Ang Hebreohanong pulong nga ʼelo·himʹ (mga diyos) mopatim-aw nga naggikan sa lintunganayng pulong nga nagkahulogang “magmakusganon.” Ang ʼelo·himʹ mao ang plural sa ʼelohʹah (diyos). Usahay kini nga plural nagtumong sa daghang diyos (Gen 31:​30, 32; 35:2), apan mas sagad nga kini gigamit ingong plural nga nagpaila sa pagkahalangdon, dignidad, o pagkahamili. Ang ʼelo·himʹ gigamit sa Kasulatan sa pagtumong kang Jehova, sa mga manulonda, sa idolong mga diyos (singular ug plural), ug sa mga tawo.

Sa dihang gipadapat kang Jehova, ang ʼElo·himʹ gigamit diha sa plural nga porma aron ipaila ang pagkahalangdon, dignidad, o pagkahamili. (Gen 1:1) Labot niini, si Aaron Ember misulat: “Ang pinulongan sa D[aang] T[ugon] bug-os nga nagsalikway sa ideya sa pagkaplural sa . . . [ʼElo·himʹ] (nga gipadapat ngadto sa Diyos sa Israel) ug kini gipakita ilabina sa kamatuoran nga kini halos kanunayng gisabot nga usa ka singular verbal predicate, ug nagbaton ug singular adjectival attribute. . . . [Ang ʼElo·himʹ] angayng ipatin-aw ingong usa ka intensive plural, nga nagpasabot sa pagkadako ug pagkahalangdon, nga katumbas sa Dakong Diyos.”​—The American Journal of Semitic Languages and Literatures, Tomo XXI, 1905, p. 208.

Ang pulong nga ʼelo·himʹ gigamit usab sa dihang maghisgot sa idolong mga diyos. Usahay kining plural nga porma nagkahulogan lamang ug “mga diyos.” (Ex 12:12; 20:23) Sa ubang mga higayon kini maoy plural nga nagpaila sa pagkahamili ug usa lamang ka diyos (o diyosa) ang gitumong. Bisan pa niana, kini nga mga diyos tatawng dili mga trinidad.​—1Sa 5:7b (Dagon); 1Ha 11:5 (“diyosa” nga si Astoret); Dan 1:2b (Marduk).