Kinabuhi ug Ministeryo ni Jesus
Panamilit nga Tambag
NATAPOS na ang memorial nga panihapon, apan si Jesus ug iyang mga apostoles didto pa sa lawak sa itaas. Bisan tuod si Jesus sa dili madugay mamatay, daghan pa siyag butang igsusulti. “Ayaw kamo pagkaguol sa inyong mga kasingkasing,” gihupay niya sila. “Tumuo kamo sa Diyos.” Apan gikinahanglan ang labaw pa. “Tumuo usab kamo kanako,” siya midugang.
“Sa balay sa akong Amahan anaay daghang puy-anan,” mipadayon si Jesus. “Ako moadto aron sa pag-andam ug dapit alang kaninyo . . . aron nga kon diin gani ako kamo usab atua didto. Ug kamo nakatultol na sa dalan sa akong pagaadtoan.” Ang mga apostoles wala makasabot nga si Jesus naghisgot bahin sa pag-adto sa langit, mao nga nangutana si Tomas: “Ginoo, wala kami mahibalo kon asa ikaw paingon. Unsaon man namo pagkatultol sa dalan?”
“Ako mao ang dalan ug ang kamatuoran ug ang kinabuhi,” mitubag si Jesus. Oo, pinaagi sa pagdawat lamang kaniya ug pagsundog sa iyang dalan sa kinabuhi nga si bisan kinsa makasulod sa langitnong balay sa Amahan tungod kay, sumala pa ni Jesus: “Walay makaadto sa Amahan gawas nga pinaagi kanako.”
“Ginoo, ipakita kanamo ang Amahan,” mihangyo si Felipe, “ug igo na kana kanamo.” Lagmit gusto ni Felipe nga ihatag ni Jesus ang makitang pagpadayag sa Diyos, sama sa gihatag sa karaang panahon diha sa mga panan-awon ngadto kang Moises, Elias, ug Isaias. Apan, sa pagkamatuod, nabatonan sa mga apostoles ang butang labi pang maayo kay sa mga panan-awon niadtong matanga, kay si Jesus miingon: “Kadugay ko nang pakig-uban kaninyo, ug bisan pa niana, Felipe, ikaw wala makaila kanako? Ang nakakita kanako nakakita usab sa Amahan.”
Hingpit kaayong gibanaag ni Jesus ang personalidad sa iyang Amahan nga ang pakigpuyo uban ug pagpaniid kaniya maoy, sa pagkamatuod, sama sa pagkakita gayod sa Amahan. Bisan pa niana, ang Amahan labaw kay sa Anak, kay giila ni Jesus: “Ang mga butang akong ginasulti kaninyo wala nako isulti gikan sa akong kaugalingon mismo.” Sa tukma si Jesus naghatag sa tanang pasidungog alang sa iyang mga pagtulon-an ngadto sa iyang langitnong Amahan.
Makapalig-on gayod alang sa mga apostoles sa pagpamati nga si Jesus sa maong panahon nagsulti kanila: “Ang nagtuo kanako, kana siya magabuhat usab sa mga buhat nga akong ginabuhat; ug iyang pagabuhaton ang mga buhat nga labaw pa niini”! Si Jesus wala magpasabot nga gamiton sa iyang mga sumusunod ang labaw pang milagrosong mga gahom kay sa iyang gihimo. Wala, apan gipasabot niyang pagabuhaton nila ang ministeryo sa taas pang panahon, sa dako pa kaayong lugar, ug sa labi pang daghang tawo.
Wala pasagdi ni Jesus ang iyang mga tinun-an tapos sa iyang pagbiya. “Bisan unsa ang inyong pangayoon sa akong ngalan,” siya misaad, “kini akong pagabuhaton.” Dugang pa, siya miingon: “Akong hangyoon ang Amahan ug igahatag niya kaninyo ang laing magtatabang aron mahauban kaninyo sa walay kataposan, ang espiritu sa kamatuoran.” Sa ulahi, tapos sa iyang pagkayab ngadto sa langit, gibubo ni Jesus sa iyang mga tinun-an ang balaang espiritu, kining laing magtatabang.
