Sugilanon sa Kinabuhi

Tugob ug Malipayon nga Kinabuhi sa Kinabubut-on nga Pagsakripisyo

SUMALA SA GIASOY NI MARIAN UG ROSA SZUMIGA

“Sa kinabubut-on magahalad ako kanimo,” nag-ingon ang Salmo 54:6. Kining mga pulonga mao ang tema sa kinabuhi ni Marian Szumiga ug sa iyang asawa, si Rosa, kinsa nagpuyo sa Pransiya. Dili pa dugay nga giasoy nila ang pipila ka importanteng mga hitabo sa ilang taas, makapatagbaw nga kinabuhi sa pag-alagad kang Jehova.

MARIAN: Ang akong mga ginikanan maoy mga Romano Katoliko nga milalin gikan sa Polandia. Mapainubsanon nga tawo si Papa. Wala gayod siya makaeskuyla. Apan, panahon sa unang gubat sa kalibotan, siya nakakat-on sa pagbasa ug pagsulat samtang nagsundalo. Si Papa mahinadlokon sa Diyos, apan nahigawad gayod siya sa relihiyon.

Dihay usa ka panghitabo nga dili gayod niya malimtan. Usa ka adlaw niana panahon sa gubat, dihay kapilyan nga miduaw sa yunit ni Papa. Sa dihang may mibuto nga bala sa kanyon sa duol, ang kapilyan natarantar sa pagkalagiw, nga nagbunal sa iyang kabayo pinaagi sa krusipiho aron kini modagan. Nakurat si Papa nga gigamit sa “hawas” sa Diyos ang usa ka butang nga “balaan” aron siya makakalagiw dayon. Bisan pa niini ug sa makalilisang nga mga hitabo sa gubat nga iyang nasaksihan, ang pagtuo ni Papa sa Diyos wala maluya. Ang Diyos gayod ang iyang gipasalamatan nga siya nakapauli nga buhi gikan sa gubat.

“Gamayng Polandia”

Sa 1911, gipakaslan sa akong amahan ang usa ka babaye sa silingang baryo. Ang iyang ngalan mao si Anna Cisowski. Wala madugay human sa gubat, sa 1919, si Papa ug Mama milalin gikan sa Polandia paingon sa Pransiya, diin nakatrabaho si Papa ingong minero ug karbon. Natawo ako niadtong Marso 1926 sa Cagnac-les-Mines, sa habagatan-kasadpang Pransiya. Human niadto, ang akong mga ginikanan mibalhin ug puyo sa usa ka Polakong komunidad sa Loos-en-Gohelle, duol sa Lens sa amihanang Pransiya. Ang panadero Polako, ang matansero Polako, ug ang kura paroko Polako. Dili ikatingala nga kining lugara gitawag ug Gamayng Polandia. Ang akong mga ginikanan puliki sa mga kalihokan sa komunidad. Ang akong amahan kanunayng mag-organisar ug mga pasundayag, nga naglakip ug drama, musika, ug pag-awit. Kanunay usab siyang makig-estorya sa pari, apan wala siya matagbaw sa kasagarang tubag sa pari nga, “Dunay daghang misteryo.”

Usa ka adlaw niana sa 1930, dihay duha ka babaye nga nanuktok sa among pultahan. Sila maoy mga Estudyante sa Bibliya, nga maoy pagtawag kaniadto sa mga Saksi ni Jehova. Ang akong amahan mikuhag Bibliya kanila, ang librong dugay na niyang gipangandoy nga mabasa. Maikagon usab nga gibasa niya ug ni Mama ang binase-sa-Bibliya nga mga publikasyon nga gibilin sa mga babaye. Ang akong mga ginikanan natandog pag-ayo sa ilang nabasa niini nga mga publikasyon. Bisan pa sa ilang puliki nga kinabuhi, ang akong mga ginikanan nagsugod sa pagtambong sa mga tigom nga gidumala sa mga Estudyante sa Bibliya. Ang mga panaghisgot uban sa pari nahimong mas kontrobersiyal hangtod usa ka adlaw niana siya nanghulga nga kon ang akong mga ginikanan magpadayon sa pagpakig-uban sa mga Estudyante sa Bibliya, ang akong igsoong si Stéphanie dili na pasudlon sa katekismo. “Ayawg kabalaka,” mitubag si Papa. “Sukad karon, ang akong mga anak mokuyog na kanamo sa mga tigom sa mga Estudyante sa Bibliya.” Si Papa miluwat sa pagkamembro sa simbahan, ug sa unang bahin sa 1932, ang akong mga ginikanan gibawtismohan. Nianang panahona sa Pransiya, mga 800 lang ang mga magmamantala sa Gingharian.

