Ang hinagdan nga mga bakilid sa ubos sa K nga bahin nagpatubo ug mga lugas, parasan, ug prutasan, ingon man sa mulberi, walnut, ug mga kahoyng olibo. (Itandi ang Os 14:5-7.) Daghan ug aguho ang tabunok nga yuta ibabaw sa sandstone, ug diha sa hataas nga dapit makaplagan ang diyutayng kakahoyan sa dagkong mga sedro. Kanhi kini nga mga kahoy milukop sa kabukiran ug ang kahoy niini gigamit sa lainlaing katuyoan. (1Ha 6:9; Aw 3:9; Eze 27:5; tan-awa ang SEDRO.) Ang mga kahoyng fresno, sipres, ug junipero mitubo usab sa Kabukiran sa Lebanon. (1Ha 5:6-8; 2Ha 19:23; Isa 60:13)

Lagmit nga ang kahumot sa dakong kalasangan niini mao ang gitawag ug “kahumot sa Lebanon.”​—Aw 4:11.

Masambingayong Paggamit. Daghan sa mga paghisgot sa Lebanon diha sa Kasulatan gilangkit sa pagkamabungahon (Sal 72:16; Isa 35:2) ug sa malamboong kalasangan niini, ilabina sa dagkong mga sedro niini. (Sal 29:5) Ang Lebanon sagad nga gigamit sa mahulagwayong paagi. Kini gihulagway nga samag nanglipaghong, nga miduyog sa kasubo sa yuta sa Juda nga gilaglag sa Asiryanhong kasundalohan. (Isa 33:​1, 9) Apan, ang kasundalohang Asiryanhon mismo nakaagom ug katalagman, nga gipukan sama sa mga kahoy sa Lebanon. (Isa 10:24-26, 33, 34) Ang makatalagmanong mga sangpotanan tungod sa paghukom ni Jehova gipakasama sa pagkalaya sa kabulakan sa Lebanon. (Nah 1:4) Apan, diha sa tagna sa pagpasig-uli gihisgotan nga ang kalasangan sa Lebanon mahimong mabungahong prutasan ug gilarawan ang bug-os nga pagkausab sa kahimtang.​—Isa 29:​17, 18.

Pinaagi kang Jeremias, si Jehova miingon “mahitungod sa balay sa hari sa Juda, ‘Ikaw ingon sa Gilead alang kanako, ang ulo sa Lebanon.’” (Jer 22:6) Ang “balay” mopatim-awng nagtumong sa kinatibuk-ang mga tinukod nga naglangkob sa palasyo. (Jer 22:​1, 5) Kay nahimutang sa usa ka bantaaw nga dapit, ang lokasyon sa palasyo maoy halangdon ug matahom, sama sa Lebanon. Dugang pa, ang kahoyng sedro maoy gigamit sa kinadak-ang bahin sa pagpanukod sa lainlaing mga edipisyo sa hari didto. (1Ha 7:2-12) Si Haring Jehoiakim, nga nakadungog sa mga pulong nga gitala sa Jeremias 22:​6, migamit ug sedro nga mga tabla alang sa iyang maluho nga palasyo. (Jer 22:13-15) Busa, ang dapit sa palasyo nahisama sa usa ka matahom nga lasang sa mga tinukod nga sedro ug haom nga ikatandi sa Lebanon ug sa siot ug kakahoyan nga Gilead. Si Jehova nagpasidaan sa Juda nga kon si Haring Jehoiakim, ang iyang mga alagad, ug ang katawhan dili magpahamtang ug hustisya, ang ‘balay mahimong usa na lamang ka kagun-oban’ (Jer 22:1-5) ug kadtong nagpuyo sa mahulagwayong Lebanon (Jerusalem), “nga nagsalag diha sa mga sedro,” makaagom ug katalagman.​—Jer 22:23; tan-awa usab ang Eze 17:​2, 3.

Sa susama, ang tinguha sa Asiryanhon nga si Haring Senakerib nga ‘motungas sa hataas nga dapit sa bukirong mga rehiyon, ang kinalay-ang mga bahin sa Lebanon,’ ug “putlon ang habog nga mga sedro niini” mopatim-aw nga nagtumong sa iyang mga intensiyon labot sa Jerusalem. (Isa 37:21-24) Ang matagnaong mga pulong mahitungod sa kapintasan nga himoon ngadto sa Lebanon (Hab 2:17) lagmit nagtumong sa kalamidad nga modangat sa Jerusalem. O tingali kini mahimong sabton nga literal ingong nagtumong sa pagkadaot sa kalasangan sa Lebanon tungod sa gubat.​—Itandi ang Isa 14:5-8.