Sukad sa maong panahon hangtod sa Lunop, walay gipakita ang Bibliya nga gilakip sa tawo diha sa iyang pagkaon ang karne sa mga hayop. Tinuod, gipalahi ang mahinlo ug mahugaw nga mga hayop, apan kini lagmit may kalabotan sa mga hayop nga gigamit alang sa paghalad.​—Gen 7:2.

Sa dihang si Noe gisugo sa pagpasulod sa mga hayop ngadto sa arka, si Jehova miingon kaniya: “Bahin kanimo, magkuha ka sa tanang matang sa pagkaon nga ginakaon; ug magtigom ka niini nganha kanimo, ug kini magsilbing pagkaon alang kanimo ug alang kanila,” nga mopatim-awng gihisgotan pag-usab ang pagkaon gikan sa mga tanom nga isulod sa arka alang sa mga tawo ug sa mga hayop. (Gen 6:21) Human sa Lunop, si Jehova nagtugot sa tawo nga idugang sa iyang pagkaon ang karne, nga nag-ingon: “Ang matag nagalihok nga mananap nga buhi mahimong kalan-on alang kaninyo. Mahitungod sa lunhawng katanoman, ako naghatag niining tanan kaninyo. Ang unod lamang uban sa kalag niini​—ang dugo niini​—dili gayod ninyo pagakan-on.”​—Gen 9:​3, 4.

Karne o Unod Ingong Pagkaon. Gisultihan sa Diyos si Noe human sa Lunop nga lakip sa lunhawng katanoman mahimo niyang kan-on ang tanang nagalihok nga mananap nga buhi. (Gen 9:​3, 4) Apan ubos sa Balaod, ang mga Israelinhon pakan-on lamang sa mga hayop nga giklasipikar nga mahinlo. Kini gitala diha sa Levitico, kapitulo 11, ug Deuteronomio, kapitulo 14. Ang komon nga katawhan kasagaran dili hingaon ug karne. Apan usahay usa ka kanding o karnero ang ihawon alang sa halad-sa-panag-ambit o sa pagpasidungog sa usa ka dinapit. (Lev 3:​6, 7, 12; 2Sa 12:4; Luc 15:​29, 30) Taliwala sa mga tawong arangan, ang baka mao ang ihawon. (Gen 18:7; Pr 15:17; Luc 15:23) Ang pipila sa ayamonon nga mga hayop, sama sa laking osa, gasela, binaw, ihalas nga kanding, antelope, ihalas nga torong baka, ug gamusa, kan-on, ug ang karne aslon o lat-an. (Gen 25:28; Deu 12:15; 14:​4, 5) Ang pagkaon ug dugo hugot nga gidili, sama sa pagkaon ug tambok.​—Lev 7:25-27.

Ang mga langgam gikaon usab. Ang mga Israelinhon milagrosong gitagan-an ug mga buntog didto sa kamingawan. (Num 11:31-33) Ang mga salampati, tukmo, perdis, ug mga goryon maoy lakip sa mga langgam nga mahinlo. (1Sa 26:20; Mat 10:29) Dugang pa, ang mga itlog maoy bahin usab sa pagkaon.​—Isa 10:14; Luc 11:​11, 12.

Lakip sa makaon nga mga insekto mao ang dulon, nga lakip sa dugos, maoy pagkaon ni Juan nga Tigbawtismo. (Mat 3:4) Karong adlawa ang mga dulon gikaon sa pipila ka Arabo. Ang paboritong paagi sa pag-andam mao ang pagtangtang sa ulo, tiil, ug mga pako, ug dayon iligid sa ginaling nga lugas ug pritohon sa lana o mantekilya.

Ang isda makuha gikan sa Mediteranyo ug usab gikan sa Dagat sa Galilea. Ang pipila sa mga apostoles ni Jesu-Kristo maoy mga mangingisda, ug si Jesus, sa usa ka okasyon, human sa iyang pagkabanhaw, nagsugba ug isda diha sa hinaling nga uling alang sa iyang mga tinun-an. (Ju 21:9) Ang isda ibulad usab, nga nahimong kombenyenteng pagkaon alang sa mga magpapanaw. Ang isda sa duha ka milagro ni Jesus sa dihang iyang gipakaon ang mga panon sa katawhan lagmit maoy binulad nga isda. (Mat 15:34; Mar 6:38) Ang usa sa mga ganghaan sa Jerusalem ginganlan ug Ganghaan sa Isda, nga lagmit nagpakitang adunay tiyanggihan sa isda diha niini o sa duol niini. (Neh 3:3) Sa mga adlaw ni Nehemias, ang mga taga-Tiro nagnegosyog isda sa Jerusalem.​—Neh 13:16.