Rosa: Taga-Hungaria ang akong mga ginikanan ug, sama sa pamilya ni Marian, sila mibalhin ug puyo sa amihanan sa Pransiya aron magtrabaho sa minahan sa karbon. Ako natawo sa 1925. Sa 1937, usa sa mga Saksi ni Jehova, si Auguste Beugin, nga gitawag namog Papa Auguste, misugod sa paghatod ug Ang Bantayanang Torre sa Hungarianong pinulongan ngadto sa akong mga ginikanan. Naikag sila sa mga magasin, apan sila wala mahimong Saksi ni Jehova.

Bisag batan-on pa niadtong tungora, ang akong kasingkasing natandog sa akong nabasahan sa Ang Bantayanang Torre, ug gipakitaan ako ug personal nga interes ni Suzanne Beugin, nga umagad nga babaye ni Papa Auguste. Misugot ang akong mga ginikanan nga ikuyog ako niya sa mga tigom. Sa ulahi, sa dihang nagsugod ako sa pagpangempleyo, nakapasuko sa akong amahan ang akong pagtambong ug tigom ma-Dominggo. Bisan ug usa siya ka tawo nga dili daling masuko, siya mireklamo, “Wala ka sa balay sa tibuok semana, unya ma-Dominggo motambong pa gyod ka sa imong tigom!” Bisan pa niana, ako nagpadayon sa pagtambong. Busa usa ka adlaw niana ang akong amahan miingon, “Pamutos sa imong gamit ug layas dinhi!” Gabii na kaayo kadto. Nag-edad pa lang ako ug 17 anyos, ug wala koy kalibotan kon asa ako modangop. Nahiadto ako sa balay ni Suzanne ug nagminatay ako ug hilak. Miipon ako ug puyo kang Suzanne ug mga usa ka semana hangtod nga gipakuha ako ni Papa sa akong igsoong babaye. Maulawon ako, apan ang giingon sa 1 Juan 4:18 nakatabang kanako sa pagbarog nga malig-on. Ang teksto nag-ingon nga “ang hingpit nga gugma naghingilin sa kahadlok.” Gibawtismohan ako sa 1942.

Bililhong Espirituwal nga Panulondon

Marian: Gibawtismohan ako niadtong 1942, uban sa akong mga igsoong babaye nga si Stéphanie ug Mélanie ug akong igsoong lalaki nga si Stéphane. Sa balay, ang among pamilyahanong kinabuhi nasentro sa Pulong sa Diyos. Samtang nag-alirong kaming tanan sa lamesa, basahan kami ni Papa ug Bibliya sa Polakong pinulongan. Magabii maminaw kami sa asoy sa among mga ginikanan bahin sa ilang mga kasinatian sa buluhatong pagsangyaw sa Gingharian. Ang maong mga yugto nga makapadasig sa espirituwal nakatudlo kanamo sa paghigugma kang Jehova ug sa pagsalig pa gayod kaniya. Napugos ang akong amahan sa paghunong sa trabaho tungod sa dili-maayong panglawas, apan padayon nga gitagan-an niya kami sa espirituwal ug materyal.

Kay may libreng panahon na si Papa, kas-a sa usa ka semana iyang dumalahan ug pagtuon sa Bibliya sa Polako ang mga batan-on sa kongregasyon. Didto ako nakakat-on sa pagbasag Polako. Gidasig usab ni Papa ang mga batan-on sa ubang mga paagi. Sa dihang miduaw sa among kongregasyon si Brader Gustave Zopfer, kinsa niadtong tungora maoy nagdumala sa buluhaton sa mga Saksi ni Jehova sa Pransiya, si Papa nag-organisar ug koro ug drama sa Bibliya nga ang mga aktor nagsul-ob ug besti sa panahon sa Bibliya nga gibase sa pista ni Haring Belsazar ug sa sinulat sa kamot diha sa bungbong. (Daniel 5:1-31) Ang nagdala sa papel ni Daniel mao si Louis Piéchota, kinsa sa ulahi lig-ong mibarog batok sa mga Nazi.a Ingon niini nga palibot kami gipadako. Nakita namo nga ang among mga ginikanan kanunayng puliki sa espirituwal nga mga butang. Karon, ako nakaamgo kon unsa ka bililhong panulondon ang gibilin kanamo sa akong mga ginikanan.

