Ang pagpanganak maoy usa ka pribilehiyo nga gihatag sa Maglalalang ngadto lamang sa mga babaye, nga alang niini linain niyang gidisenyo ug gisangkapan ang mga babaye. Ang sugo nga gihatag ngadto sa unang tawhanong paris didto sa Eden ug sa ulahi gihatag usab ngadto sa mga naluwas sa Lunop naglakip sa pagpanamkon ug sa pagpanganak. (Gen 1:28; 9:7) Hinunoa, tungod sa sala ug pagkadili-masinugtanon, si Jehova miingon kang Eva maylabot sa iyang pagpanganak: “Dugangan ko pag-ayo ang kasakit sa imong pagmabdos; sa mga kaul-ol sa pagpanganak ikaw manganak ug mga anak.”​—Gen 3:16; tan-awa ang KASAKIT SA PAGBATI.

Maylabot sa pagpanganak ug sa pagkainahan, giawhag ni apostol Pablo ang batan-ong mga babayeng balo, nga lagmit malinga pag-ayo kon ang ilang kinaiyanhong pagbati sa pagkainahan dili matagbaw, sa pagminyo ug sa pagpanganak inay nga gugolon ang ilang panahon sa pagsuroysuroy ingong “mga tabian ug hilabtanon sa mga kalihokan sa ubang mga tawo.” (1Ti 5:11-15) Mahitungod sa mga babaye sa Kristohanong kongregasyon, si Pablo miingon nga sila “pagaampingang luwas pinaagi sa pagpanganak, basta sila magpadayon diha sa pagtuo ug sa gugma ug sa pagkabalaan uban ang maayong panghunahuna.”​—1Ti 2:15.