Sa dihang si Kristo Jesus dinhi sa yuta, walay pakigdait uban kang Jehova nga Diyos ang kinaiyanhong mga Hudiyo ug ang mga dili-Hudiyo. Kay milapas sa balaod sa Diyos, ang mga Hudiyo nailalom sa tunglo sa Balaod. (Gal 3:​12, 13) Alang sa mga dili-Hudiyo nga wala mailalom sa pakigsaad sa Diyos, sila “walay paglaom ug mga walay Diyos dinhi sa kalibotan.” (Efe 2:12) Bisan pa niana, pinaagi ni Kristo Jesus ang mga Hudiyo ug mga dili-Hudiyo gihatagan ug higayon nga makabaton ug malinawong relasyon uban sa Diyos. Gipunting kini diha sa pahibalo sa manulonda ngadto sa mga magbalantay sa karnero sa panahon sa pagkatawo ni Jesus: “Sa yuta pakigdait taliwala sa mga tawo nga iyang gikahimut-an.”​—Luc 2:14.

Ang mensahe sa kalinaw o pakigdait nga gimantala ni Jesus ug sa iyang mga sumusunod nakadani sa ‘mga higala sa kalinaw,’ nga mao, ang mga tawong nagtinguha nga mapasig-uli ngadto sa Diyos. (Mat 10:13; Luc 10:​5, 6; Buh 10:36) Sa samang panahon kini nga mensahe nagpahinabog pagkabahinbahin sa mga panimalay, sanglit ang uban midawat niini samtang ang uban misalikway niini. (Mat 10:34; Luc 12:51) Ang kinabag-an sa mga Hudiyo misalikway sa mensahe ug busa napakyas sa pagsabot sa “mga butang nga may kalabotan sa kalinaw,” dayag nga lakip niini ang paghinulsol ug pagdawat kang Jesus ingong Mesiyas. (Itandi ang Luc 1:79; 3:3-6; Ju 1:29-34.) Kini nga pagkapakyas misangpot sa pagkalaglag sa Jerusalem pinaagi sa Romanhong kasundalohan niadtong 70 K.P.​—Luc 19:42-44.

Hinunoa, bisan ang mga Hudiyo nga midawat sa “maayong balita sa pakigdait” maoy mga makasasala ug kinahanglang adunay motabon sa ilang mga sala aron sila makapahimulos sa pakigdait uban kang Jehova nga Diyos. Ang kamatayon ni Jesus ingong halad lukat gitagana alang niini nga panginahanglan. Ingon sa gitagna: “Ang pagkastigo nga alang sa atong kalinaw diha ibabaw niya, ug tungod sa iyang mga samad dihay pagpang-ayo alang kanato.” (Isa 53:5) Ang haladnong kamatayon ni Jesus diha sa estaka sa pagsakit nagtagana usab ug pasukaranan sa pagkanselar sa Moisesnong Balaod, nga nagbahin sa mga Hudiyo gikan sa mga dili-Hudiyo. Busa, sa dihang nahimong mga Kristohanon, ang mga Hudiyo ug mga dili-Hudiyo mahimo na nga makigdait sa Diyos ug sa usag usa. Si apostol Pablo misulat: “[Si Jesus] ang atong pakigdait, siya nga nag-usa sa duha ka pundok ug naglaglag sa paril diha sa taliwala nga nag-ulang kanila. Pinaagi sa iyang unod iyang gihanaw ang panagdumtanay, ang Balaod sa mga sugo nga naglangkob ug mga mando, aron iyang malalang nga usa ka bag-ong tawo ang duha ka katawhan nga nahiusa kaniya ug maghimo sa pakigdait; ug aron ang duha ka katawhan iyang bug-os mapasig-uli sa usa ka lawas ngadto sa Diyos pinaagi sa estaka sa pagsakit, tungod kay iya nang gitapos ang panagdumtanay pinaagi sa iyang kaugalingon. Ug siya mianhi ug nagpahayag sa maayong balita sa pakigdait kaninyo, nga didto sa halayo, ug pakigdait nganha kanila nga diha sa duol, tungod kay pinaagi kaniya kita, nga duha ka katawhan, makaduol sa Amahan pinaagi sa usa ka espiritu.”​—Efe 2:14-18; itandi ang Rom 2:​10, 11; Col 1:20-23.

Buot usab sa mga Kristohanon nga mapahimuslan sa uban ang pakigdait. Busa, ‘sinul-oban sa kasangkapan sa maayong balita sa pakigdait,’ sila nagpadayon sa ilang espirituwal nga pakiggubat. (Efe 6:15)