Ang pagbiya ni Jesus haduol na, kay siya miingon: “Kadiyut na lamang ug ang kalibotan dili na makakita kanako.” Si Jesus mahimong usa ka espiritung linalang nga dili makita sa tawo. Apan makausa pa si Jesus misaad sa iyang matinumanong mga apostol: “Kamo makakita kanako, tungod kay ako buhi ug kamo mabuhi.” Oo, dili lamang si Jesus mopadayag kanila sa tawhanong dagway tapos sa iyang pagkabanhaw apan sa nahaigong panahon iya silang pagabanhawon ngadto sa kinabuhi uban kaniya sa langit ingong espiritung mga linalang.
Karon gipahayag ni Jesus ang yanong lagda: “Siya nga nagbaton sa akong mga sugo ug nagabantay kanila, kana siya mao ang nahigugma kanako. Sa baylo ang nahigugma kanako higugmaon sa akong Amahan, ug siya akong higugmaon ug sa yano magpadayag sa akong kaugalingon ngadto kaniya.”
Niana si apostol Judas, ang usa nga gitawag usab nga Tadeo, misalga: “Ginoo, unsay nahitabo nga ikaw nagatuyo sa pagpakita sa dayag kanamo sa imong kaugalingon ug dili sa kalibotan?”
“Kon may nahigugma kanako,” mitubag si Jesus, “iyang pagabantayan ang akong pulong, ug higugmaon siya sa akong Amahan . . . Ang wala mahigugma kanako dili magabantay sa akong mga pulong.” Lahi sa iyang masinugtanong mga sumusunod, ang kalibotan wala magpakabana sa mga pagtulon-an ni Kristo. Busa siya wala magpadayag sa iyang kaugalingon ngadto kanila.
Panahon sa iyang yutan-ong ministeryo, gitudloan ni Jesus ang iyang mga apostoles sa daghang butang. Unsaon nila paghinumdom kanilang tanan, ilabina sanglit, bisan hangtod niadtong gutloa, sila wala man makasabot sa daghan kaayo? Ikalipay, si Jesus misaad: “Ang magtatabang, ang balaang espiritu, nga igapadala sa Amahan diha sa akong ngalan, kana siya magatudlo kaninyo sa tanang butang ug magpahinumdom sa inyong mga hunahuna sa tanang butang akong gisulti kaninyo.”
Sa makausa pa gihupay sila, si Jesus miingon: “Igabilin ko kaninyo ang pakigdait, igahatag ko kaninyo ang akong pakigdait. . . . Ayaw ninyo pagul-a ang inyong mga kasingkasing ni mangurog sila tungod sa kahadlok.” Tinuod, si Jesus talibiya, apan siya misaysay: “Kon ako inyong gihigugma, kamo magkalipay kay ako moadto sa Amahan, tungod kay ang Amahan labaw kay kanako.”
Ang nahibiling panahon ni Jesus uban kanila hamubo na lamang. “Dili na ako mosulti pag daghan kaninyo,” siya miingon, “kay ang magmamando sa kalibotan taliabot. Ug siya walay gahom kanako.” Si Satanas nga Yawa, ang usang nakasulod kang Judas ug nakagahom kaniya, mao ang magmamando sa kalibotan. Apan walay makasasalang kahuyangan diha kang Jesus nga mapahimuslan ni Satanas aron sa pagpatalikod kaniya sa pag-alagad sa Diyos. Juan 14:1-31; 13:27; Lucas 22:3, 4; Exodo 24:10; 1 Hari 19:9-13; Isaias 6:1-5.
▪ Asa ba moadto si Jesus, ug unsang tubag ang nadawat ni Tomas mahitungod sa dalan didto?
▪ Pinaagi sa iyang paghangyo, lagmit unsay buot ni Felipe nga itagana ni Jesus?
▪ Nganong ang usang nakakita kang Jesus nakakita usab sa Amahan?
▪ Sa unsang paagi ang mga sumusunod ni Jesus nagabuhat sa mga buhat nga labaw kay sa iyang gibuhat?
▪ Sa unsang diwa si Satanas walay gahom diha kang Jesus?