Akong Gikatkat ang Labing Matahom nga Bukid
AKO natawo ug nagdako sa usa ka gamayng lungsod sa kabukiran sa Sidlakang Uropa. Mga Romano Katoliko ang akong mga ginikanan, apan ako dili nila pasimbahon, ug sa balay kami dili mag-ampo sa tingob o maghisgot sa relihiyon. Busa, sama sa daghang ubang batan-on, gigugol ko ang akong panahon ug kusog diha sa mga dula, edukasyon, ug biyahe.
Sa among lungsod, dihay aktibo kaayong grupo sa mga tigkatkat sa bukid nga gipangunhan sa usa ka maluluton, eksperyensiadong lalaki nga daghag nahibaloan bahin sa kabukiran. Salamat kaniya, ako nahimong hanas kaayo sa pagkatkat sa kabukiran. Ako niadto 18 anyos, ug dali akong nahigugma sa labing nindot nga mga talan-awon gikan sa habog nga mga tuktok, sa kaukyab sa pag-atubang ug paglabang sa peligrosong mga kahimtang, ug sa mga pakighigala sa uban nga nakaagom sa samang mga kapeligrohan.
Makahinumdom ako sa usa ka okasyon tapos nga ako nahiuban sa grupo sa lima ka tuig. Nagkatkat ako sa usa ka bukid diin ang palibot sayon, ug girelaks ko ang akong konsentrasyon sa gutlo gayod nga ako nagsingabot sa tayuktok. Sa nagkaduol ako sa tumoy sa usa ka dakong bato, kana misugod sa pagkang-a. Ang ako lang nahimo mao ang paglukso sa daplin ug pagsinggit aron mapasidan-an ang kauban kong tigkatkat. Ang nahulog nga bato nagbugto sa pisi nga nagdugtong namo, ug nahulog ako. Ikalipay, ang akong pagkahulog napugngan sa gamayng patag sa kasagbotan sa mga 4 metros sa ubos. Ugaling, ang mga kahimtang dili sa kanunay mosangpot nga maayo kaayo sa maong dula!
Sa 24 anyos, ako migraduwar sa unibersidad ug nahimong pangulo sa gamayng grupo sa mga tigkatkat sa kabukiran sa akong lungsod. Sa wala madugay, kami nakatigom ug diyutayng kuwarta aron ipalit ug gamayng bus aron kami makaadto ug madala ang among kasangkapan ngadto sa mas lagyong kabukiran. Apan ang sakyanan guba, ug gigugol ko ang tulo ka bulan, adlaw ug gabii, sa pag-ayo niana. Sa dihang andam na kadto, kaming tanan nangitag peligrosong mga trabaho nga dakog suweldo, sama sa trabaho sa konstruksiyon didto sa taas, ug sa maong paagi kami sa kadugayan nakatigom ug igong kuwarta aron makaadto sa Iran. Didto, niadtong 1974, gikatkat namo ang 5,800 metros nga bolkan nga gitawag Damavand. Bisan tuod sayon ang pagkatkat sa sinugdan, sa duol na sa tuktok giantos namo ang lalom nga niyebe, kakutas tungod sa altitud, ug ang bahong binuga sa bolkan.
Sa pagpauli sakay sa minibus, giplano namo ang pagkatkat sa Bukid Ararat apan gikanselar kana tungod sa politikanhong mga suliran. Niadtong 1975 kami nag-ski sa Austrianong Alps, ug sa samang panahon, gitukod namo ang tibuok-nasod nga bangga sa pangletrato nga ginganlan namog “Men and Mountains.” Kining banggaa ginahimo gihapon kada tuig. Kaming tanan mibati nga ang among mga kinabuhi tugob ug makapatagbaw.
