Ubos sa Kristohanong kahikayan, ang pagkasagrado sa dugo mas labaw pa gayod nga gipasiugda. Wala nay dugo sa mga hayop nga ihalad, kay kadto nga mga halad maoy landong lamang sa katinuoran, si Jesu-Kristo. (Col 2:17; Heb 10:1-4, 8-10) Ang hataas nga saserdote sa Israel magkuhag bahin sa dugo ug dad-on kini sulod sa Labing Balaan sa yutan-ong sangtuwaryo. (Lev 16:14) Apan si Jesu-Kristo ingong tinuod nga Hataas nga Saserdote misulod sa langit, dili uban sa iyang dugo nga gibubo na sa yuta (Ju 19:34), kondili uban sa bili sa iyang hingpit nga tawhanong kinabuhi nga gihawasan sa dugo. Wala mawagtang kaniya kini nga katungod sa kinabuhi tungod sa sala, apan nagpabilin kini kaniya ug iyang magamit alang sa pagtabon-sa-sala. (Heb 7:26; 8:3; 9:​11, 12)

Ang pakigsaad sa Balaod, nga may tipikal nga kinaiyahan sa pagkuha sa sala, gibalido pinaagi sa dugo sa mga hayop. (Ex 24:5-8) Ang nagkalainlaing halad nga dugo, ilabina kadtong gitanyag sa Adlaw sa Pagtabon-sa-Sala, maoy alang sa pagtabon-sa-sala, nga naglandong sa tinuod nga pagwagtang sa sala pinaagi sa halad ni Kristo.​—Lev 16:​11, 15-18.