Sa dihang mibuto ang Ikaduhang Gubat sa Kalibotan niadtong 1939, ang pagsangyaw sa mga Saksi ni Jehova gidili sa Pransiya. Dihay higayon nga girekisa ang among baryo. Ang tanang balay gilibotan sa mga sundalong Aleman. Si Papa naggama ug salog-salog diha sa dakong kabinet ug among gitago ilalom niana nga salog ang nagkalainlaing mga publikasyon sa Bibliya. Ugaling lang, dihay daghang kopya sa pulyetong Pasismo o Kagawasan sa hunos sa kosina. Dalidali nga gitago kini ni Papa sa bulsa sa dyaket nga nagbitay sa pasilyo. Ang among balay girekisa sa duha ka sundalo ug usa ka Pranses nga polis. Gikulbaan kami samtang nagpaabot. Usa sa mga sundalo nagsugod sa pagsusi sa mga sinina nga nagbitay sa pasilyo, ug wala madugay human niana misulod siya sa kosina, diin kami naghulat, ug dala niya ang mga pulyeto. Gitutokan niya kami, gibutang sa lamesa ang mga pulyeto, ug gipadayon ang pagrekisa sa ubang dapit. Dalidali nakong gikuha ang mga pulyeto ug gibutang sa hunos nga nasusi na sa mga sundalo. Wala gayod mangutana ang sundalo bahin sa mga pulyeto nga morag nalimot siya niini!

Misulod sa Bug-os-Panahong Pag-alagad

Sa 1948, nakadesisyon ako sa pagtanyag sa akong kaugalingon sa pag-alagad nga bug-os panahon kang Jehova diha sa payunir nga buluhaton. Pipila ka adlaw sa ulahi, nakadawat ako ug sulat gikan sa sangang buhatan sa mga Saksi ni Jehova sa Pransiya. Ang sulat nagpahibalo sa akong asaynment ingong payunir sa kongregasyon sa Sedan, duol sa Belgium. Ang akong mga ginikanan nalipay nga midawat ako sa pag-alagad kang Jehova nianang paagiha. Bisan pa niana, si Papa miingon nga dili sayon ang pagpayunir. Budlay kini nga buluhaton. Apan, siya miingon nga kanunayng bukas ang iyang balay alang kanako ug nga makasalig ako kaniya kon ugaling duna akoy mga problema. Bisan ug dili kuwartahan ang akong mga ginikanan, gipalitan ko nila ug bag-ong bisikleta. Ania gihapon kanako ang resibo niana nga bisikleta, ug sa dihang akong tan-awon kini, manglugmaw ang mga luha sa akong mga mata. Si Papa ug Mama namatay sa 1961, apan mahinumdoman gihapon nako ang maalamong mga pulong ni Papa; kini nakadasig ug nakahupay kanako latas sa daghang tuig sa akong pag-alagad.

Ang laing nakapadasig nako mao ang 75-anyos nga Kristohanong igsoong babaye sa kongregasyon sa Sedan nga ginganlag Elise Motte. Sa ting-init, magbisikleta ako paingon sa nahilit nga mga baryo aron sa pagsangyaw, ug kuyogan ako ni Elise apan mosakay siya ug tren. Apan, usa ka adlaw niana nagwelga ang mga inhenyero sa tren, ug dili makapauli si Elise. Ang bugtong solusyon nga akong nahunahunaan mao ang pagpaangkas kaniya diha sa butanganag bagahe sa akong bisikleta nga dili gayod komportable. Pagkasunod buntag, nagdala ko ug kutson nga kalingkoran ug gihapit si Elise sa iyang balay. Wala na siya mosakay ug tren, ug tungod kay wala na siyay gasto sa plete, makapalit na siya ug init nga ilimnon namo sa tingpaniudto. Kinsay magdahom nga mahimo diayng pangpasaherong sakyanan ang akong bisikleta?

