Ang Tanan Makabaton ug Kagawasan

“Akong giisip nga ang mga pag-antos karong panahona walay bisan unsa nga bili kon itandi sa himaya nga igapadayag dinhi kanato. Kay ang maikagong pagpaabot sa kalalangan nagahulat sa pagpadayag sa mga anak sa Diyos. Kay ang kalalangan gipailalom sa pagkawalay-pulos, dili pinaagi sa kaugalingong kabubut-on niini apan pinaagi kaniya nga nagsakop niini, pinasukad sa paglaom aron nga ang kalalangan mismo usab igapagawas gikan sa pagkaulipon sa pagkadunot ug makabaton sa mahimayaong kagawasan sa mga anak sa Diyos. Kay kita nahibalo nga ang tanang kalalangan padayong nagaagulo nga tingob ug tingob nga anaa sa kasakit hangtod karon.”​—ROMA 8:18-22.

NIINING bahina sa iyang sulat ngadto sa mga Kristohanon sa Roma, si apostol Pablo naghatag ug talagsaong sumaryo kon nganong ang kinabuhi kulang sa tinuod nga kagawasan ug kasagarang tiniman-an sa kahaw-ang ug kasakit. Gisaysay usab niya kon unsaon nato pagbaton ug tinuod nga kagawasan.

“Ang mga Pag-antos Karong Panahona”

Wala pakamenosa ni Pablo “ang mga pag-antos karong panahona” sa dihang siya miingon nga kini “walay bisan unsa nga bili kon itandi sa himaya nga igapadayag dinhi kanato.” Sa panahon ni Pablo maingon man sa ulahi, ang mga Kristohanon nag-antos sa hilabihan ilalom sa mapintas totalitaryanhong pagmando nga gipasundayag sa Romanong mga awtoridad, nga wala kaayoy pakabana bahin sa tawhanong mga katungod. Sa diha nga ang Roma nagtuo nga ang mga Kristohanon maoy mga kaaway sa Estado, siya nagpailalom kanila sa mabangis nga pagpit-os. Matod sa historyano nga si J. M. Roberts: “Daghang Kristohanon sa kaulohan [Roma] tinong nangamatay sa makalilisang nga paagi diha sa natad dulaanan o gisunog nga buhi.” (Shorter History of the World) Bahin niini nga mga biktima sa paglutos ni Nero, laing taho ang nag-ingon: “Ang uban gilansang, ang uban gitahi sulod sa mga panit sa mga mananap ug gipanggukod sa mga iro, ang uban gibulitan ug alkitran ug giduslitan aron magsilbing buhing mga sulo sa dihang mitikyop ang kagabhion.”​—New Testament History, ni F. F. Bruce.

Kadtong unang mga Kristohanon tinong gustog kagawasan gikan sa maong pagdaogdaog, apan dili nila buot nga molapas sa mga pagtulon-an ni Jesu-Kristo aron maangkon kana. Bug-os silang nagpabiling neyutral, pananglitan, sa panagtigi tali sa Romanong nagamandong mga awtoridad ug sa mga Hudiyong nakig-away alang sa kagawasan sama sa mga Zealot. (Juan 17:16; 18:36) Alang sa mga Zealot, “ang paghisgot bahin sa paghulat sa pagsalga sa Diyos sa iyang gitakdang panahon dili mao ang gikinahanglan sa presenteng krisis.” Ang gikinahanglan, matod nila, mao ang “mapintas nga aksiyon batok sa kaaway,” ang Roma. (New Testament History) Lain ang gihunahuna sa unang mga Kristohanon. Ang “paghulat sa pagsalga sa Diyos sa iyang gitakdang panahon” alang kanila mao lamang ang realistikanhong kapilian. Kombinsido sila nga walay lain kondili ang pagsalga sa Diyos ang permanenteng magtapos sa “mga pag-antos karong panahona” ug magpahinabog matuod, dumalayong kagawasan. (Miqueas 7:7; Habacuc 2:3) Apan, sa dili pa nato konsiderahon kon sa unsang paagi kana mahitabo, susihon nato kon nganong “ang kalalangan gipailalom sa pagkawalay-pulos” sa sinugdan.

