Footnote

a Sa ikatulong siglo K.P., si Tertullian ­miangkon nga ang mga babaye “nga nagapahid sa ilang panit sa mga haplas, nagakolorete sa ilang mga aping sa pula, nagapadako sa ilang mga mata pinaagi sa [itom] nga antimony, makasala batok Kaniya.” Gisaway usab niya ang nagtina sa ilang buhok. Sa pagpadapat nga sayop sa mga pulong ni Jesus sa Mateo 5:36, si Tertullian misumbong: “Gilalis nila ang Ginoo! ‘Tan-awa!’ matud nila, ‘inay sa puti o itom, among gihimo ang [among buhok] nga dalag.’” Siya midugang: “Makakaplag ka ganig mga tawo nga maulaw nga sila tigulang na, ug mosulay sa paghimo sa ilang puting buhok nga itom.” Kana ang personal nga hunahuna ni Tertullian. Apan gituis niya ang mga butang, kay ang bug-os niyang argumento gipasukad man sa iyang hunahuna nga ang mga babaye mao ang hinungdan sa pagkatunglo sa tawo, mao nga sila angay ‘magagawi nga sama kang Eva, nga magbalata ug magmahinulsolon’ tungod sa ‘kaulawan sa unang sala.’ Ang Bibliya wala mag-ingon niana; si Adan mao ang gipapanubag sa Diyos sa pagkasala sa katawhan.​—Roma 5:12-14; 1 Timoteo 2:13, 14.