Gikan sa mga pananglitan nga nahisgotan na, tin-aw nga kining Hebreohanong termino dili kanunayng adunay relihiyosong kahulogan o nagpasabot ug pagsimba. Bisan pa niana, sa daghang kahimtang gilangkit kini sa pagsimba, sa matuod nga Diyos (Ex 24:1; Sal 95:6; Isa 27:13; 66:23) o kaha sa bakak nga mga diyos. (Deu 4:19; 8:19; 11:16) Ang mga tawo mahimong moyukbo diha sa pag-ampo ngadto sa Diyos (Ex 34:8; Job 1:​20, 21) ug sagad nga mohapa sa dihang makadawat ug pinadayag gikan sa Diyos o kapahayagan o pamatuod sa iyang pag-uyon, sa ingon nagpasundayag sa ilang pagpasalamat, pagtahod, ug mapainubsanong pagpasakop sa iyang kabubut-on.​—Gen 24:23-26, 50-52; Ex 4:31; 12:​27, 28; 2Cr 7:3; 20:14-19; itandi ang 1Co 14:25; Pin 19:1-4.

Ang pagyukbo ngadto sa mga tawo agig pagtahod gitugotan, apan ang pagyukbo ngadto kang bisan kinsa ingong usa ka bathala, gawas kang Jehova, gidili sa Diyos. (Ex 23:24; 34:14) Sa susama, ang masimbahong pagyukbo ngadto sa relihiyosong mga larawan o ngadto sa bisan unsang linalang gikondenar gayod. (Ex 20:​4, 5; Lev 26:1; Deu 4:15-19; Isa 2:​8, 9, 20, 21) Busa, sa Hebreohanong Kasulatan, ang paghapa sa pipila ka alagad ni Jehova atubangan sa mga manulonda maoy pagpakita lamang nga ilang giila nga kini sila maoy mga hawas sa Diyos, ug sila wala magyukbo kanila ingong mga bathala.​—Jos 5:13-15; Gen 18:1-3.

Sama sa Hebreohanong termino, ang konteksto kinahanglang tagdon aron matino kon ang pro·sky·neʹo nagtumong ba lamang sa pagyukbo ingong halalom nga pagtahod o pagyukbo ingong relihiyosong pagsimba. Kon ang pagyukbo direktang gitumong sa Diyos (Ju 4:20-24; 1Co 14:25; Pin 4:10) o sa bakak nga mga diyos ug sa ilang mga idolo (Buh 7:43; Pin 9:20), dayag nga kini nga pagyukbo dili na ang sagad o naandang gihatag ngadto sa mga tawo ug nalangkit na niini ang pagsimba. Ingon man usab, kon ang tumong sa pagyukbo wala hisgoti, tataw nga kini gitumong ngadto sa Diyos. (Ju 12:20; Buh 8:27; 24:11; Heb 11:21; Pin 11:1) Sa laing bahin, tin-awng dili pagsimba ang gibuhat niadtong gikan sa “sinagoga ni Satanas” nga giingong ‘paanhaon ug payukboon’ atubangan sa mga tiil sa mga Kristohanon.​—Pin 3:9.

