Kon Nganong Labaw ang Kristohanong Pagsimba
Mga Pangunang Punto Gikan sa Sulat Ngadto sa mga Hebreohanon
SI Jehova nga Diyos nagpailaila sa labaw nga mga dagway sa pagsimba sa dihang iyang gipadala ang iyang Anak, si Jesu-Kristo, nganhi sa yuta. Kana gihimo tungod kay si Jesus, ang Magtutukod sa Kristiyanidad, maoy labaw kay sa mga manulonda ug sa propeta nga si Moises. Ang pagkasaserdote ni Kristo maoy kinalabwan kon itandi ngadto nianang sa mga Levihanon sa karaang Israel. Ug ang halad ni Kristo maoy labaw gayod kay nianang sa mga hayop nga gitanyag ubos sa Kasugoan ni Moises.
Kining mga butanga gipatin-aw diha sa sulat ngadto sa mga Hebreohanon. Dayag kini gisulat ni apostol Pablo sa Roma sa mga 61 K.P. ug gipadala ngadto sa Hebreohanong mga magtutuo sa Judea. Gikan sa unang mga panahon, ang Grego ug Asianhong mga Kristohanon nagtuo nga si Pablo mao ang magsusulat, ug kini gipaluyohan mismo sa dakong kahibalo sa magsusulat sa Hebreohanong Kasulatan ug sa iyang paggamit sa makataronganong kahan-ayan, nga maoy kinaiyahan sa apostol. Iyang gipapas tingali ang iyang ngalan tungod sa Hudiyohanong pagpihig batok kaniya ug tungod kay siya nailhan ingong “usa ka apostol sa mga nasod.” (Roma 11:13) Karon tukion nato ang labaw nga mga bahin sa Kristiyanidad, ingon sa gibutyag sa sulat ni Pablo ngadto sa mga Hebreohanon.
Si Kristo Labaw kay sa mga Manulonda ug ni Moises
Ang unang gipakita mao ang pagkalabaw sa posisyon sa Anak sa Diyos. (1:1–3:6) Ang mga manulonda nagatahod kaniya, ug ang iyang harianong pagmando nahasandig sa Diyos. Busa hatagan nato ug dakong pagtagad kon unsay ginasulti sa Anak. Dugang pa, atong angayng hinumdoman nga bisan pa ang tawo nga si Jesus maoy ubos kay sa mga manulonda, siya gibayaw nga labaw kanila ug gihatagan ug dominyo ibabaw sa ginapuy-ang yuta sa umaabot.
Si Jesu-Kristo maoy labaw usab kang Moises. Sa unsang paagi? Bueno, si Moises maoy sulugoon lamang diha sa Israelinhong balay sa Diyos. Apan, gihimong magbalantay ni Jehova si Jesus nianang tibuok nga balay, o kongregasyon sa katawhan sa Diyos.
Ang mga Kristohanon Makasulod sa Kapahulayan sa Diyos
Gipunting sunod sa apostol nga posible ang pagsulod ngadto sa kapahulayan sa Diyos. (3:7–4:13) Ang mga Israelinhon nga nakagawas gikan sa pagkaulipon sa Ehipto napakyas sa pagsulod ngadto niana tungod kay sila masupilon ug kulang sa pagtuo. Apan kita makasulod niana nga kapahulayan kon kita magbatog pagtuo sa Diyos ug sa pagkamasinugtanon mosunod kang Kristo. Unya, imbes motuman lamang sa usa ka senemanang Pahulay, kita sa matag-adlaw makapahimulos sa labaw nga panalangin sa pagbatog pahulay gikan sa tanang mahakogong mga buluhaton.
Ang pagsulod ngadto sa kapahulayan sa Diyos maoy usa ka saad sa iyang Pulong, nga “mahait pa kay sa duhay sulab nga espada ug molagbas bisan gani sa pagbahin sa kalag ug sa espiritu.” Tungod kay kini motuhop sa pagsabot sa mga motibo ug mga tinamdan, sa pagbahin tali sa unodnong mga tinguha ug disposisyon sa hunahuna. (Itandi ang Roma 7:25.) Kon ang atong “kalag,” o kinabuhi ingong usa ka indibiduwal, maoy inubanan sa usa ka diyosnong “espiritu,” o disposisyon, kita makasulod ngadto sa kapahulayan sa Diyos.
