Mga Pagtulon-an Gikan sa Kasulatan: Miqueas 1:1–7:20
Ang Hustisya ug Ngalan ni Jehova Gibayaw
ANG propetang Miqueas nagkinabuhi sa ikawalong siglo W.K.P., ang panahon sa idolatriya ug inhustisya sa Israel ug Juda. Ang kahimtang kaniadto katumbas kaayo sa atong makita karong adlawa nga ang mga mensahe ug mga pahimangno ni Miqueas angayan sa atong panahon. Ug ang positibong balita nga iyang gidala naghatag kanatog tinuod nga paglaom niining kalibotan nga gimandoan ni Satanas.—1 Juan 5:19.
Ang mensahe ni Miqueas sa tingob maayong gipakita sa mosunod tulo ka pahayag: “Alaot . . . niadtong kinsa nagabuhat ug pagkadaotan.” “Unsa ba ang gikinahanglan ni Jehova kanimo kondili ang pagbuhat sa minatarong ug ang paghigugma sa kalulot ug ang paglakaw nga mapainubsanon uban sa imong Diyos?” “Kita, sa atong bahin, magalakaw sa ngalan ni Jehova nga atong Diyos . . . hangtod sa kahangtoran.”—Miqueas 2:1; 6:8; 4:5.
Idolatriya Gisaway
Si Jehova dili motugot nga ang pagkadaotan magpadayon sa walay kataposan. Ang idolatriya ug pag-alsa mikaylap sa Israel ug Juda. Busa, si Jehova nagsilbing usa ka saksi batok kanila. Ang ilang mga diyos-diyos pagapukanon. Ang magsisimbag mga diyos-diyos mahimong ‘upaw sama sa usa ka agila’ ug mag-antos sa pagkabihag.—1:1-16.
Para sa mga matinumanon, si Jehova napamatud-ang Diyos sa paglaom. Ang malansisong mga malupigon gisaway ingong mga kawatan ug mga tulisan. Ang kadaotan mohapak kanila. Apan gisaad ang pagpasig-uli alang “sa nahibilin sa Israel.” “Sa paghiusa tigomon ko sila sama sa usa ka panon sa usa ka toril,” nagaingon si Jehova.—2:1-13.
Si Jehova nagalaom nga ang hustisya ipadapat niadtong kinsa adunay responsabilidad sa iyang katawhan. Ngadto sa malupigong mga pangulo sa Israel, kini nagaingon: “Dili ba alang kaninyo ang pagpanghibalo sa hustisya? Kamo nga nagadumot sa maayo ug nahigugma sa daotan, nga nagalaksi sa ilang panit gikan kanila ug nagakuha sa unod gikan sa ilang mga bukog.” Si Miqueas, “uban sa espiritu ni Jehova ug hustisya ug kusog,” nagpahayag sa mga paghukom ni Jehova batok kanila. Siya miingon, ngadto sa dili matarong nga mga pangulo, sila mihukom tungod sa hiphip, ug ang mga saserdote mitudlo tungod sa suhol, ug ang mga propeta nagapanagna tungod sa salapi. Busa, ang Jerusalem “mahimong mga tinapok sa kagun-oban.”—3:1-12.
Ang Mensahe sa Paglaom
Ang matuod nga pagsimba pagabuhaton sa tibuok nga yuta. Si Miqueas mitagna nga “sa ulahing bahin sa mga adlaw,” ang katawhan sa daghang mga nasod pagatudloan sa mga paagi ni Jehova. Ang Diyos magahukom, ug ang gubat walaon na. Ang matuod nga mga magsisimba, ‘magalakaw sa ngalan ni Jehova nga ilang Diyos sa walay kataposan.’ Bisan pa sa paghingilin ug kasakitan, ang iyang katawhan pagaluwason gikan sa kamot sa ilang mga kaaway.—4:1-13.