Pagkawala sa Kasibot
Ugaling, sa pag-abot kog 30 anyos, ako gipul-an sa pagkatkat sa bukid ug nahibulong: ‘Mao ba lamang kini ang kinabuhi?’ Giingnan ako sa pipila nga magminyo, apan may mga higala ko nga minyo, ug sila maorag dili kaayo malipayon. Bisan ang mga magtiayon kansang relasyon nabugkos tungod sa kapeligrohan ug kaukyab sa pagkatkat sa bukid daw nawad-an sa ilang kalipay sa kamatuoran sa adlaw-adlawng kinabuhi. Wala ako mahibalo nganong dili malipayon ang ilang mga kaminyoon, apan bisan pag gusto kong maminyo, dili ko buot nga magmasulob-on sama kanila.
Dugang pa, nakamatikod akog kausaban sa mga batan-on nga nangatkat sa bukid. Kaniadto, diha kanunay ang espiritu sa disiplina, kooperasyon, ug panaghigala sa mga kampo sa tigkatkat sa Alps. Karon, ang batan-on ug waykasinatiang mga batang lalaki dili disiplinado ug dili kontento nga moprogresong inanay. Gusto nilang magpagawal ug mohimo sa mga pagkatkat nga labi pang lisod ug peligroso alang kanila. Kay gibati sa dugang ug dugang nga pagkawala sa kasibot, ako may tagdugay, laglom nga mga pakig-estorya uban sa akong higala si Bonjo. Sa kataposan gisugyot niya nga makigsulti ako sa usa ka kaubang tigkatkat ug bukid, si Henry.
Gipahulam ako ni Henry sa usa ka libro, Ang Kamatuoran nga Motultol sa Kinabuhing Dayon, ug sa pagkabasa niana, ako natingala sa pagkakita kon giunsa paghisgot niini ang mga pangutana nga akong gihunahuna sa akong kasingkasing. Misangpot nga si Henry nagtuon sa Bibliya uban sa mga Saksi ni Jehova, mao nga mihangyo ako nga moduyog. Misugot siya, ug sa duha ka tuig gihimo ko ang bug-os nga pagtuon sa Bibliya ug sa bisan unsang basahon sa Bibliya nga akong makuptan.
Pagtuon sa Bibliya
Samtang milalom ang akong kahibalo, gibati ko ang nagkadakong kalipay. Hapaw lamang ang akong nasayran sa relihiyong Romano Katoliko, apan nahingangha ako sa pagkasabot nga ang Kristiyanidad sa Bibliya wala magsalig sa mga seremonyas, mga tradisyon, ug dimakataronganong mga emosyon. Hinunoa, kini naglangkit sa hatag-as moral nga mga prinsipyo nga nag-apektar sa matag bahin sa kinabuhi sa Kristohanon. Dugang pa, ako nahingangha sa pagkasabot nga ang Bibliya makataronganon kaayo ug dili mosupak sa siyentipikanhong mga teoriya nga lig-ong gipamatud-an.
Ang Saksi nga nanguna sa mga pakighisgot uban kang Henry ug kanako wala magpugos namo sa pag-usab sa among mga opinyon ug among paagi sa kinabuhi. Ang gibuhat lang niya mao ang pagpatin-aw kon unsay ginaingon sa Bibliya. Busa, gipadayon ko ang pagkatkat sa kabukiran niadtong unang duha ka tuig nga pagtuon. Apan samtang milalom ang akong kahibalo, nakaamgo ako nga ang pagkatkat sa bukid maoy sama sa pagkagiyan alang kanako. Ang aksidente sa nahulog nga bato nagpahinumdom usab kanako sa mga pulong ni Jesus ngadto kang Satanas sa dihang gihagit siya ni Satanas sa pag-ambak gikan sa kahitas-an sa templo: “Ayaw pagsulaya si Jehova nga imong Diyos.” (Mateo 4:5-7) Nakaamgo ako nga kining buhata nagpakitag kawalay-tahod sa kinabuhi nga gihatag kanako ni Jehova.
