Mga Detalye sa Unang Timoteo. Sa mga 56 K.P., sa dihang nakigtagbo didto sa Mileto sa mga ansiyano sa kongregasyon sa Efeso, si apostol Pablo miingon kanila: “Ako nahibalo nga sa akong pagbiya ang malupigong mga lobo mosulod sa inyong taliwala ug dili magtagad sa panon uban ang kalumo, ug gikan sa inyong taliwala may mga tawo nga motungha ug magsultig tinuis nga mga butang aron ipahilayo ang mga tinun-an ngadto kanila.” (Buh 20:​29, 30) Sulod sa pipila lamang ka tuig ang kahimtang bahin sa pagtudlog bakak nga mga doktrina mas migrabe pa nga tungod niana gidasig ni Pablo si Timoteo nga magpabilin sa Efeso, aron iyang “baoran ang pipila sa dili pagtudlo ug lahi nga doktrina, ni sa pagtagad sa bakak nga mga sugilanon ug sa mga talaan sa kagikan.” (1Ti 1:​3, 4) Busa, si Timoteo kinahanglang makigsangka sa espirituwal nga pakiggubat sulod sa Kristohanong kongregasyon aron matipigan ang kaputli niini ug aron matabangan ang mga membro niini nga magpabilin diha sa pagtuo. (1:​18, 19) Ang iyang pagpadapat sa mga butang nga gihisgotan sa sulat sa apostol magpanalipod sa mga membro sa kongregasyon gikan sa pagkahulog.

Bisan tuod gitalikdan sa daghan, nag-antos ingong kinadenahan, ug hapit na nga patyon (2Ti 1:​15, 16; 4:​6-8), ang apostol misulat ug makapadasig nga sulat kang Timoteo, usa ka sulat nga nag-andam sa iyang mas batan-on nga isigkamagbubuhat sa pagsukol sa apostatang mga elemento sulod sa kongregasyon ug sa pagbarog nga malig-on atubangan sa paglutos. (2:3-7, 14-26; 3:14–​4:5)