Kita makasalig sa gisaad sa Diyos nga Manluluwas. Usa ka magmamando gikan sa Bethlehem ang magabantay uban sa kusog ni Jehova. “Ang kaluwasan gikan sa mga Asiryanhon” gitagna. Ang nahibilin sa matuod nga mga magsisimba mahimong ingon sa yamog ug ingon sa taligsik sa mga ulan, ug ang tanang matang sa bakak nga pagsimba ug demonismo kini pagalukahon.—5:1-15.
Ang Hustisya ni Jehova Magalungtad
Si Jehova nagalaom sa iyang katawhan nga mosunod sa iyang matarong ug matul-id nga mga suntoan. Unsay iyang nabuhat nga angayan alang sa salawayong pagsimba? Siya mihimo sa maayong mga butang ngadto sa iyang katawhan. ‘Ug unsa ang gikinahanglan ni Jehova kanila kundi ang pagbuhat sa minatarong, ug ang paghigugma sa kalulot, ug ang paglakaw nga mapainubsanon uban sa ilang Diyos?’ Kon sila magpadayon sa ilang kapintasan ug pagkamapahimuslanon, ilang malaoman lamang ang iyang daotang paghukom.—6:1-16.
Kita kinahanglang mosalig sa hustisya ug kaluoy ni Jehova. Bisan ang mga membro sa pamilya mahimong kaaway. Apan si Miqueas miingon: “Ako magahulat sa Diyos sa akong kaluwasan. Ang akong Diyos maminaw kanako.” Ang propeta misalig sa hustisya ni Jehova, nga nahibalo ang Diyos “sa tino dili magpugong sa iyang kasuko sa walay kataposan, tungod kay siya nagakalipay sa mahigugmaong kalulot.”—7:1-20.
Mga pagtulon-an karong adlawa: Si Jehova nagalaom sa iyang katawhan nga magabuhat sa hustisya. Kon bahin sa pamatigayon, ang Kristohanon angayng mangutana sa iyang kaugalingon: “Ako ba maputli pinaagi sa daotang mga timbangan ug pinaagi sa puntil sa mga bato nga malimbongon?” (6:11) Niining kataposang mga adlaw, ang tanang katawhan ni Jehova angay gayong moamot alang sa panaghiusa sa iyang yutan-ong organisasyon ug modawat sa mga instruksiyon sa iyang mga paagi sa kalinaw. Kita maningkamot nga buhaton ang tanan sa kabayawan sa ngalan ni Jehova ug sa pagpauswag sa matuod nga pagsimba.—2:12; 4:1-4.
[Kahon sa panid 14]
GISUSI ANG MGA TEKSTO SA BIBLIYA
o 1:16—Sa Israel, ang kaupaw giuban sa kaulaw, kasubo, ug kagul-anan. (Isaias 3:24-26; 15:2, 3; Jeremias 47:5) Ang pipila sa paganong mga nasod mihimo niining batasana nga magpaupaw sa ilang mga ulo sa panahon sa kasub-anan sa usa ka namatay nga paryente. Samtang ang naandang pagkaupaw wala tagda ingong hugaw ubos sa Kasugoan, ang mga Israelita dili magpaupaw sa ilang ulo sa kasub-anan tungod kay sila maoy “usa ka balaang katawhan ni Jehova.” (Deuteronomio 14:1, 2) Bisan pa niana, si Miqueas misulti sa Israel ug Juda nga putlan nila ang ilang mga buhok tungod sa ilang makasasala idolatrosong paagi nga nagpadili-takos kanila ingong usa ka balaang katawhan ug naghimo kanilang mga anak nga angayan sa pagkabihag. Ang Hebreohanong pulong dinhi nga gihubad “agila” nagpunting sa buwetreng gripon, nga adunay pipila lamang ka humok ug puting balahibo sa iyang ulo. Bisan tuod dili samang matang sa agila, kini giisip ingon nga samang pamilya.
