Mga Pangutana Gikan sa mga Magbabasa

◼ Mahimo ba nga ang tawo nga nagpahinungod sa iyang kinabuhi kang Jehova nga Diyos tukmang makatawag niana nga usa ka panumpa?

Ang mga tawo nga nakadangat sa paghigugma sa tinuod nga Diyos ug nga determinado sa pag-alagad kaniya sa bug-os kinahanglang magpahinungod sa ilang kaugalingon kang Jehova ug dayon magpabawtismo. Samtang wala gamita sa Bibliya ang pulong “panumpa” mahitungod sa Kristohanong dedikasyon, dili supak ang pagtawag niini sa ingon.

Gipatin-aw sa Aid to Bible Understanding nga sumala sa Kasulatan ang panumpa maoy “solemneng saad nga motuman sa pagbuhat sa pipila butang, sa pagtanyag ug halad o gasa, o sa pagsulod ug usa ka pag-alagad kun kondisyon; usa ka panumpa, mahimo nga positibo kun negatibo.” Ang ubang mga panumpa sa rekord sa Bibliya nalangkit sa pasalig nga mosunod sa gipahayag nga dalan kon may buhaton una si Jehova. Pananglitan, ang Numeros 21:2 nag-ingon: “Ug ang Israel nanaad kang Jehova ug miingon: ‘Kon itugyan mo kining katawhan sa akong kamot, pagagub-on ko ang ilang mga siyudad.’” (Genesis 28:20-22; Maghuhukom 11:30-39) Ang pagpahinungod sa Kristohanon sa iyang kinabuhi sa Diyos sa pagkatinuod dili maoy usa ka kondisyonal nga panumpa. Siya dili moingon, sa laing pagkasulti nga: ‘Kon ikaw, Jehova, mohatag kanakog kalipay ug kauswagan karon ug pasaligan ako ug kinabuhing dayon diha sa bag-ong sistema sa mga butang, mosaad ako nga moalagad ako kanimo sa tibuok nakong kinabuhi.’

Gipadayag sa Bibliya ang ubang mga panumpa ingon nga wala-hangyoa ug wala pangayoa. Ang Wilson’s Old Testament Word Studies nag-ingon mahitungod sa Hebreohanong pulong nga nalangkit: “[na·daŕ] pagpanumpa, i.e. manaad sa kinabubut-on nga mohatag o mobuhat ug pipila ka butang; ang pangunang ideya mao kanang paglain.” Busa ang tawo kinabubut-on nga manumpa sa Diyos. Busa mahimo bang ipangatarongan nga ang pagkahimo sa tawo nga dedikado, bawtismadong tinun-an ni Jesus dili panumpa tungod kay ang kinahanglanon sa Diyos karon nga magpahinungod ang tanang nagatinguhang makabaton sa Iyang pag-uyon?a

Apan, ang kamatuoran nga adunay pipila ka kinahanglanon si Jehova aron ang indibiduwal mahimong iyang higala wala magkahulogan nga walay personal nga kapilian ang nalangkit. Gisultihan ni Moises ang mga Israelitas: “Gibutang ko sa inyong atubangan ang kinabuhi ug kamatayon, ang panalangin ug ang tunglo; busa pilia ninyo ang kinabuhi aron mabuhi ikaw, ug ang imong kaliwatan.” (Deuteronomio 30:19, 20; Salmo 15:1-5; itandi sa Josue 24:15; 1 Hari 18:21.) Hinumdomi ang mga pulong ni Jesus: “Umari kamo kanako, kamong tanan nga nabudlayan ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo. Isangon ninyo ang akong yugo diha kaninyo ug pagtuon kamo gikan kanako, kay ako maaghop ug mapaubsanon sa kasingkasing, ug makakaplag kamog pahulay alang sa inyong mga kalag.” (Mateo 11:28, 29) Malupigon ba kana nga kinahanglanon, usa ka pagpamugos? O usa ba kini ka imbitasyon nga nagatugot ug kinabubut-ong pagsanong?

Si Jesus natawo diha sa usa ka nasod nga nagpahinungod sa Diyos; daghang bahin sa iyang kinabuhi ug kamatayon gitakda nang daan diha sa tagna; ug ang Diyos nag-andam ug lawas alang kang Jesus sa paghalad. Apan, ang kinabubut-ong desisyon ni Kristo sa pagtanyag sa iyang kaugalingon alang sa linain nga pag-alagad gipakita diha sa iyang mga pulong: “Unya miingon ako, ‘Tan-awa! ako mianhi (sumala sa nahisulat mahitungod kanako diha sa basahon nga linukot) sa pagtuman sa imong kabubut-on, Oh Diyos.’” (Hebreohanon 10:5-10) Sa samang paagi, ang matag usa ka indibiduwal kinahanglang mohimog desisyon sa kinabubut-on aron mahimong dedikado, bawtismadong Kristohanon.

Dugang pa, nahibalo ang mga Kristohanon karon nga ang paggamit sa pulong sama sa “panumpa” dili limitado sumala sa paggamit niini diha sa Bibliya. Dugay nang gigamit sa mga Saksi ni Jehova ang “mga panumpa sa kaminyoon” diha sa mga kasal nga ginahimo sa ilang mga Kingdom Hall.b Kaharmoniya kini sa kinatibuk-ang kahulogan sa “panumpa,” sama sa kahulogan: “usa ka solemneng panaad o buhat, ilabina diha sa pormang pagpanumpa ngadto sa Diyos.”​—Oxford American Dictionary, 1980, panid 778.

Busa, mopatim-aw nga dili kinahanglang limitihan ang paggamit sa pulong “panumpa.” Ang tawo nga nakahukom sa pag-alagad sa Diyos tingali mobati nga, alang kaniya, ang iyang walay-pagpanukong pagpahinungod sama ra sa usa ka personal nga panumpa​—usa ka panumpa sa pagpahinungod. Siya ‘solemneng nagsaad o mosugod sa pagbuhat ug usa ka butang,’ nga mao gayoy panumpa. Niining kasoha, kini mao ang paggamit sa iyang kinabuhi sa pag-alagad kang Jehova, matinumanong mobuhat sa Iyangkabubut-on. Kinahanglang ingon niini ka ugdang ang iyang bation. Sama sa gibati sa salmista, kinsa, dihang gipunting ang mga butang nga iyang gipanumpaan, miingon: “Unsay akong ikabayad kang Jehova tungod sa tanan niyang mga kaayohan kanako? Dawaton ko ang kopa sa dakong kaluwasan, ug pagasangpiton ko ang ngalan ni Jehova. Magabayad ako sa akong mga panumpa ni Jehova.”​—Salmo 116:12-14; tan-awa usab ang Salmo 50:14.

[Mga footnote]