Simbolikong Paggamit. Si Jesu-Kristo gihisgotan ingong Ulo “sa kongregasyon, nga mao ang iyang lawas.” (Efe 1:​22, 23; Col 1:18) Kining Kristohanong lawas wala mabahinbahin sa rasa, nasod, o sa ubang paagi, sanglit kini gihawasan sa mga Hudiyo ug sa mga katawhan sa tanang kanasoran. (Gal 3:28; Efe 2:16; 4:4) Ang tanan nabawtismohan sa balaang espiritu ngadto kang Kristo ug ngadto sa iyang kamatayon. Busa, silang tanan nabawtismohan ngadto sa usa ka lawas. (1Co 12:13) Sa ingon ang tibuok lawas mosunod sa ulo, mamatay sa matang sa kamatayon nga iyang namatyan ug mabanhaw sa matang sa pagkabanhaw nga iyang nabatonan.​—Rom 6:3-5; tan-awa ang BAWTISMO (Ang Bawtismo Ngadto Kang Kristo Jesus, Ngadto sa Iyang Kamatayon).

Si apostol Pablo migamit sa paglihok sa tawhanong lawas aron iilustrar ang paglihok sa Kristohanong kongregasyon, nga nagpakasama sa mga membro nga nabuhi sa yuta sa bisan unsang partikular nga panahon ngadto sa usa ka lawas, uban kang Kristo nga mao ang dili-makitang Ulo. (Rom 12:​4, 5; 1Co 12) Iyang gipasiugda ang kahinungdanon sa dapit nga giokupar sa matag membro, ang matag usa nagtambayayongay, ang gugma ug kahangawa sa usag usa, ug ang kalamposan sa buluhaton. Ang Diyos nagpahimutang sa matag usa diha sa iyang kaugalingong dapit sa lawas, ug pinaagi sa nagkalainlaing paglihok sa balaang espiritu ang lawas nagbuhat sa kon unsay gikinahanglan. Ang Ulo, si Jesu-Kristo, ingong tigpataliwala nga membro, nagtagana sa mga membro sa lawas sa mga butang nga ilang gikinahanglan pinaagi sa “mga lutahan niini ug sa mga ugat sa mga lutahan,” ang mga paagi ug mga kahikayan alang sa pagtagana sa espirituwal nga pagkaon ingon man usab sa komunikasyon ug koordinasyon, aron ang “lawas” mapakaon pag-ayo sa espirituwal ug ang matag bahin mahibalo sa buluhaton nga iyang pagabuhaton.​—Col 2:19; Efe 4:16.

Ang usa ka dinihogang membro sa Kristohanong kongregasyon, ang lawas ni Kristo, nga nakahimog pakighilawas nagkuha sa usa ka membro ni Kristo ug naghimo niini nga membro sa usa ka pampam. Ang bisan kinsa nga Kristohanon nga nakahimog pakighilawas nagdalag kahugawan sa moral ug usab “nagapakasala batok sa iyang kaugalingong [unodnong] lawas.” Siya nagpameligro sa iyang kaugalingon nga matangtang gikan sa lawas ni Kristo, ang templo nga organisasyon, ug nagladlad sa iyang kaugalingon sa kapeligrohan sa makaluod nga mga sakit. (1Co 6:​13, 15-20; Pr 7:1-27) Siya mahimong ‘itugyan sa kongregasyon ngadto kang Satanas alang sa kalaglagan sa unod.’​—1Co 5:5.

Ang usa ka membro sa lawas ni Kristo, ingon man ang ubang dedikadong mga tawo nga nakig-uban niining inanak-sa-espiritung mga membro sa lawas, kinahanglang maglikay dili lamang sa literal nga pakighilawas kondili sa espirituwal nga pakighilawas usab. Ang Kasulatan nagtawag sa usa nga nakighigala sa kalibotan ingong usa ka “mananapaw.” (San 4:4) Si Jesus miingon sa iyang mga tinun-an: “Sila dili bahin sa kalibotan, ingon nga ako dili bahin sa kalibotan.” (Ju 17:16) Busa, si Jesus mainampingon nga kadtong naglangkob sa mga membro sa iyang lawas maoy mahinlo sa moral ug sa espirituwal. (Efe 5:​26, 27) Sila gihisgotan nga ‘nagligo na sa ilang mga lawas pinaagi sa mahinlong tubig.’ (Heb 10:22) Sama sa giingon ni apostol Pablo, nga naghisgot bahin sa mga bana: “Sa ingon niini ang mga bana angay nga maghigugma sa ilang mga asawa sama sa ilang kaugalingong mga lawas. Siya nga nahigugma sa iyang asawa nahigugma sa iyang kaugalingon, kay wala gayoy tawo nga nagdumot sa iyang kaugalingong unod; kondili nagapakaon ug nagapangga niini, ingon sa ginahimo usab ni Kristo sa kongregasyon, tungod kay kita mga sangkap sa iyang lawas. ‘Tungod niini ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug sa iyang inahan ug siya moipon sa iyang asawa, ug ang duha mahimong usa ka unod.’ Dako kini nga sagradong tinago. Karon ako nagasulti labot kang Kristo ug sa kongregasyon.”​—Efe 5:28-32.