Ang Diyos dugang nagpasundayag sa iyang kaluoy ug gugma pinaagi sa pagpadalag mga embahador ngadto sa makasasalang katawhan. Sa karaang kapanahonan ang mga embahador pangunang gipadala sa mga panahon sa kasamok (itandi ang Luc 19:14), dili sa kalinaw, kay ang ilang misyon sagad maoy aron sa pagtino kon ang gubat mahimong malikayan o aron sa paghimog mga kasabotan alang sa pakigdait kon adunay panaggubat. (Isa 33:7; Luc 14:​31, 32; tan-awa ang EMBAHADOR.) Ang Diyos nagpadala sa iyang Kristohanong mga embahador ngadto sa mga tawo aron sila masayod sa iyang mga kinahanglanon alang sa pagpasig-uli ug aron sila makapahimulos niana. Sumala sa gisulat sa apostol: “Busa kami mga embahador kapuli ni Kristo, nga daw ang Diyos nangaliyupo pinaagi kanamo. Ingong mga kapuli ni Kristo kami nagpakiluoy: ‘Magpasig-uli kamo ngadto sa Diyos.’” (2Co 5:20) Kini nga pangaliyupo wala magkahulogan nga dili lig-on ang baroganan sa Diyos ni huyang ang iyang pagpakigbatok sa daotang mga buhat; hinunoa, kini gayod maoy usa ka maluluy-ong pag-awhag sa mga nakasala sa pagpakigdait ug sa pag-ikyas sa dili-malikayan nga sangpotanan sa matarong nga kasuko sa Diyos ngadto sa tanan nga nagpadayon sa pagsupak sa iyang balaang kabubut-on, kay ang kalaglagan mao ang ilang tinong sangpotanan. (Itandi ang Eze 33:11.)

Sa unsa nga diwa nga ang Diyos “nagpasig-uli sa usa ka kalibotan ngadto sa iyang kaugalingon”?

Si apostol Pablo naghisgot nga ang Diyos “pinaagi kang Kristo nagpasig-uli sa usa ka kalibotan ngadto sa iyang kaugalingon, nga wala magaisip ngadto kanila sa ilang mga kalapasan.” (2Co 5:19) Kini wala magpasabot nga ang tanang tawo awtomatikong mapasig-uli ngadto sa Diyos pinaagi sa halad ni Jesus, sanglit gihubit dayon sa apostol ang buluhaton sa embahador sa pagpangaliyupo sa mga tawo aron ‘mapasig-uli ngadto sa Diyos.’ (2Co 5:20) Sa pagkatinuod, ang paagi gitagana nga pinaagi niana ang tanan sa kalibotan sa katawhan nga andam nga mosanong mapasig-uli.