Diha sa daghang matagnaong mga basahon sa Bibliya, ang mga saad sa Diyos makaplagan maylabot sa pagpasig-uli sa Israel gikan sa mga yuta sa pagkadestiyero niini ngadto sa naawaaw nga yutang natawhan niini. Ipahinabo sa Diyos nga ang maong yuta tikaron ug pugsan, aron makapatunghag dagayang abot, ug modaghan ang katawhan ug kahayopan; ang mga siyudad pagatukoron pag-usab ug pagapuy-an, ug ang katawhan moingon: “Kanang yutaa nga nabiyaan mahimong ingon sa tanaman sa Eden.” (Eze 36:6-11, 29, 30, 33-35; itandi ang Isa 51:3; Jer 31:10-12; Eze 34:25-27.) Bisan pa niana, kining mga tagnaa nagpakita usab nga ang paraisonhong mga kahimtang naglangkit sa mga tawo mismo, kinsa, tungod sa pagkamatinumanon ngadto sa Diyos, sa pagkakaron “motubo” ug molipang na ingon sa mga “kahoy sa pagkamatarong,” nga makapahimulos sa maanindot, espirituwal nga kauswagan sama sa “maayong pagkatubig nga tanaman,” nga gibuboan sa dagayang mga panalangin sa Diyos tungod kay nakabaton sa iyang pag-uyon. (Isa 58:11; 61:​3, 11; Jer 31:12; 32:41; itandi ang Sal 1:3; 72:​3, 6-8, 16; 85:10-13; Isa 44:​3, 4.)

Apan, dayag nga ang mga tagna bahin sa pagpasig-uli nga girekord sa Hebreohanong mga manalagna naglakip sa mga butang nga adunay pisikal nga kapadapatan usab diha sa napasig-uling yutan-ong Paraiso.

Ang paraiso nga gihisgotan ni Pablo sa 2 Corinto 12:4 mahimong nagtumong sab sa umaabot nga paraiso, pisikal ug espirituwal, nga gihisgotan niini nga mga tagna sa Hebreohanong Kasulatan, ug posible nga usa ni ka panan-awon sa “paraiso sa Diyos,” ang bulahang kahimtang sa langit.—Pin 2:7.