Pagsumpay. Ang ihalas nga mga kahoyng olibo nga nanubo diha sa mga bakilid sagad nga gisumpayan ug mga sanga nga giputol gikan sa tinanom ug mabungahon nga kahoy aron sila mamunga ug maayong bunga. Dili naandan, dili pa gani natural, nga isumpay ang ihalas nga sanga ngadto sa tinanom nga kahoy; pero mao nay gihimo sa pipila ka mag-uuma sa unang siglo. Si Pablo naghisgot niining dili naandang paagi diha sa iyang ilustrasyon sa Roma 11:17-24, diin iyang gipakasama ang Hentil nga mga Kristohanon nga nahimong bahin sa “binhi ni Abraham” ngadto sa mga sanga sa ihalas nga kahoyng olibo nga gisumpay nganha sa tinanom nga kahoy aron ipuli sa dili mabungahong mga sanga nga giputol ug nga naglarawan sa kinaiyanhong mga Hudiyo nga gisalikway ug giputol gikan sa simbolikong kahoy tungod sa ilang kawalay pagtuo. (Gal 3:​28, 29) Kini nga pagsumpay, nga “sukwahi sa kinaiyahan,” nagpasiugda sa dili-takos nga kalulot sa Diyos alang niining Hentil nga mga magtutuo, ug nagpasiugda usab sa mga kaayohan nga ilang nabatonan ingong mga sanga sa “ihalas nga olibo” nga nakadawat sa “katambok” gikan sa mga gamot sa tinanom nga olibo, ug sa ingon kining Hentil nga mga Kristohanon wala gayoy pasikaranan nga manghambog.​—Itandi ang Mat 3:10; Ju 15:1-10; tan-awa ang PAGSUMPAY.

Mahulagwayong Paggamit. Ang kahoyng olibo mahulagwayong gigamit sa Bibliya ingong simbolo sa pagkamabungahon, katahom, ug dignidad. (Sal 52:8; Jer 11:16; Os 14:6) Ang mga sanga niini maoy lakip niadtong gigamit sa Pista sa mga Balongbalong. (Neh 8:15; Lev 23:40) Sa Zacarias 4:​3, 11-14 ug Pinadayag 11:​3, 4, ang mga kahoyng olibo gigamit ingong mga simbolo sa mga dinihogan sa Diyos ug sa iyang mga saksi.