o 2:12—Kining mga pulonga adunay presenteng-adlawng katumanan sa espirituwal nga Israel. (Galacia 6:16) Ilabina sukad niadtong 1919 paunahan, ang dalan gitin-aw sa dinihogang nanghibilin nga nahigawas gikan sa pagkaulipon sa Dakong Babilonya. (Pinadayag 18:2) Ingon sa gitagna ni Miqueas, sila pagatigomon ‘sama sa usa ka panon diha sa toril, sama sa kahayopan diha sa iyang sibsibanan.’ Sa dihang sila giduyogan sukad niadtong 1935 sa “dakong panon” sa “ubang karnero,” sila nahimong “sabaan uban sa katawhan.”—Pinadayag 7:9; Juan 10:16.
o 3:1-3—Ania ang makapakurat nga pagtandi tali kang Jehova, ang maayong Magbalantay, ug sa malupigong mga pangulo sa iyang kanhing katawhan sa adlaw ni Miqueas. Sila napakyas sa ilang katungdanan nga panalipdan ang panon pinaagi sa pagpakita ug hustisya. Sila sa mabangison nagapahimulos sa mahulagwayong karnero nga dili lamang milungkab kanila apan usab ‘milaksi sa ilang panit’—sama sa mga lobo. Gihikawan sa daotang mga magbalantay ang katawhan sa hustisya, nga miulipon kanila sa “mga buhat sa pag-ula sa dugo.” (3:10) Pinaagig tinuis nga mga paghukom, ang walay panalipod gilimbongan sa ilang mga balay ug panginabuhian.—2:2; itandi ang Ezequiel 34:1-5.
o 4:3—Kining “daghang katawhan” ug “gamhanang mga nasod” dili pagailhon ingong politikanhong mga nasod ug mga kagamhanan. Hinunoa, sila ang mga indibiduwal gikan sa tanang mga nasod, mga tawo kinsa misalikway sa ilang nasyonalismo ug mibali ngadto sa hiniusang pag-alagad sa bukid ni Jehova nga mao ang matuod nga pagsimba. (Isaias 2:2-4) Si Jehova ‘magahukom ug magatul-id’ sa espirituwal nga paagi niining mga magtutuo kinsa mibarog nga dapig sa Gingharian sa Diyos. Kining mga tawo sa “dakong panon” miuyon sa balaang paghukom, nga mihimo sa ilang mga espada ngadto sa mga punta sa daro ug busa nagpuyong malinawon uban sa ilang kaubanang mga saksi ni Jehova.
o 5:2—Ang Bethlehem Ephrata lagmit gitawag sa ingon tungod kay adunay duha ka lungsod nga ang ngalan Bethlehem. Giila ni Miqueas ang usa nga anaa sa Juda, nga habagatang bahin sa Jerusalem. Ang laing lungsod anaa sa amihanan, sa Zebulun. (Josue 19:10, 15) Ang “Ephrata,” o “Ephrat,” mao ang unang ngalan sa Bethlehem sa Juda o ang luna nga nagalibot niana. (Genesis 48:7; Ruth 4:11) Ang maong detalyadong pag-ila nagpakita sa pagkatukma sa matagnaong saad sa Diyos mahitungod sa Mesiyas.
o 6:8—Wala pakunhori ni Miqueas ang bili sa halad sa pagtabon sa sala apan nagpasiugda kon unsa gayod ang bililhon sa mga mata ni Jehova. (Itandi ang Deuteronomio 10:12.) Aron ang mga halad dawaton ni Jehova, ang mga makasasala magpakita sa mga hiyas sa hustisya, kalulot, ug pagkamapainubsanon. Karong adlawa, ginalantaw usab ni Jehova ang maong mga hiyas diha sa atong pag-alagad.—1 Corinto 13:4-8.
o 7:4—Ang sampinit ug ang koral nga tunokon maoy mga tanom nga makagisi sa sapot ug makasamad. Si Miqueas dinhi mihubit sa moral nga pagkadunot sa nasod sa iyang adlaw. Busa dayag nga iyang gipasabot nga bisan ang kinamaayohan taliwala sa masupilon nga mga Israelita maoy makadaot o makapasakit sama sa sampinit o koral nga tunokon niadtong usa nga mopahiduol pag-ayo.
[Hulagway sa panid 15]
Gitagna ni Miqueas ang natawhan ni Jesus