Dugang nga mga Responsabilidad

Sa 1950, gitudlo ako sa pag-alagad ingong magtatan-aw sa sirkito sa tibuok nga amihanang Pransiya. Kay 23 anyos pa lang, ang akong unang reaksiyon maoy kahadlok. Nakahunahuna ko nga nasayop ang sangang buhatan! Daghang pangutana ang misantop sa akong hunahuna: ‘Kuwalipikado kaha ko niining trabahoa sa espirituwal ug sa pisikal? Makasugakod kaha ako sa lainlaing sak-anan kada semana?’ Dugang pa, sukad sa edad nga sayis anyos, nalibat ang usa nako ka mata. Tungod niini maulawon kaayo ako, nga nabalaka kon unsa unyay reaksiyon sa uban. Maayo na lang, nianang higayona nakadawat ako ug dakong tabang gikan kang Stefan Behunick, nga graduwado sa misyonaryong tunghaan sa Gilead. Si Brader Behunick gipapahawa sa Polandia tungod sa iyang kalihokan sa pagsangyaw ug gipabalhin siya sa Pransiya. Nakadayeg gayod ako sa iyang kaisog. Dako kaayo siyag pagtahod kang Jehova ug sa kamatuoran. Ang uban nagtuo nga estrikto siya kanako, apan daghan akog nakat-onan kaniya. Ang iyang kaisog nakahatag kanako ug kompiyansa.

Sa sirkitong buluhaton, daghan ako ug maanindot nga kasinatian sa pag-alagad sa kanataran. Sa 1953, gihangyo ako sa pagduaw kang Gn. Paoli, kinsa nagpuyo sa habagatan sa Paris ug nagsuskribir sa Ang Bantayanang Torre. Nagkahimamat kami, ug akong nasayran nga miretiro na siya sa pagkasundalo ug naikag siya sa Ang Bantayanang Torre. Iya akong gisultihan nga human niya mabasa ang artikulo bahin sa Memoryal sa kamatayon ni Kristo diha sa kinabag-ohang gula, iyang gisaulog ang Memoryal nga nag-inusara ug gigugol ang nahibiling mga oras sa kagabhion sa pagbasa sa Salmo. Halos tibuok hapon kami nga nag-estorya. Sa wala pa ako mogikan, lakbit nga gihisgotan usab namo ang bahin sa bawtismo. Sa ulahi gipadad-an nako siya ug imbitasyon sa pagtambong sa among sirkito nga asembliya, nga himoon sa unang bahin sa 1954. Mitambong siya, ug usa sa 26 nga gibawtismohan nianang asembliyaha mao si Brader Paoli. Ang mga kasinatiang sama niana makapalipay gihapon kanako.

Rosa: Sa Oktubre 1948, nagsugod ako sa pag-alagad ingong payunir. Human mag-alagad sa Anor, duol sa Belgium, giasayn ako sa Paris, uban sa laing payunir, si Irène Kolanski (Leroy na karon). Nagpuyo kami sa usa ka gamayng lawak sa Saint-Germain-des-Près sa sentro sa siyudad. Kay probinsiyana, nataha ako sa mga taga-Paris. Nagtuo ako nga silang tanan moderno ug intelihente kaayo. Apan sa tanto nakong sangyaw kanila akong nakita nga dili sila lahi sa ubang mga tawo. Kasagaran abogon kami sa tig-atiman sa apartment, ug lisod ang pagsugod ug mga panagtuon sa Bibliya. Bisan pa niana, ang ubang mga tawo naminaw sa among mensahe.

Panahon sa sirkitong asembliya sa 1951, si Irène ug ako giinterbiyo bahin sa among pagpayunir. Tagnaa kon kinsay tig-interbiyo? Usa ka batan-ong magtatan-aw sa sirkito nga ginganlag Marian Szumiga. Nagkita kami kas-a kaniadto, apan human sa maong asembliya, nagsugod kami sa pagsinulatay. Si Marian ug ako parehas sa daghang paagi, ug usa niini mao nga managsamang tuig kami nga nagpabawtismo ug nagsugod sa pagpayunir. Apan, ang labing importante mao nga kaming duha gusto nga magpabilin sa bug-os-panahong pag-alagad. Busa human ang mainampoong pagpamalandong, nagpakasal kami sa Hulyo 31, 1956. Tungod sa maong lakang, gisugdan nako ang lahi kaayo nga paagi sa kinabuhi. Kinahanglang maanad ako dili lamang sa pagkahimong asawa kondili sa pag-uban usab kang Marian diha sa sirkitong buluhaton, nga nagpasabot nga lainlain ang among puy-anan kada semana. Sa sinugdanan lisod kaayo, apan may makapalipay nga mga butang nga naghulat kanamo.

