Ang pagyukbo ngadto sa usa ka tawhanong hari makaplagan diha sa sambingay ni Jesus sa Mateo 18:26. Lagmit nga kining matanga sa pagyukbo mao ang gihimo sa mga astrologo ngadto sa batang si Jesus, ang “natawong hari sa mga Hudiyo,” ug mao usab kining matanga sa pagyukbo ang buot himoon kunohay ni Herodes, ug ang matang sa pagyukbo nga gibuhat usab nga mabiaybiayon sa mga sundalo ngadto kang Jesus sa wala pa siya ilansang. Tin-awng wala nila lantawa si Jesus ingong Diyos o ingong usa ka bathala. (Mat 2:​2, 8; Mar 15:19) Bisan tuod gigamit sa pipila ka maghuhubad ang pulong nga “pagsimba” diha sa kadaghanang kahimtang diin ang pro·sky·neʹo naghubit sa gibuhat sa mga tawo ngadto kang Jesus, ang pamatuod dili motugot sa maong hingapin nga pagsabot niini nga pulong. Hinunoa, ang mga kahimtang nga maoy hinungdan sa maong pagyukbo kaamgid kaayo sa mga hinungdan kon nganong giyukboan ang unang mga manalagna ug mga hari. (Itandi ang Mat 8:2; 9:18; 15:25; 20:20 sa 1Sa 25:​23, 24; 2Sa 14:4-7; 1Ha 1:16; 2Ha 4:​36, 37.) Ang mga pahayag niadtong mga nalangkit niini sagad nagpakita nga, bisan tuod tin-aw nilang giila si Jesus ingong hawas sa Diyos, sila miyukbo kaniya, dili ingong Diyos o usa ka bathala, kondili ingong “Anak sa Diyos,” ang gitagnang “Anak sa tawo,” ang Mesiyas nga may awtoridad gikan sa Diyos. Sa daghang okasyon ang ilang pagyukbo gihimo agig pasalamat tungod sa mga butang nga gipadayag sa Diyos o tungod sa pamatuod sa pag-uyon sa Diyos sama niadtong gihimo sa unang mga panahon.​—Mat 14:​32, 33; 28:5-10, 16-18; Luc 24:50-52; Ju 9:​35, 38.

Bisan tuod ang pagyukbo gidawat sa unang mga manalagna ug sa mga manulonda, si Pedro nagpugong kang Cornelio sa pagbuhat niana ngadto kaniya, ug ang manulonda o mga manulonda diha sa panan-awon ni Juan kaduha nagpugong kang Juan sa pagbuhat niana, nga naghisgot sa iyang kaugalingon ingong “isigkaulipon” ug mihinapos uban ang pag-awhag sa ‘pagsimba sa Diyos [toi The·oiʹ pro·skyʹne·son].’ (Buh 10:​25, 26; Pin 19:10; 22:​8, 9) Dayag nga ang pag-anhi ni Kristo nagpatunghag bag-ong mga relasyon nga nakaapektar sa mga sukdanan sa panggawi ngadto sa ubang mga alagad sa Diyos. Iyang gitudloan ang iyang mga tinun-an nga “usa ra ang inyong magtutudlo, samtang kamong tanan mga igsoon . . . usa ra ang inyong Pangulo, si Kristo” (Mat 23:8-12), kay diha kaniya nga ang matagnaong mga hulad ug mga larawan nangatuman, ingon sa gisulti sa manulonda ngadto kang Juan nga “ang pagpamatuod bahin kang Jesus maoy nagdasig sa pagpanagna.” (Pin 19:10) Si Jesus mao ang Ginoo ni David, ang mas dako pa kay kang Solomon, ang manalagna nga mas dako pa kay kang Moises. (Luc 20:41-43; Mat 12:42; Buh 3:19-24) Busa haom lamang nga si Pedro wala motugot nga si Cornelio moyukbo kaniya.

Pagyukbo ngadto sa hinimayang si Jesu-Kristo. Sa laing bahin, si Kristo Jesus gibayaw sa iyang Amahan ngadto sa usa ka posisyon nga ikaduha lamang sa Diyos, aron nga “sa ngalan ni Jesus moluhod ang tanang tuhod nilang anaa sa langit ug nilang anaa sa yuta ug nilang anaa ilalom sa yuta, ug ang tanang dila magaila sa dayag nga si Jesu-Kristo maoy Ginoo alang sa kahimayaan sa Diyos nga Amahan.” (Flp 2:9-11; itandi ang Dan 7:​13, 14, 27.) Ang Hebreohanon 1:6 nagpakita usab nga bisan ang mga manulonda miyukbo ngadto sa nabanhawng si Jesu-Kristo. Ang daghang hubad niini nga teksto dinhi naghubad sa pro·sky·neʹo ingong “pagsimba,” samtang ang pipila naghubad niini pinaagi sa mga ekspresyong “pagyukbo sa atubangan” (AT; Yg) ug ‘pagpasidungog’ (NE). Bisan unsa man nga pulong sa Cebuano ang gamiton, ang orihinal nga Grego wala mausab ug ang pagsabot kon unsay gibuhat sa mga manulonda ngadto kang Kristo kinahanglang mahiuyon sa ubang bahin sa Kasulatan. Kusganong gipahayag mismo ni Jesus ngadto kang Satanas nga “si Jehova nga imong Diyos ang imong pagasimbahon [porma sa pro·sky·neʹo], ug siya lamang ang imong pagahatagan ug sagradong pag-alagad.” (Mat 4:8-10; Luc 4:​7, 8) Sa susama, ang (mga) manulonda miingon kang Juan nga “simbaha ang Diyos” (Pin 19:10; 22:9), ug kini nga sugo gihatag human sa pagkabanhaw ug pagbayaw kang Jesus, nga nagpakitang ang mga butang wala mausab labot niini. Tinuod, ang Salmo 97, nga lagmit gikutlo sa apostol diha sa Hebreohanon 1:​6, nagpunting kang Jehova nga Diyos ingong usa nga ‘pagayukboan,’ apan kini usab nga teksto gipadapat kang Kristo Jesus. (Sal 97:​1, 7) Apan, una pa niini gipakita na sa apostol nga ang nabanhawng Kristo mao ‘ang aninag sa himaya sa Diyos ug ang tukma nga larawan sa iyang pagkamao.’ (Heb 1:1-3) Busa, kon unsay atong gisabot ingong “pagsimba” nga daw gitumong sa mga manulonda ngadto sa Anak, kini sa pagkatinuod gitumong pinaagi kaniya ngadto kang Jehova nga Diyos, ang Soberanong Magmamando, “ang Usa nga maoy naghimo sa langit ug sa yuta ug sa dagat ug sa mga tuboran sa mga tubig.” (Pin 14:7; 4:​10, 11; 7:​11, 12; 11:​16, 17; itandi ang 1Cr 29:20; Pin 5:​13, 14; 21:22.) Sa laing bahin, ang mga hubad nga “pagyukbo sa atubangan” ug ‘pagpasidungog’ (inay nga “pagsimba”) dili gayod supak sa orihinal nga pinulongan, sa Hebreohanon man diha sa Salmo 97:7 o kaha sa Grego diha sa Hebreohanon 1:​6, kay ang maong mga hubad nagpasabot sa pangunang kahulogan sa hish·ta·chawahʹ ug pro·sky·neʹo.