“Gipailalom sa Pagkawalay-Pulos”

Dinhi ang pulong nga “kalalangan,” matod ni Benjamin Wilson sa The Emphatic Diaglott, wala magpasabot sa “mga mananap ug walay-kinabuhi nga kalalangan” sumala sa gisugyot sa pipila, kondili, sa “tanang tawo.” (Itandi ang Colosas 1:23.) Nagtumong kini sa tibuok tawhanong pamilya​—kitang tanan nga nangandoy ug kagawasan. Kita “gipailalom sa pagkawalay-pulos” tungod sa mga kalihokan sa atong orihinal nga mga ginikanan. “Dili pinaagi sa [atong] kaugalingong kabubut-on” o ingong resulta sa personal indibiduwal nga pagpili nga kini nahitabo. Napanunod nato ang atong kahimtang. Gikan sa Kasulatanhong panglantaw, nasayop si Rousseau sa dihang miingon siya nga “ang tawo natawo nga gawasnon.” Ang matag usa kanato natawo nga naulipon sa sala ug pagkadili-hingpit, nahimong ulipon, ingnon ta, sa usa ka sistema nga puno sa kapakyasan ug kawalay-pulos.​—Roma 3:23.

Nganong mao kini ang kaso? Tungod kay ang atong orihinal nga mga ginikanan, si Adan ug Eva, buot nga “mahisama sa Diyos,” nga makabaton ug kompletong kaugalingong-determinasyon, nga maghukom alang sa ilang kaugalingon kon unsay maayo ug kon unsay daotan. (Genesis 3:5) Wala nila panumbalinga ang usa ka hinungdanong butang bahin sa kagawasan. Ang Maglalalang lamang ang makabaton ug bug-os nga kagawasan. Siya mao ang Unibersohanong Soberano. (Isaias 33:22; Pinadayag 4:11) Ang kagawasan sa tawo kinahanglang magpasabot ug kagawasan nga dunay mga limitasyon. Mao kanay hinungdan kon nganong ang disipulong si Santiago nagdasig sa mga Kristohanon sa iyang adlaw nga mahimong mandoan sa “hingpit nga balaod nga iya sa kagawasan.”​—Santiago 1:25.

Si Jehova angayang nagpalagpot kang Adan ug Eva gikan sa iyang unibersohanong pamilya, ug sila namatay ingong resulta. (Genesis 3:19) Apan komosta ang ilang mga kaliwat? Sa kamaluluy-on, bisan tuod makapasa lamang sila ug pagkadili-hingpit, sala, ug kamatayon, gitugotan gihapon sila ni Jehova nga makapatungha ug mga anak. Busa “ang kamatayon mikaylap sa tanang tawo.” (Roma 5:12) Nianang maong diwa ang Diyos ‘nagpailalom sa kalalangan sa pagkawalay-pulos.’

“Pagpadayag sa mga Anak sa Diyos”

Gipailalom ni Jehova ang kalalangan sa kawalay-pulos “pinasukad sa paglaom” nga usa ka adlaw niana ang kagawasan ipasig-uli ngadto sa tawhanong pamilya pinaagi sa mga kalihokan “sa mga anak sa Diyos.” Kinsa kining “mga anak sa Diyos”? Sila maoy mga disipulo ni Jesu-Kristo kinsa, sama sa uban sa “[tawhanong] kalalangan,” natawo nga naulipon sa sala ug pagkadili-hingpit. Pinasukad sa pagkatawo wala silay angayang dapit diha sa hinlo, hingpit nga unibersohanong pamilya sa Diyos. Apan si Jehova mihimo ug usa ka butang nga katingalahan alang kanila. Pinaagi sa halad lukat ni Jesu-Kristo, Siya nagpagawas kanila gikan sa pagkaulipon sa napanunod nga sala ug nagpahayag kanila nga “matarong,” o hinlo sa espirituwal. (1 Corinto 6:11) Unya gisagop niya sila ingong “mga anak sa Diyos,” nga nagdala kanila balik ngadto sa iyang unibersohanong pamilya.​—Roma 8:14-17.