Tugob nga Kinabuhi

Marian: Sulod sa daghang tuig, nakapribilehiyo kami nga makatabang sa pag-andam ug daghang kombensiyon. Ako daghan ug nindot nga mahinumdoman sa kombensiyon nga gihimo sa 1966, sa Bordeaux. Niadtong panahona, gidili ang kalihokan sa mga Saksi ni Jehova sa Portugal. Busa ang programa sa asembliya gipresentar usab sa Portuges nga pinulongan alang sa mga Saksi nga mibiyahe paingon sa Pransiya. Ginatos sa among Kristohanong mga igsoon miabot gikan sa Portugal, apan ang problema mao ang ilang sak-anan. Sanglit ang mga Saksi sa Bordeaux walay ekstrang mga lawak sa ilang mga balay, among giabangan ang usa ka sinehan nga wala na gamita aron himoong dormitoryo. Among gikuha ang tanang lingkoranan, ug ang kortina sa entablado among gigamit nga partisyon sa sinehan, ang usa ka bahin maoy alang sa mga brader ug ang pikas maoy alang sa mga sister. Gitaoran usab namo kini ug mga kaligoanan ug lababo, gibutangag uhot ang sementong salog, ug gitabonan kini ug mga lona. Ang tanan nalipay niini nga kahikayan.

Human sa mga sesyon sa kombensiyon, among duawon ang among mga igsoon sa dormitoryo. Nindot ang atmospera. Nadasig gayod kami sa ilang mga eksperyensiya bisan pag nag-antos sila ug daghang tuig sa pagsupak! Pagpamauli nila human sa asembliya, nanglugmaw sa mga luha ang among mga mata.

Dihay laing pribilehiyo nga among nadawat duha ka tuig una pa niana sa 1964, sa dihang gitudlo ako sa pag-alagad ingong magtatan-aw sa distrito. Sa makausa pa nagduhaduha ako kon kuwalipikado ba ako sa maong buluhaton. Apan miingon ako sa akong kaugalingon nga kon kadtong dunay mga katungdanan mihangyo kanako sa pagdawat sa maong asaynment, dayag nga nagtuo sila nga makaarang ako sa pag-abaga niini. Usa ka maayong eksperyensiya nga akong suod nga nakauban sa pag-alagad ang nagapanawng mga magtatan-aw. Daghan akog nakat-onan kanila. Daghan kanila maoy buhi nga mga panig-ingnan sa pagkamapailobon ug pagkamalahutayon, mga hiyas nga hinungdanon sa mga mata ni Jehova. Akong nasabtan nga kon makakat-on lang kita sa pagpailob, si Jehova nahibalo kon asa kita pangitaon.

Sa 1982 ang sangang buhatan nag-asayn usab kanamo sa pagtabang sa gamayng grupo sa 12 ka Polakong mga magmamantala sa Boulogne-Billancourt, sa sikbit nga baryo sa Paris. Nakurat ako niana. Nahibalo ako ug teokratikanhong mga termino sa Polako, apan naglisod ako sa pagbalay ug mga tudling-pulong. Apan, dakong tabang kanako ang kalulot ug pagkaandam sa mga igsoon sa pagtabang. Karon, duna nay mga 170 ka magmamantala sa maong kongregasyon, lakip ang halos 60 ka payunir. Sa ulahi, giduaw usab namo ni Rosa ang Polakong mga grupo ug mga kongregasyon sa Alemanya, Austria, ug Denmark.

Nausab nga mga Kahimtang

Kinabuhi na namo ang pagduaw sa lainlaing mga kongregasyon, apan tungod sa nagkaluyang panglawas kinahanglang mohunong kami sa nagapanawng ministeryo sa 2001. Nakakita kami ug apartment sa lungsod sa Pithiviers, diin nagpuyo ang akong igsoong si Ruth. Ang sangang buhatan malulotong nag-asayn kanamo ingong mga espesyal payunir nga ang kab-otonong oras gipakubsan tungod sa among kahimtang.

