Si Zacarias nga amahan ni Juan nga Tigbawtismo maoy usa ka saserdote sa ikawalong dibisyon, sa dibisyon ni Abias. Apan, kon tinuod man ugaling kining maong nahisgotan nga panglantaw, siya lagmit dili usa ka kaliwat ni Abias​—siya lagmit sakop lamang sa dibisyon nga ginganlan sa iyang ngalan. (1Cr 24:10; Luc 1:5) Tungod kay walay bug-os nga impormasyon labot niining mga butanga dili gayod makahimo ug malig-ong mga konklusyon.

Lagmit giisip nga ang labing dungganon sa adlaw-adlaw nga mga buluhaton mao ang pagsunog ug insenso diha sa halaran nga bulawan. Gibuhat kini human itanyag ang halad. Sa panahon sa pagsunog ug insenso, ang katawhan tigomon sa gawas sa sangtuwaryo aron sa pag-ampo. Sumala sa rabbinikong tradisyon, himoon ang mga pagripa alang niini nga pag-alagad apan ang usa nga nakaalagad na sa miagi dili tugotan nga moapil hangtod nga ang tanan nakahuman na sa iyang turno sa pag-alagad. (The Temple, pp. 135, 137, 138) Kon ingon niini ang kahimtang, ang usa ka saserdote sagad makaalagad lamang kausa sulod sa iyang tibuok kinabuhi. Mao kini nga pag-alagad ang gihimo ni Zacarias sa dihang ang manulonda nga si Gabriel nagpakita kaniya aron ipahibalo nga si Zacarias ug ang iyang asawa nga si Elisabet makabaton ug anak nga lalaki. Sa dihang si Zacarias migula gikan sa sangtuwaryo, ang panon sa katawhan nga nagkatigom didto nakamatikod pinaagi sa iyang dagway ug sa iyang pagkaamang nga si Zacarias nakakita ug labaw-kinaiyanhon nga talan-awon didto sa sangtuwaryo; busa ang maong hitabo nabaniog sa publiko.​—Luc 1:8-23.