Busa gihatag ko ang responsabilidad alang sa among grupo sa mga tigkatkat sa bukid ngadto sa laing eksperyensiadong tigkatkat ug nakadiskobreng dili lisod ang pagbalhin gikan sa pagkatkat sa bukid ngadto sa Kristiyanidad. Samtang gipanghatag o gibaligya ang tanan kong kasangkapan—skis, pangkatkat nga mga puthaw, carabiners, mga martilyo, kaw-it nga mga lansang, ug atsa sa yelo—ako matinud-anong makaingon, sa mga pulong pa ni apostol Pablo, nga alang kanako sila karon mao lamay “daghang biya.” (Filipos 3:8) Nahupong ako sa lalom nga katagbawan kay ako nakaarang sa pagduyog sa dakong buluhaton sa pagdayeg sa ngalan sa Diyos sa publiko. Niadtong 1977 si Henry ug ako nagpasimbolo sa among pagpahinungod kang Jehova pinaagi sa bawtismo sa tubig.
Pagsangyaw sa Uban
Niadtong panahona, may mga 15 ka membro sa grupo sa tigkatkat sa among lungsod, ug sa inanay si Henry ug ako nagsangyaw kanilang tanan. Pagkamakalipay sa dihang ang akong igsoong lalaki, nga membro usab, kauban sa iyang asawa, misugod sa pagtuon sa Bibliya ug nabawtismohan niadtong 1981. Sa wala madugay, si Bonjo miduyog kanamo, ingon man sa lain pang usa, ang ikalima sa klub sa tigkatkat ug bukid. Dili na kinahanglang mokatkat pa kamig habog nga kabukiran. Ang labing dako namong kalipay mao ang pagduaw sa mga tawo sa walog nga nagpabili sa kamatuoran sa Bibliya. Ang maong kausaban gidawat usab uban sa dakong kahupayan sa akong inahan, kinsa nerbiyoson kaayo bahin sa pagpangatkat sa akong igsoon ug nako. Sa kadugayan, siya usab mikuyog kanamo sa mahinlong pagsimba kang Jehova.
Niadto ang akong tinguha sa pagminyo dili na kaayo kusog. Salamat sa Pulong sa Diyos, nasayran ko ang mga prinsipyo nga makatabang kanako sa pagpalampos sa kaminyoon, apan karon ako malipayon nga tagsaanon ug nagaalagad kang Jehova nga walay kababagan. Si Solomon mipahayag: “Ang usa ka asawang maalamon maoy gikan kang Jehova.” (Proverbio 18:22;
19:14) Busa, mihukom ako sa paghulat nga mapailobon kang Jehova aron ihatag kanako kining gasaha, kasamtangan nagakinabuhi sa paagi nga ako mahimong angayan nga bana sa dihang kana mahitabo. Maoy niadtong 1982 nga gihatagan ako ni Jehova sa kahibulongang panalangin sa usa ka buotang asawa.
Ang akong asawa ug ako nagapuyo gihapon sa kabukiran, ug gihigugma gihapon nako kini sila. Apan ang among pangunang kabalaka karon mao ang pagtabang sa mga tawo sa pagkatkat sa laing bukid. Unsa ba kanang bukira? Ang gihisgotan diha sa tagna ni Isaias: “Mahitabo sa kataposang bahin sa mga adlaw nga ang bukid sa balay ni Jehova matukod nga malig-on ibabaw sa kabukiran, ug kini pagabayawon gayod ibabaw sa kabungtoran; ug nganha niana ang tanang nasod magaganayan. Ug daghang mga katawhan ang moadto ug moingon: ‘Umari, kamong katawhan, ug manungas kita sa bukid ni Jehova, ngadto sa balay sa Diyos ni Jacob; ug siya magatudlo kanato mahitungod sa iyang mga dalan, ug kita magalakaw diha sa iyang mga alagianan.’ Kay gikan sa Sion ang kasugoan mogula, ug ang pulong ni Jehova gikan sa Jerusalem.” (Isaias 2:2, 3) Pagkadakong kalipay ang pagkaarang sa pagkatkat niini, ang labing matahom nga bukid!—Tinampo.