Rosa: Malisod kaayo alang kanako ang unang tuig sa paghunong namo sa sirkitong buluhaton. Dako kaayo ang kausaban mao nga mibati ako nga walay pulos. Dayon akong gipahinumdoman ang akong kaugalingon, ‘Mapuslan gihapon nimo ang imong panahon ug nahibiling kusog pinaagi sa pagpayunir’. Karon, ako malipayong nag-alagad uban sa ubang mga payunir sa among kongregasyon.

Kami Wala Gayod Pasagdi ni Jehova

Marian: Mapasalamaton kaayo ako kang Jehova nga kauban nako si Rosa sa milabayng 48 ka tuig. Dako kaayo siyang tabang kanako sa tibuok panahon nga kami nag-alagad diha sa nagapanawng buluhaton. Wala gayod ako makadungog kaniya nga miingon, ‘Unta magpuyo na lang kita sa usa ka lugar nga dunay atong kaugalingong balay.’

Rosa: Usahay dunay moingon nako, “Dili normal ang inyong kinabuhi. Kanunay kamong nagpuyo uban sa laing mga tawo.” Apan unsa ba gayod ang “normal nga kinabuhi”? Sagad nga gipalibotan nato ang atong kaugalingon ug daghang butang nga mahimong kababagan sa atong pagpakigbahin sa espirituwal nga mga kalihokan. Ang gikinahanglan lang gayod nato mao ang maayong higdaanan, lamesa, ug pipila ka uban pang butang nga kinahanglanon. Ingong mga payunir, kami kabos sa materyal, apan among nabatonan ang tanan nga among gikinahanglan sa pagtuman sa kabubut-on ni Jehova. Usahay pangutan-on ako, “Unsay inyong himoon kon matigulang na kamo nga walay kaugalingong balay ug walay pensiyon.” Dayon akong kutloon ang mga pulong sa Salmo 34:10: “Silang nagapangita kang Jehova, dili sila makulangan ug bisan unsang butang nga maayo.” Kami wala gayod pasagdi ni Jehova.

Marian: Tinuod gayod kana! Gani, si Jehova naghatag kanamo ug daghan pa kay sa among gikinahanglan. Pananglitan, sa 1958, gipili ako nga mohawas sa among sirkito sa internasyonal nga kombensiyon sa New York. Ugaling lang, kami walay kuwarta nga ipalit ug tiket ni Rosa. Usa ka gabii niana gihatagan kami sa usa ka igsoong lalaki ug sobre nga gisulatan ug “New York” sa gawas niana. Ang gisukip nga gasa nakatabang kang Rosa sa pagbiyahe uban nako!

Kami ni Rosa wala gayod magbasol sa mga tuig nga among gigugol sa pag-alagad kang Jehova. Walay nawala kanamo kondili nabatonan namo ang tanan—usa ka tugob ug malipayon nga kinabuhi diha sa bug-os-panahong pag-alagad. Kahibulongan gayod nga Diyos si Jehova. Kami nakakat-on sa pagsalig kaniya sa bug-os, ug milalom ang among gugma kaniya. Ang uban namong Kristohanong mga igsoon namatay tungod sa ilang pagkamatinumanon. Apan, ako nagatuo nga latas sa katuigan, makahalad usab ang usa ka tawo sa iyang kinabuhi sa hinayhinay. Mao kanay gipaningkamotan namo ni Rosa nga himoon hangtod karon, ug mao kanay determinado namong himoon sa umaabot.

[Footnote]

[Hulagway sa panid 20]

Si François ug Anna Szumiga ug ang ilang mga anak, si Stéphanie, Stéphane, Mélanie, ug Marian sa mga 1930. Si Marian nagtungtong sa lingkoranan

[Hulagway sa panid 22]

Ibabaw: Nagtanyag ug mga publikasyon sa Bibliya diha sa usa ka baligyaanan sa merkado sa Armentières, amihanang Pransiya, sa 1950

[Hulagway sa panid 22]

Wala: Si Stefan Behunick ug si Marian sa 1950

[Hulagway sa panid 23]

Rosa (tumoy sa wala) ug ang iyang kaubang payunir nga si Irène (ikaupat gikan sa wala), nga nag-anunsiyo sa usa ka asembliya sa 1951

[Hulagway sa panid 23]

Si Marian ug Rosa sa adlaw una pa sa ilang kasal

[Hulagway sa panid 23]

Ang bisikleta maoy kasagarang sakyanan panahon sa mga pagduaw sa sirkito