Pagyukbo ngadto sa hinimayang si Jesu-Kristo. Sa laing bahin, si Kristo Jesus gibayaw sa iyang Amahan ngadto sa usa ka posisyon nga ikaduha lamang sa Diyos, aron nga “sa ngalan ni Jesus moluhod ang tanang tuhod nilang anaa sa langit ug nilang anaa sa yuta ug nilang anaa ilalom sa yuta, ug ang tanang dila magaila sa dayag nga si Jesu-Kristo maoy Ginoo alang sa kahimayaan sa Diyos nga Amahan.” (Flp 2:9-11; itandi ang Dan 7:​13, 14, 27.) Ang Hebreohanon 1:6 nagpakita usab nga bisan ang mga manulonda miyukbo ngadto sa nabanhawng si Jesu-Kristo. Ang daghang hubad niini nga teksto dinhi naghubad sa pro·sky·neʹo ingong “pagsimba,” samtang ang pipila naghubad niini pinaagi sa mga ekspresyong “pagyukbo sa atubangan” (AT; Yg) ug ‘pagpasidungog’ (NE). Bisan unsa man nga pulong sa Cebuano ang gamiton, ang orihinal nga Grego wala mausab ug ang pagsabot kon unsay gibuhat sa mga manulonda ngadto kang Kristo kinahanglang mahiuyon sa ubang bahin sa Kasulatan. Kusganong gipahayag mismo ni Jesus ngadto kang Satanas nga “si Jehova nga imong Diyos ang imong pagasimbahon [porma sa pro·sky·neʹo], ug siya lamang ang imong pagahatagan ug sagradong pag-alagad.” (Mat 4:8-10; Luc 4:​7, 8) Sa susama, ang (mga) manulonda miingon kang Juan nga “simbaha ang Diyos” (Pin 19:10; 22:9), ug kini nga sugo gihatag human sa pagkabanhaw ug pagbayaw kang Jesus, nga nagpakitang ang mga butang wala mausab labot niini. Tinuod, ang Salmo 97, nga lagmit gikutlo sa apostol diha sa Hebreohanon 1:​6, nagpunting kang Jehova nga Diyos ingong usa nga ‘pagayukboan,’ apan kini usab nga teksto gipadapat kang Kristo Jesus. (Sal 97:​1, 7) Apan, una pa niini gipakita na sa apostol nga ang nabanhawng Kristo mao ‘ang aninag sa himaya sa Diyos ug ang tukma nga larawan sa iyang pagkamao.’ (Heb 1:1-3) Busa, kon unsay atong gisabot ingong “pagsimba” nga daw gitumong sa mga manulonda ngadto sa Anak, kini sa pagkatinuod gitumong pinaagi kaniya ngadto kang Jehova nga Diyos, ang Soberanong Magmamando, “ang Usa nga maoy naghimo sa langit ug sa yuta ug sa dagat ug sa mga tuboran sa mga tubig.” (Pin 14:7; 4:​10, 11; 7:​11, 12; 11:​16, 17; itandi ang 1Cr 29:20; Pin 5:​13, 14; 21:22.) Sa laing bahin, ang mga hubad nga “pagyukbo sa atubangan” ug ‘pagpasidungog’ (inay nga “pagsimba”) dili gayod supak sa orihinal nga pinulongan, sa Hebreohanon man diha sa Salmo 97:7 o kaha sa Grego diha sa Hebreohanon 1:​6, kay ang maong mga hubad nagpasabot sa pangunang kahulogan sa hish·ta·chawahʹ ug pro·sky·neʹo.

Bisan tuod gigamit sa pipila ka maghuhubad ang pulong nga “pagsimba” diha sa kadaghanang kahimtang diin ang pro·sky·neʹo naghubit sa gibuhat sa mga tawo ngadto kang Jesus, ang pamatuod dili motugot sa maong hingapin nga pagsabot niini nga pulong. Hinunoa, ang mga kahimtang nga maoy hinungdan sa maong pagyukbo kaamgid kaayo sa mga hinungdan kon nganong giyukboan ang unang mga manalagna ug mga hari. (Itandi ang Mat 8:2; 9:18; 15:25; 20:20 sa 1Sa 25:​23, 24; 2Sa 14:4-7; 1Ha 1:16; 2Ha 4:​36, 37.) Ang mga pahayag niadtong mga nalangkit niini sagad nagpakita nga, bisan tuod tin-aw nilang giila si Jesus ingong hawas sa Diyos, sila miyukbo kaniya, dili ingong Diyos o usa ka bathala, kondili ingong “Anak sa Diyos,” ang gitagnang “Anak sa tawo,” ang Mesiyas nga may awtoridad gikan sa Diyos. Sa daghang okasyon ang ilang pagyukbo gihimo agig pasalamat tungod sa mga butang nga gipadayag sa Diyos o tungod sa pamatuod sa pag-uyon sa Diyos sama niadtong gihimo sa unang mga panahon.​—Mat 14:​32, 33; 28:5-10, 16-18; Luc 24:50-52; Ju 9:​35, 38.