Ang ebidensiya nagpakita nga ang “binhi” sa “babaye,” nga dugay nang gipaabot sa matarong nga mga tawo, mao ang “binhi” ni Abraham, si Jesu-Kristo. (Gal 3:16; Mat 1:1) Ang “binhi” pagasamaran sa halas diha sa tikod. Si Jesu-Kristo gipatay, usa ka samad nga dili hinuon permanente tungod kay ang Diyos nagbanhaw kang Jesus gikan sa kamatayon. Apan sa baylo, ang “binhi” magasamad sa ulo sa halas, nga dumalayong magpildi kaniya.

Aron mapildi ug “mawagtang” ang espiritung linalang nga si Satanas nga Yawa, ang “binhi” kinahanglang dili gayod usa ka tawo, kondili, espiritu. (Heb 2:14) Sa dihang gipanganak, si Jesus maoy usa ka tawhanong Anak sa Diyos, apan sa panahon sa pagbawtismo kang Jesus ang Diyos nag-ila kaniya ingong Iyang Anak, nga nagpakunsad sa iyang balaang espiritu diha kaniya. Si Jesus dinhi nahimong inanak-sa-espiritu nga Anak sa Diyos. (Mat 3:13-17; Ju 3:3-5) Sa ulahi, sa iyang pagkabanhaw, siya “gibuhi diha sa espiritu.” (1Pe 3:18)

Ang Diyos nagpakita pag-usab kang Abraham human nga siya mipanaw ngadto sa Canaan hangtod sa Sekem ug nagpatin-aw pa gayod sa saad, nga nag-ingon, “Sa imong binhi akong ihatag kining yutaa,” sa ingon nagpakitag usa ka timaan sa kalangkitan niini nga pakigsaad sa saad didto sa Eden, ug nagbutyag nga ang “binhi” magkinabuhi ingon nga tawo, sa ato pa, magasubay diha sa usa ka tawhanong kaliwat. (Gen 12:​4-7)