili sa iyang binuhatan. Ang ubang mga tawo nangangkon nga si Jesus mao ang ilang Ginoo, apan kon dili nila tumanon ang kabubut-on sa iyang Amahan, siya miingon: “Ako magaingon kanila: Wala ko gayod kamo igkaila! Palayo kamo kanako, kamong mga mamumuhat ug daotan.”

Sa kataposan, mihatag si Jesus ug halandomong konklusyon sa iyang wali. Siya miingon: “Busa bisan kinsa nga magapatalinghog niining akong mga pulong ug magatuman niini mahisama siya sa usa ka tawong maalamon, nga nagatukod sa iyang balay ibabaw sa bato. Ug unya mibundak ang ulan ug mibul-og ang mga baha ug mihuros ang mga hangin ug mihapak niadtong balaya, apan kadto wala malumpag, kay natukod man sa ibabaw sa bato.”

Sa laing bahin, si Jesus miingon: “Bisan kinsa nga magapatalinghog niining akong mga pulong ug dili magatuman niini mahasama sa usa ka tawong buangbuang nga nagtukod sa iyang balay ibabaw sa balas. Ug mibundak ang ulan ug mibul-og ang mga baha ug mihuros ang mga hangin ug mihapak niadtong balaya, apan kadto nalumpag, ug dako gayod ang iyang pagkahugno.”

Dihang nakatapos si Jesus sa iyang wali, natingala ang panon sa katawhan sa paagi sa iyang pagpanudlo, kay siya nagtudlo kanila ingong tawo nga may awtoridad ug dili sama sa ilang mga lider sa relihiyon. Mateo 7:1-29; Lucas 6:27-49.

◆ Unsay gipamulong ni Jesus bahin sa pagpanghukom sa uban apan sa unsang paagi iyang gipakita nga kinahanglang gamiton sa iyang mga disipulo ang pagsabot maylabot sa mga tawo?

◆ Unsay dugang nga gipahayag ni Jesus mahitungod sa pag-ampo, ug unsang lagda sa paggawi ang iyang gihatag?

◆ Sa unsang paagi gipakita ni Jesus nga ang dalan sa kinabuhi dili masayon ug nga adunay kapeligrohang mahisalaag?

◆ Giunsa ni Jesus sa pagtapos sa iyang wali, ug unsay epekto niadto?