Yutan-ong kinabuhi nga walay pagkadunot. Komosta ang uban sa katawhan nga dili makadawat sa langitnong kinabuhi? Si apostol Juan nagkutlo kang Jesus nga nag-ingon: “Kay gihigugma pag-ayo sa Diyos ang kalibotan nga gihatag niya ang iyang bugtong nga Anak, aron nga ang tanan nga magpasundayag ug pagtuo kaniya dili malaglag kondili makabaton ug kinabuhing walay kataposan.” (Ju 3:16) Sa iyang sambingay bahin sa mga karnero ug sa mga kanding, ang katawhan sa kanasoran nga gilain ni Jesus diha sa iyang tuo ingong mga karnero makasulod “ngadto sa kinabuhing walay kataposan.” (Mat 25:46) Si Pablo naghisgot bahin sa “mga anak sa Diyos” ug “kaubang mga manununod ni Kristo” ug nag-ingon nga “ang maikagong pagpaabot sa kalalangan nagahulat sa pagpadayag sa mga anak sa Diyos.” Dayon siya nag-ingon, “ang kalalangan usab ipagawas gikan sa pagkaulipon sa pagkadunot ug makabaton sa mahimayaong kagawasan sa mga anak sa Diyos.” (Rom 8:14-23) Si Adan sa dihang gilalang ingong hingpit nga tawo maoy usa ka “anak sa Diyos.” (Luc 3:38) Ang matagnaong panan-awon sa Pinadayag 21:1-4 nagpunting sa panahon sa “usa ka bag-ong langit” ug sa “usa ka bag-ong yuta” ug nagsaad nga nianang panahona “ang kamatayon mawala na, ni may pagbangotan ni pagtiyabaw ni may kasakit pa.” Sanglit gihatag kini nga saad, dili ngadto sa espirituhanong mga linalang, kondili espesipikong gihatag ngadto sa “mga tawo,” kini nagpasalig nga ang usa ka bag-ong yutan-ong katilingban sa mga tawo nga mabuhi ilalom sa “bag-ong langit” makapahimulos ug kapasig-ulian sa hunahuna ug sa lawas ngadto sa kahingpitan sa panglawas ug kinabuhing walay kataposan ingong yutan-ong “mga anak sa Diyos.”

Diha sa iyang sugo kang Adan, ang Diyos nagpaila nga kon si Adan nagmasinugtanon pa, dili unta siya mamatay. (Gen 2:17) Mao man usab ang masinugtanong katawhan, sa dihang ang kataposang kaaway sa tawo, ang kamatayon, pagawagtangon, wala na unyay kasal-anan nga magagahom sa ilang mga lawas nga magdalag kamatayon. Hangtod sa panahong walay tino sila dili na gayod mamatay. (1Co 15:26) Kining pagwagtang sa kamatayon mahitabo sa kataposan sa paghari ni Kristo, nga sumala sa gipakita sa basahon sa Pinadayag may gidugayong 1,000 ka tuig. Dinhi giingon maylabot niadtong mahimong mga hari ug mga saserdote kauban ni Kristo nga sila “nangabuhi ug nagmando ingong mga hari uban kang Kristo sulod sa usa ka libo ka tuig.” “Ang uban sa mga patay” nga wala mangabuhi “hangtod nga ang usa ka libo ka tuig matapos” mao gayod kadtong buhi sa kataposan sa usa ka libo ka tuig, apan kini maoy sa dili pa buhian si Satanas gikan sa kahiladman ug mohatag ug mahukmanong pagsulay sa katawhan. Sa kataposan sa usa ka libo ka tuig, ang katawhan sa yuta makakab-ot na sa tawhanong kahingpitan, sama sa kahimtang ni Adan ug Eva sa wala pa sila makasala. Niining panahona sila makabaton na unya ug tinuod nga kinabuhi diha sa kahingpitan. Human niana, kadtong makalabang sa pagsulay sa dihang si Satanas pagabuhian sa hamubo nga panahon gikan sa kahiladman makatagamtam niana nga kinabuhi sa walay kataposan.​—Pin 20:​4-10.

Kapasig-ulian. Aron mapasig-uli ang katawhan sa hingpit nga lawas ug sa palaaboton nga kinabuhing walay kataposan, gitagana ni Jehova ang kamatuoran, ang “pulong sa kinabuhi.” (Ju 17:17; Flp 2:16) Ang pagsubay sa kamatuoran motultol sa usa ngadto sa kahibalo bahin sa tagana sa Diyos nga si Jesu-Kristo, kinsa nagtugyan sa iyang kaugalingon nga “usa ka lukat baylo sa daghan.” (Mat 20:28) Niining paagiha lamang nga ang tawo mapasig-uli sa bug-os nga espirituwalidad ingon man usab sa pisikal nga kahingpitan.​—Buh 4:12; 1Co 1:30; 15:23-26; 2Co 5:21; tan-awa ang LUKAT, MANLULUKAT.