Ingong sinagop nga mga anak ni Jehova, sila makabaton ug mahimayaong pribilehiyo. Sila mahimong “mga saserdote ngadto sa atong Diyos, ug sila magamando ingong mga hari ibabaw sa yuta” uban kang Jesu-Kristo ingong bahin sa langitnong Gingharian, o kagamhanan sa Diyos. (Pinadayag 5:9, 10; 14:1-4) Kini maoy kagamhanan nga lig-ong natukod diha sa mga prinsipyo sa kagawasan ug hustisya​—dili sa pagdaogdaog ug pagpanglupig. (Isaias 9:6, 7; 61:1-4) Si apostol Pablo nag-ingon nga kini nga mga anak sa Diyos maoy mga kauban ni Jesus, ang dugay-nang-gisaad nga ‘binhi ni Abraham.’ (Galacia 3:16, 26, 29) Nga ingon niana, sila nagdula ug yawing papel sa pagtuman sa saad sa Diyos nga gihimo ngadto sa iyang higala nga si Abraham. Usa ka bahin niana nga saad mao nga pinaagi sa binhi (o, anak), ni Abraham “ang tanang nasod sa yuta magapanalangin sa ilang kaugalingon.”​—Genesis 22:18.

Unsang panalangin ang ilang dad-on sa katawhan? Ang mga anak sa Diyos makig-ambit sa paghatag ug kagawasan sa tibuok tawhanong pamilya gikan sa ngilngig nga mga sangpotanan sa sala ni Adan ug sa pagpasig-uli sa katawhan ngadto sa kahingpitan. Ang mga tawo “gikan sa tanang nasod ug mga tribo ug mga katawhan” makapanalangin sa ilang kaugalingon pinaagi sa pagpasundayag ug pagtuo sa halad lukat ni Jesu-Kristo ug pinaagi sa pagpasakop sa iyang naghatag-kaayohan nga pagmando sa Gingharian. (Pinadayag 7:9, 14-17; 21:1-4; 22:1, 2; Mateo 20:28; Juan 3:16) Niining paagiha ang “tanang kalalangan” sa makausa pa makapahimulos “sa mahimayaong kagawasan sa mga anak sa Diyos.” Dili kini usa ka matang sa limitado, temporaryong politikanhong kagawasan kondili, hinunoa, kagawasan gikan sa tanan nga nagpahinabog kasakit ug kagul-anan sa tawhanong pamilya sukad gisalikway ni Adan ug Eva ang pagkasoberano sa Diyos. Dili ikahibulong nga si apostol Pablo makaingon nga “ang mga pag-antos karong panahona walay bisan unsa nga bili” kon itandi sa mahimayaong pag-alagad nga himoon sa mga matinumanon!

Kanus-a magsugod ang “pagpadayag sa mga anak sa Diyos”? Sa dili madugay, sa dihang mapatin-aw ni Jehova sa tanan kon kinsa ang mga anak sa Diyos. Kini maoy sa dihang kini nga “mga anak,” nga gibanhaw ngadto sa espiritung dominyo, makig-ambit uban kang Jesu-Kristo sa paghinlo niining yutaa sa pagkadaotan ug pagdaogdaog diha sa gubat sa Diyos sa Armagedon. (Daniel 2:44; 7:13, 14, 27; Pinadayag 2:26, 27; 16:16; 17:14; 19:11-21) Makita nato sa atong palibot ang nagkadaghang pamatuod nga kita anaa na sa hinapos nga bahin sa “kataposang mga adlaw,” sa dihang ang dugay nang pagtugot sa Diyos sa rebelyon ug sa misangpot nga pagkadaotan niini matapos na.​—2 Timoteo 3:1-5; Mateo 24:3-31.

Oo, tinuod, sumala sa giingon ni apostol Pablo, nga “ang tanang kalalangan padayong nagaagulo nga tingob ug tingob nga anaa sa kasakit hangtod karon”​—apan dili na magdugay. Minilyon karon nga buhi ang makakita sa “pagpasig-uli sa tanang butang nga gipamulong sa Diyos pinaagi sa baba sa iyang mga balaang propeta sa karaang panahon,” lakip sa pagpasig-uli sa pakigdait, kagawasan, ug hustisya ngadto sa tibuok tawhanong pamilya.​—Buhat 3:21.

