Ang Ilang Kahayag Wala Mapalong
SA KAPANAHONAN sa Bibliya dihay matinumanong mga Saksi ni Jehova nga nakaagom ug mga suliran ug mga kalisod. Nag-atubang sila sa pagsupak ug dayag nga mga kapakyasan. Bisan pa, sila wala mohunong tungod sa pagkaluya. Sa ingon, ang ilang kahayag wala mapalong.
Pananglitan, ang manalagnang si Jeremias gisugo nga mahimong manalagna sa Diyos alang sa apostatang nasod sa Juda. Iyang gipahayag ang pasidaan mahitungod sa umaabot nga kalaglagan sa Jerusalem. (Jeremias 1:11-19) Tungod niini, si Jeremias nakakitag daghang pagsupak gikan sa iyang kataginasod, nga nag-isip kaniya ingong magsisibya sa katalagman.
Ang saserdoteng si Pashur, nga labawng tinugyanan sa balay sa Diyos, milatigo kas-a kang Jeremias tungod sa iyang gipanagna ug siya iyang gibutang sa sipohan. Tungod niining dayag nga suliran, si Jeremias nag-ingon: “Ako nahimo nga kataw-anan sa tibuok adlaw; ang tagsatagsa nagbiaybiay kanako. Sa higayon nga ako mosulti, mosinggit ako. Kapintasan ug pagpanglaglag ang akong ginatuaw. Kay ang pulong ni Jehova nahimo kanako nga hinungdan sa pagkatinamay ug pagkabiniaybiay sa tibuok adlaw.” Ang manalagna naluya hangtod sa punto nga nag-ingon: “Dili na ako maghisgot mahitungod kaniya [kang Jehova], ni magsulti pa pag-usab sa iyang ngalan.”—Jeremias 20:1, 2, 7-9.
Hinunoa, si Jeremias wala magpadaog sa kaluya. Nagsulti sa “pulong ni Jehova,” siya miingon: “Diha sa akong kasingkasing nahisama kini sa nagsiga nga kalayo nga natuob sa sulod sa akong mga bukog; ug ako gikapoyan na sa pagpugong, ug dili na makaantos.” (Jeremias 20:8, 9) Kusganong napadasig sa pagpadayag sa mga pahayag sa Diyos, si Jeremias gipalig-on sa balaang espiritu ug nakatuman sa iyang sugo.
Si apostol Pablo daghan usab ug katarongan sa pagkaluya, kon nagpadaog siya niini. Iyang giagwanta ang kinaiyanhong mga katalagman, pagkalunod sa barko, paglutos, ug mga pagbunal. Dugang pa, “nagasugok kaniya adlaw-adlaw ang kahingawa alang sa tanang kongregasyon.” (2 Corinto 11:23-28) Oo, kinahanglang atubangon ni Pablo adlaw-adlaw ang mga suliran, nabalaka sa bag-ong mga kongregasyon nga nakatabang siya sa pagtukod. Dugang pa, dili siya hingpit ug kinahanglang sagubangon ang “tunok sa unod,” malagmit hanap nga panan-aw. (2 Corinto 12:7; Roma 7:15; Galacia 4:15) Gilibak pa gani sa uban si Pablo, ug kini nakaabot sa iyang igdulongog.—2 Corinto 10:10.
Bisan pa niana, wala tugoti ni Pablo ang kaluya nga modaog kaniya. Dili, dili siya superman. (2 Corinto 11:29, 30) Unsay naghimo sa iyang ‘kainit sa kahiladman’ nga magpadayon? Sa usa ka katarongan, siya may mapaluyohong mga kauban, ang pila mikuyog pa sa Roma diin siya maoy usa ka priso kabalyero. (Buhat 28:14-16) Ikaduha, giisip sa apostol ang iyang kahimtang sa timbang nga paagi. Ang iyang mga maglulutos ug mga magsusupak mao ang sayop, dili si Pablo. Sa naghinapos ang iyang yutan-ong kinabuhi, iyang gilantaw ang iyang ministeryo sa positibong paagi ug miingon: “Sukad niining panahona adunay gigahin alang kanako nga purongpurong sa pagkamatarong, nga ihatag kanako sa Ginoo, ang matarong nga maghuhukom, isip ganti.”—2 Timoteo 4:8.
Labaw sa tanan, si Pablo regular nga nagduol kang Jehova nga Diyos diha sa pag-ampo, ug ‘ang Ginoo mibarog haduol kaniya ug mituga ug gahom ngadto kaniya.’ (2 Timoteo 4:17) “Sa tanang butang,” matod ni Pablo, “ako adunay kusog tungod kaniya nga nagahatag ug gahom kanako.” (Filipos 4:13) Ang pagpakigsulti sa Diyos ug sa isigka-Kristohanon, inubanan sa positibong pagtimbang sa iyang ministeryo, nakatabang kang Pablo sa pagpadayon sa pag-alagad kang Jehova.
Gidasig sa Diyos si Pablo sa pagsulat: “Dili kita moundang sa pagbuhat kon unsay maayo, kay sa takdang panahon kita moani kon dili kita molunga.” (Galacia 6:7-9) Moani ug unsa? Kinabuhing walay kataposan. Busa, sundoga si Jeremias, Pablo, ug daghang ubang matinumanong mga saksi ni Jehova nga gihisgotan sa Kasulatan. Oo, sundoga sila, ug ayawg padaog sa kaluya. Ayawg palonga ang imong kahayag.—Itandi ang Mateo 5:14-16.
[Hulagway sa panid 25]
Wala pasagdi ni Pablo ug Jeremias nga mapalong ang ilang kahayag