Nan, pinaagi ni Jesu-Kristo moabot ang kapasig-ulian sa kinabuhi. Siya gitawag nga ‘ang kataposang Adan, usa ka nagahatag-kinabuhi nga espiritu.’ (1Co 15:45) Ang tagna nagtawag kaniya ingong “Amahang Walay Kataposan” (Isa 9:6) ug ingong usa nga ‘nagbubo sa iyang kalag ngadto gayod sa kamatayon,’ kansang kalag gihimong ‘usa ka halad-sa-pagkasad-an.’ Kay nahimong ‘Amahan,’ siya makaarang sa pagpasig-uli sa katawhan, sa ingon maghatag ug kinabuhi niadtong magpasundayag ug pagtuo sa paghalad sa iyang kalag ug kinsa masinugtanon.​—Isa 53:10-12.

Paglaom sa mga tawo sa karaang kapanahonan. Ang matinumanong mga tawo sa karaang kapanahonan may paglaom sa kinabuhi. Si apostol Pablo nagpasiugda niini nga kamatuoran. Siya naghisgot niadtong mga kaliwat ni Abraham sa wala pa ihatag ang Balaod, ug siya naghisgot sa iyang kaugalingon nga usa ka Hebreohanon, nga daw siya nabuhi na kaniadto, sa diwa nga siya diha sa mga balat-ang sa iyang mga katigulangan. Siya nag-ingon: “Ako kanhi buhi nga bulag sa balaod; apan sa dihang ang sugo miabot, ang sala nabuhi pag-usab, apan ako namatay. Ug ang sugo nga alang sa kinabuhi, nakaplagan ko nga kini alang sa kamatayon.” (Rom 7:​9, 10; itandi ang Heb 7:​9, 10.) Ang mga tawo sama kang Abel, Enoc, Noe, ug Abraham naglaom sa Diyos. Sila nagtuo sa “binhi” nga magsamad sa ulo sa halas, nga nagkahulogan ug kaluwasan. (Gen 3:15; 22:16-18) Sila nagpaabot sa Gingharian sa Diyos, ang “siyudad nga may tinuod nga mga patukoranan.” Sila nagtuo sa pagkabanhaw sa mga patay ngadto sa kinabuhi.​—Heb 11:​10, 16, 35.

Sa dihang gihatag ang Balaod, si Jehova miingon: “Tumanon gayod nimo ang akong mga lagda ug ang akong hudisyal nga mga hukom, nga kon buhaton sa usa ka tawo, siya usab gayod mabuhi pinaagi kanila.” (Lev 18:5) Sa walay duhaduha kadtong mga Israelinhon nga midawat sa Balaod nagpasalamat niini sanglit kini nagtanyag sa paglaom sa kinabuhi alang kanila. Ang Balaod maoy “balaan ug matarong” ug kadtong bug-os makatuman sa mga sukdanan niini isipon nga hingpit nga matarong. (Rom 7:12) Apan, imbes mohatag ug kinabuhi, gipakita sa Balaod nga ang tibuok Israel, ug ang katawhan sa katibuk-an, maoy dili-hingpit ug mga makasasala. Dugang pa, gihukman niini ang mga Hudiyo nga takos sa kamatayon. (Gal 3:19; 1Ti 1:8-10) Sa pagkatinuod, sama sa giingon ni Pablo, “sa dihang ang sugo miabot, ang sala nabuhi pag-usab, apan ako namatay.” Busa, ang kinabuhi dili moabot pinaagi sa Balaod.

Si apostol Pablo nangatarongan: “Kon gihatag pa ang usa ka balaod nga arang makahatag ug kinabuhi, ang pagkamatarong mahimong pinaagi gayod unta sa balaod.” (Gal 3:21) Karon, ang mga Hudiyo, kay hinukman sa Balaod, dili lamang kay gipakita nga mga makasasala ingong mga kaliwat ni Adan kondili nailalom usab sa usa pa ka kabilinggan. Tungod niini, si Kristo namatay diha sa estaka sa pagsakit, sama sa giingon ni Pablo: “Pinaagi sa pagpalit, gipagawas kita ni Kristo gikan sa tunglo sa Balaod pinaagi sa pagkahimong tinunglo inay nga kita, tungod kay kini nahisulat: ‘Tinunglo ang matag tawo nga gibitay sa estaka.’” (Gal 3:13) Pinaagi sa pagwagtang niini nga babag, nga mao, ang tunglo nga gipahinabo ngadto sa mga Hudiyo tungod sa ilang paglapas sa Balaod, giwagtang ni Jesu-Kristo kini nga babag sa kinabuhi alang sa mga Hudiyo, nga naghatag kanila ug kahigayonan alang sa kinabuhi. Ang iyang lukat sa ingon makahatag ug kaayohan kanila ingon man usab ngadto sa uban.

Kinabuhing walay kataposan, usa ka ganti gikan sa Diyos. Dayag nga sa tibuok Bibliya ang paglaom sa mga alagad ni Jehova mao ang pagkadawat ug kinabuhing walay kataposan diha sa mga kamot sa Diyos. Kini nga paglaom nagdasig kanila sa pagpabilin nga matinumanon. Ug dili kini usa ka hinakog nga paglaom. Ang apostol misulat: “Dugang pa, kon walay pagtuo imposible ang pagpahimuot kaniya, kay siya nga moduol sa Diyos angay nga motuo nga siya mao ug nga siya maoy tigganti sa mga matinuorong nagapangita kaniya.” (Heb 11:6) Siya ingon nianang matanga sa Diyos; usa kini sa mga hiyas nga niana siya takos sa bug-os nga pagkamahinalaron gikan sa iyang mga linalang.