Ang panglantaw nga ang paggamit sa Diyos sa iyang pagkahibalo-daan maoy walay kinutoban ug nga iyang gimbut-an daan ang pagkinabuhi ug dulnganan sa tanang indibiduwal nailhan ingong predestinasyon. Kini nagduso sa ideya nga ang iyang pagka-Diyos ug pagkahingpit nagkahulogan gayod nga siya nahibalo sa tanang butang, dili lamang sa nangagi ug sa pagkakaron kondili usab sa kon unsay anaa sa umaabot. Sumala niini nga konsepto, ang iyang pagkawala-mahibalo sa tanang butang bisan sa kinagamyang detalye niini nagpadayag ug pagkadili-hingpit.

Ang argumento nga dili hingpit ang Diyos tungod kay wala siya mahibalo daan sa tanang detalye sa umalabot nga mga panghitabo ug mga kahimtang, sa pagkatinuod, maoy usa ka dili-makataronganong panglantaw sa kahingpitan. Ang pagkahingpit, kon tukmang hubiton, wala magkahulogan nga kini bug-os gayod nga naglakip sa tanang butang, sanglit ang pagkahingpit sa usa ka butang nagadepende sa bug-os nga pagkakab-ot niini sa mga sukdanan sa pagkaekselente nga gilatid sa usa nga takos mohukom sa mga bili niini. (Tan-awa ang PAGKAHINGPIT, KAHINGPITAN.) Total, ang kaugalingong pagbuot ug ang gikahimut-an sa Diyos, dili ang tawhanong mga opinyon o mga konsepto, mao ang magtino kon ang usa ka butang hingpit.​—Deu 32:4; 2Sa 22:31; Isa 46:10.

Sa pag-ilustrar niini, ang pagkalabing gamhanan sa Diyos hingpit gayod ug walay kinutoban. (1Cr 29:​11, 12; Job 36:22; 37:23) Apan ang iyang pagkahingpit sa kusog wala magkahulogan nga gamiton niya sa bug-os nga paagi ang iyang pagkagamhanan sa ngatanan diha sa bisan unsa o sa tanan nga kahimtang. Dayag nga wala siya magbuhat niana; kon siya nagbuhat pa niana, dili lang kay ang pipila ka karaang mga siyudad ug mga nasod ang nalaglag, kondili ang yuta ug ang tanan nga anaa niini napapha na unta dugay na kanhi tungod sa pagpahamtang sa mga paghukom sa Diyos, duyog sa gamhanang mga kapahayagan sa iyang pagkondenar ug kapungot, sama sa panahon sa Lunop ug sa ubang mga panghitabo. (Gen 6:5-8; 19:23-25, 29; itandi ang Ex 9:13-16; Jer 30:​23, 24.) Busa, ang paggamit sa Diyos sa iyang pagkagamhanan dili kay pagpagula lamang sa walay kinutobang gahom kondili kini kanunayng giniyahan sa iyang katuyoan ug, kon takos, dinuyogan sa iyang kaluoy.​—Neh 9:31; Sal 78:​38, 39; Jer 30:11; Lam 3:22; Eze 20:17.

Sa susama, kon sa pipila ka kahimtang ang Diyos mipili sa paggamit sa iyang walay kinutobang katakos sa pagkahibalo-daan sa mapilion nga paagi ug sa kon unsay makapahimuot kaniya, nan segurado gayod nga walay tawo o manulonda ang tukmang makaingon: “Unsa ang imong ginabuhat?” (Job 9:12; Isa 45:9; Dan 4:35) Busa ang isyu dili maoy bahin sa katakos, kon unsay arang matagna, mahibaloan daan, ug mabut-an daan sa Diyos, kay “sa Diyos ang tanang butang posible.” (Mat 19:26) Ang isyu maoy kon unsay nakita sa Diyos nga angayang matagna, mahibaloan daan, ug mabut-an daan, kay “ang tanang butang nga gikahimut-an niyang buhaton iyang gibuhat.”​—Sal 115:3.