Dugay na sa wala pa lalanga ang tawo, gitagana sa Diyos ang pasukaranan sa pagsukod sa panahon. Ang Genesis 1:​14, 15 nag-ingon kanato nga ang usa sa mga katuyoan sa “mga banwag diha sa hawan sa mga langit” mao nga kini magsilbing ilhanan alang sa “mga panahon ug alang sa mga adlaw ug sa mga tuig.” Ang solar nga adlaw, ang solar nga tuig, ug ang lunar nga bulan maoy kinaiyanhong mga pagbahin sa panahon, nga ang tagsatagsa gigiyahan pinaagi sa adlaw-adlaw nga pagtuyok sa yuta diha sa ehe o axis niini, sa tinuig nga pagtuyok niini libot sa adlaw, ug sa binulan nga siklo sa bulan may kalangkitan sa yuta ug sa adlaw.

Ang usa ka tuig nga may 12 ka lunar nga bulan mas mubo ug mga 11 ka adlaw kay sa solar nga tuig nga may 365¹⁄4 ka adlaw. Sanglit gipasukad sa solar nga tuig ang pagbalik sa mga yugto sa panahon, kinahanglang ipasibo ang kalendaryo ngadto niining solar nga tuig, ug ingong resulta namugna ang gitawag nga lunisolar o bound solar nga mga tuig​—buot ingnon, mga tuig diin ang mga bulan maoy lunar apan ang mga tuig maoy solar. Kini gihimo pinaagi sa pagdugang ug pipila ka adlaw matag tuig o dugang bulan panahon sa partikular nga mga tuig aron mahulipan ang kulang sa 12 ka lunar nga mga bulan.

Hebreohanong Kalendaryo. Ang mga Israelinhon migamit ug lunisolar o bound solar nga kalendaryo. Dayag kini sanglit giestablisar ni Jehova nga Diyos ang sinugdanan sa ilang sagradong tuig sa bulan sa Abib panahon sa tingpamulak ug gitakda ang pagsaulog sa pipila ka pista sa tinong mga petsa, mga kapistahan nga nalangkit sa mga panahon sa pagpangani. Aron kini nga mga petsa mosibo sa partikular nga mga pagpangani, kinahanglang adunay usa ka sistema sa kalendaryo nga mosibo sa mga yugto sa panahon pinaagi sa pagbalanse sa diperensiya tali sa lunar ug sa solar nga katuigan.​—Ex 12:1-14; 23:​15, 16; Lev 23:4-16.

Wala ipakita sa Bibliya kon unsa nga metodo ang orihinal nga gigamit sa pagtino kon kanus-a isal-ot ang dugang nga mga adlaw o dugang nga bulan. Apan makataronganon nga ang equinox sa tingpamulak o sa tinghunlak maoy giya sa pagtino kon ang mga yugto sa panahon nagkulang aron ipasibo ang kalendaryo. Bisan tuod wala hisgoti nga espesipiko diha sa Bibliya, ang ika-13 nga bulan nga idugang sa mga Israelinhon aron mahimo kini nga pagpasibo gitawag, sa kapanahonan human sa pagkadestiyero, nga Veadar, o ang ikaduhang Adar.