Si Pedro nagpakitag sobrang pagsalig ug usa ka pagbati sa pagkalabaw sa ubang 11 ka apostoles sa dihang siya miingon nga, bisag sila mangapandol labot kang Jesus, siya dili gayod mapandol, nga andam nga mabilanggo o bisan mamatay uban kang Jesus. Tinuod, ang tanang uban mihimo usab sa maong pasalig, apan si Pedro ang unang mipahayag niana ug sa ‘mainiton nga paagi.’ Dayon gitagna ni Jesus nga ilimod ni Pedro ang iyang Ginoo sa makatulo.​—Mat 26:31-35; Mar 14:​30, 31; Luc 22:​33, 34.

Gitabangan sa laing tinun-an, kinsa dayag nga misunod o miuban kaniya ngadto sa pinuy-anan sa hataas nga saserdote, si Pedro nakasulod mismo sa sawang. (Ju 18:​15, 16) Wala siya magpabilin nga nagpahilit didto sa ngitngit nga suok kondili misaka ug nagpainit sa iyang kaugalingon duol sa kalayo. Tungod sa kahayag sa kalayo nailhan siya sa uban ingong kauban ni Jesus, ug ang iyang Galileanhong linitokan nakadugang sa ilang mga katahap. Kay giakusar, si Pedro tulo ka higayong milimod nga siya nakaila kang Jesus, sa kataposan nanunglo tungod sa kahugot sa iyang paglimod. Sa usa ka dapit sa siyudad dihay sunoy nga mituktugaok sa ikaduhang higayon, ug si Jesus “milingi ug mitan-aw kang Pedro.” Si Pedro niining tungora migawas, nahugno, ug mihilak sa hilabihan. (Mat 26:69-75; Mar 14:66-72; Luc 22:54-62; Ju 18:​17, 18; tan-awa ang PAGTUKTUGAOK SA MANOK; PANUMPA.) Apan, ang pangamuyo ni Jesus alang kang Pedro una pa niana gitubag, ug ang pagtuo ni Pedro wala moangka sa bug-os.​—Luc 22:​31, 32.