GITAS-ON SA KINABUHI

Ang orihinal nga katuyoan sa Diyos mao nga ang tawo mabuhi sa walay kataposan. Ingong hingpit, ang unang tawo nga si Adan may kahigayonan nga makapahimulos ug taas nga kinabuhi nga dili matapos, basta magmasinugtanon lamang ngadto sa Diyos. (Gen 2:​15-17) Hinunoa, tungod sa pagkadili-masinugtanon, nawala ni Adan ang maong kahigayonan, ug gikan kaniya napanunod sa tanang tawhanong rasa ang sala ug kamatayon.​—Rom 5:12.

Halos 2,000 ka tuig kanhi si Jesu-Kristo nag-ingon nga walay tawo ang “makadugang ug usa ka maniko sa gitas-on sa iyang kinabuhi.” (Luc 12:25) Apan si Jesus usab miingon: “Ang mga butang nga imposible sa tawo maoy posible sa Diyos.” (Luc 18:27) Pinaagi ni manalagnang Isaias, ang Diyos mitagna: “Ang mga adlaw sa akong katawhan mahisama sa mga adlaw sa usa ka kahoy.” (Isa 65:22) Ug gitagna sa Isaias 25:8 nga ang Diyos ‘magalamoy gayod sa kamatayon hangtod sa kahangtoran, ug ang Soberanong Ginoong Jehova tinong magpahid sa mga luha gikan sa tanang nawong.’ Kining saara gisubli diha sa kataposang basahon sa Bibliya: ‘Ug pagapahiran sa Diyos ang tanang luha gikan sa ilang mga mata, ug ang kamatayon mawala na, ni may pagbangotan ni pagtiyabaw ni may kasakit pa.’​—Pin 21:4.