Labaw nga Pagkasaserdote ug Pakigtugon
Sunod gipakita ni Pablo ang pagkalabaw sa pagkasaserdote ni Kristo ug sa bag-ong pakigtugon. (4:14–10:31) Si Jesu-Kristo nga walay sala maluloy-on alang sa makasasalang katawhan tungod kay, sama kanato, siya gisulayan sa tanang mga bahin. Dugang pa, ang Diyos nagtudlo kaniya nga “usa ka saserdote sa walay kataposan sumala sa paagi ni Melkisedek.” Dili sama sa Levihanong hataas nga mga saserdote, si Jesus adunay dili mahanaw nga kinabuhi ug sa ingon wala magkinahanglag mga sumusunod diha sa iyang nagaluwas nga buluhaton. Siya dili angay nga magtanyag pa ug mga halad nga hayop, kay gitanyag na niya ang iyang kinalabwang lawas nga walay sala ug nakasulod na sa langit uban sa bili sa iyang dugo.
Ang bag-ong pakigtugon, nga gipamatud-an sa dugo ni Jesus, maoy labaw kay sa pakigtugon sa Kasugoan. Kadtong anaa sa bag-ong pakigtugon nakabaton sa mga kasugoan sa Diyos diha sa ilang mga kasingkasing ug makapahimulos sa kapasayloan sa mga sala. (Jeremias 31:31-34) Ang pagpasalamat alang niini nagtukmod kanila sa paghimog publikong pagpahayag sa ilang paglaom ug sa pagtigom uban sa mga isigkamagtutuo. Dili sama kanila, ang tinuyong mga nagpakasala wala nay nahibiling hain pa alang sa ilang mga sala.
Ang Pagtuo Hinungdanon!
Aron makabatog kaayohan gikan sa labaw nga bag-ong pakigtugon, atong gikinahanglan ang pagtuo. (10:32–12:29) Ang paglahutay gikinahanglan usab kon buot natong makadawat sa gisaad ni Jehova. Ingong pagdasig sa paglahutay, kita may ‘dakong panganod’ sa una-Kristohanong mga saksi nga nagalibot kanato. Apan, ilabina nga kinahanglan natong palandongon pag-ayo ang walay ikasaway nga kurso ni Jesus ubos sa pag-antos. Ang bisan unsang pag-antos nga gitugot sa Diyos nga mahulog kanato hayan diha sa usa ka diwa pagalantawon nga disiplina nga mohatag ug malinawong bunga sa pagkamatarong. Ang pagkakasaligan sa mga saad ni Jehova angayng mopauswag sa atong tinguha sa paghatag kaniya sa sagradong pag-alagad “uban ang diyosnong kahadlok ug kataha.”
Si Pablo nagtapos uban ang mga tambag. (13:1-25) Ang pagtuo angayng magtukmod kanato sa pagpasundayag sa inigsoong gugma, pagkamaabiabihon, nahinumdom sa pag-antos sa mga isigkamagtutuo, naghupot sa kaminyoon nga madungganon, ug sa “pagkamatagbawon uban sa presenteng mga butang.” Angay natong sundogon ang pagtuo niadtong nagapanguna diha sa kongregasyon ug kinahananglang kita magasugot kanila. Dugang pa, kinahanglan natong likayan ang apostasiya, magapas-an sa pasipala nga ginapas-an ni Jesus, nga sa “kanunay magatanyag ngadto sa Diyos ug usa ka halad sa pagdayeg,” ug magpadayon sa pagbuhat ug maayo. Ang maong paggawi usab maoy bahin sa labaw nga mga dagway sa matuod nga Kristiyanidad.
[Kahon/Hulagway sa panid 24]
Nagkalainlaing mga Bawtismo: Ang mga dagway sa pagsimba diha sa tabernakulo sa Israel maoy bahin “lamang sa mga pagkaon ug pag-inom ug sa nagkalainlaing mga bawtismo.” (Hebreohanon 9:9, 10) Kini nga mga bawtismo maoy rituwal nga mga paghugas nga ginapangayo sa Kasugoan ni Moises. Ang mga sudlanang nahugawan ginahugasan, ug ang paghinlo sa seremonyal nga paagi naglakip sa paghugas sa mga bisti sa usa ug pagkaligo. (Levitico 11:32; 14:8, 9; 15:5) Ang mga saserdote maligo, ug ang mga butang nga gigamit sa mga halad nga sinunog ginawaswasan sa tubig. (Exodo 29:4; 30:17-21; Levitico 1:13; 2 Cronicas 4:6) Apan ang “nagkalainlaing mga bawtismo” wala maglakip sa rituwalistikanhong ‘pagbawtismo sa mga tasa, pitser, ug mga sudlanang tumbaga’ nga gibuhat sa pipila ka mga Hudiyo sa panahong miabot ang Mesiyas; ni ang Hebreohanon 9:10 nagpunting sa pagtuslob sa tubig nga gibuhat ni Juan Bawtista o sa bawtismo niadtong nagasimbolo sa ilang pahinungod ngadto sa Diyos ingong mga Kristohanon.—Mateo 28:19, 20; Marcos 7:4; Lucas 3:3.