Tinuod nga Kagawasan sa Kataposan

Unsay angay nimong buhaton aron makapahimulos niining “mahimayaong kagawasan sa mga anak sa Diyos”? Si Jesu-Kristo miingon: “Kon mopabilin kamo sa akong pulong, kamo ako gayong mga tinun-an, ug inyong mahibaloan ang kamatuoran, ug ang kamatuoran magpagawas kaninyo.” (Juan 8:31, 32) Mao kana ang yawi sa kagawasan​—pagkat-on ug unya pagsugot sa mga sugo ug mga pagtulon-an ni Kristo. Magpahinabo kini ug usa ka sukod sa kagawasan bisan karon. Sa haduol nga umaabot, magpahinabo kini ug bug-os nga kagawasan ilalom sa pagmando ni Kristo Jesus. Ang maalamong dalan mao ang pagkahibalo bahin sa “pulong” ni Jesus pinaagi sa pagtuon sa Bibliya. (Juan 17:3) Sama sa unang mga Kristohanon, aktibong makig-uban sa kongregasyon sa tinuod nga mga disipulo ni Kristo. Sa pagbuhat niana, makabenepisyo ka gikan sa nagahatag-ug-kagawasan nga mga kamatuoran nga gitagana ni Jehova pinaagi sa iyang organisasyon karon.​—Hebreohanon 10:24, 25.

Samtang “nagahulat sa pagpadayag sa mga anak sa Diyos,” mahimo nimong ugmaron ang pagsalig nga nabatonan ni apostol Pablo sa mapanalipdanong pag-atiman ug pagpaluyo ni Kristo, bisan sa dihang ang mga pag-antos ug mga inhustisya morag halos dili-maagwanta. Human hisgoti ang pagpadayag sa mga anak sa Diyos, si Pablo nangutana: “Kinsa ang magpahimulag kanato gikan sa gugma sa Kristo? Ang kasakitan ba o kagul-anan o paglutos o kagutom o kahubo o kapeligrohan o espada?” (Roma 8:35) Siyempre, ang mga Kristohanon sa adlaw ni Pablo sa gihapon “naulipon,” sa paggamit sa mga pulong ni Rousseau, sa mapit-osong mga puwersa sa usa ka matang o sa lain. Sila “gipamatay sa tibuok adlaw” samag “mga karnerong ihawonon.” (Roma 8:36) Gitugotan ba nila kana nga modaog kanila?

“Sukwahi hinuon,” misulat si Pablo, “sa tanan niining mga butanga kita nanggawas nga bug-os madaogon pinaagi kaniya nga mihigugma kanato.” (Roma 8:37) Madaogon bisan pa sa tanan nga kinahanglang antoson sa unang mga Kristohanon? Sa unsang paagi? “Ako kombinsido,” siya mitubag, “nga dili ang kamatayon ni kinabuhi ni mga anghel ni mga kagamhanan ni mga butang nga ania karon ni mga butang nga moabot ni mga gahom ni gihabogon ni giladmon ni bisan unsang ubang linalang ang makahimo sa pagbulag kanato gikan sa gugma sa Diyos nga anaa kang Kristo Jesus nga atong Ginoo.” (Roma 8:38, 39) Ikaw usab ‘mogulang madaogon’ gikan sa bisan unsang ‘kasakitan o kagul-anan o paglutos’ nga kinahanglan tingali nimong antoson sa pagkakaron. Ang gugma sa Diyos nagpasalig nga sa dili madugay​—sa dili na gayod madugay—​kita “igapagawas gikan sa [tanang] pagkaulipon . . . ug makabaton sa mahimayaong kagawasan sa mga anak sa Diyos.”

[Mga hulagway sa panid 6]

“Ang tanang kalalangan padayong nagaagulo nga tingob ug tingob nga anaa sa kasakit hangtod karon”

[Hulagway sa panid 7]

‘Ang kalalangan igapahigawas gikan sa tanang pagkaulipon ug makabaton sa mahimayaong kagawasan sa mga anak sa Diyos’