Ang Genesis 1:​1, 2 nag-asoy sa usa ka panahon una pa ang unom ka “adlaw” nga nahisgotan na. Sa dihang nagsugod kini nga “mga adlaw,” ang adlaw, bulan, ug mga bituon naglungtad na, ug ang paglalang niini nila gihisgotan sa Genesis 1:1. Apan sa wala pa kining unom ka “adlaw” sa paglalang, “ang yuta walay porma ug awaaw ug dihay kangitngit sa nawong sa halawom nga katubigan.” (Gen 1:2) Lagmit nga diha pay mga lut-od sa panganod nga naglimin sa yuta mao nga dili makalusot ang kahayag nganha niini.

Sa dihang sa Unang Adlaw ang Diyos miingon, “Motungha ang kahayag,” dayag nga ang dan-ag sa hanap nga kahayag milusot sa mga lut-od sa panganod bisan tuod ang mga tinubdan niana nga kahayag dili pa makita gikan sa yuta. Mopatim-awng kini maoy inanay nga proseso, ingon sa gipakita sa maghuhubad nga si J. W. Watts: “Ug inanay nga mitungha ang kahayag.” (Gen 1:​3, A Distinctive Translation of Genesis)

Ang kabubut-on sa Diyos bahin sa mga banwag napalampos sa Ikaupat nga Adlaw, sanglit giingon man: “Gibuhat sa Diyos ang duha ka dagkong banwag, ang mas dako nga banwag aron sa paghari sa adlaw ug ang gamaygamay nga banwag aron sa paghari sa gabii, ug usab ang mga bituon. Busa gibutang kini sa Diyos diha sa hawan sa mga langit aron sa paglamdag sa yuta, ug aron sa paghari sa adlaw ug sa gabii ug aron sa pagbahin sa kahayag ug sa kangitngit.” (Gen 1:16-18) Pinasukad sa kahubitan labot niini nga mga banwag, dayag nga ang mas dako nga banwag mao ang adlaw ug ang gamaygamay nga banwag mao ang bulan, bisan tuod nga diha lamang nganli sa espesipiko sa Bibliya ang adlaw ug bulan human sa asoy niini bahin sa Lunop sa adlaw ni Noe.​—Gen 15:12; 37:9.

Una pa niini, sa unang “adlaw,” gigamit na ang ekspresyong “Motungha ang kahayag.” Ang Hebreohanong pulong nga gigamit sa maong teksto alang sa “kahayag” maoy ʼohr, nga nagkahulogang kahayag sa katibuk-ang diwa. Apan sa ikaupat nga “adlaw,” ang Hebreohanong pulong maoy ma·ʼohrʹ, nga nagtumong sa usa ka banwag o tinubdan sa kahayag. (Gen 1:14) Busa, sa unang “adlaw” dayag nga ang dan-ag sa hanap nga kahayag milusot sa naglimin nga mga panganod, apan ang mga tinubdan sa maong kahayag dili pa makita gikan sa yuta. Apan, sa ikaupat nga “adlaw,” dayag nga nausab ang kahimtang.

Mamatikdan usab nga sa Genesis 1:16 wala gamita ang Hebreohanong berbo nga ba·raʼʹ, nga nagkahulogang “paglalang.” Hinuon, ang gigamit mao ang Hebreohanong berbo nga ʽa·sahʹ, nga nagkahulogang “pagbuhat.” Sanglit ang adlaw, bulan, ug mga bituon maoy lakip sa “mga langit” nga gihisgotan sa Genesis 1:​1, kini sila dugay nang nalalang una pa ang Ikaupat nga Adlaw. Sa ikaupat nga adlaw “gibuhat” o gipahinabo sa Diyos nga kining langitnong mga butang malangkit na sa yuta ug sa hawan ibabaw niini. Sa dihang giingon, “Gibutang kini sa Diyos diha sa hawan sa mga langit aron sa paglamdag sa yuta,” kini nagpasabot nga nianang higayona kini makita na gikan sa yuta, nga samag kini anaa sa hawan. Dugang pa, ang mga banwag “magsilbing mga ilhanan ug alang sa mga panahon ug alang sa mga adlaw ug sa mga tuig,” sa ingon kini sa ulahi naghatag sa tawo ug giya sa lainlaing mga paagi.​—Gen 1:14.