Gitubag ang bakak nga akusasyon sa mga Pariseo. Human sa usa sa maong mga pagpang-ayo ni Jesus, ang iyang mga kaaway, ang mga Pariseo, miakusar: “Kining tawhana dili maghingilin sa mga demonyo gawas nga pinaagi kang Beelzebub, ang magmamando sa mga demonyo.” Apan, ang asoy nag-ingon: “Kay nahibalo sa ilang mga hunahuna, siya miingon kanila: ‘Ang matag gingharian nga nabahin batok sa iyang kaugalingon modangat sa pagkalaglag, ug ang matag siyudad o balay nga nabahin batok sa iyang kaugalingon dili makabarog. Sa samang paagi, kon si Satanas maghingilin kang Satanas, siya nabahin batok sa iyang kaugalingon; nan, unsaon man pagbarog sa iyang gingharian? Dugang pa, kon ako maghingilin sa mga demonyo pinaagi kang Beelzebub, pinaagi ni kinsa nga hinginlan sila sa inyong mga anak? Kini ang hinungdan nga sila mahimong mga maghuhukom kaninyo.’”​—Mat 12:22-27.

Ang mga Pariseo napugos sa pagdawat nga ang labaw-tawhanong nga gahom gikinahanglan aron sa paghingilin sa mga demonyo. Apan buot nila nga ang mga tawo dili motuo kang Jesus. Busa ilang giingon nga ang iyang gahom gikan sa Yawa. Dayon gipasiugda ni Jesus ang mga sangpotanan sa ilang argumento pinaagi sa pagpakita kon unsa ang lohikal nga sangpotanan nga ipatungha sa maong argumento. Siya mitubag nga kon siya ahente sa Yawa, nga nagbungkag sa gibuhat ni Satanas, nan si Satanas sa pagkatinuod nagbuhat batok sa iyang kaugalingon (nga dili buhaton ni bisan kinsang tawhanon nga hari) ug sa dili madugay mapukan. Dugang pa, iyang gihisgotan ang ilang “mga anak,” o mga tinun-an, nga nangangkon usab nga naghingilin ug mga demonyo. Kon ang argumento sa mga Pariseo tinuod, nga ang mga naghingilin ug mga demonyo nagbuhat niini pinaagi sa gahom ni Satanas, nan ang ilang kaugalingong mga tinun-an nagbuhat ilalom niini nga gahom, usa ka butang nga dili gayod dawaton sa mga Pariseo. Busa, si Jesus miingon nga ang ilang kaugalingong “mga anak” maoy mga maghuhukom nga maghukom kanila ug sa ilang argumento.

Ang gisulti ni Jesu-Kristo bahin sa paghingilin ug mga demonyo dili angayng sabton nga ang “mga anak” sa mga Pariseo ug ang uban pa nga nangangkong naghingilin ug mga demonyo mao gayoy mga instrumento sa Diyos. Gihisgotan ni Jesus ang mga tawo nga mosukna: “Ginoo, Ginoo, wala ba kami managna sa imong ngalan, ug naghingilin sa mga demonyo sa imong ngalan, ug naghimog daghang gamhanang mga buhat sa imong ngalan?” Apan ang iyang tubag ngadto kanila mao: “Wala gayod ako makaila kaninyo! Pahilayo gikan kanako, kamong mga mamumuhat sa kalapasan.” (Mat 7:​22, 23) Sanglit dili tinuod nga mga tinun-an ni Jesu-Kristo, ang maong mga mamumuhat ug kalapasan maoy mga anak sa Yawa. (Itandi ang Ju 8:44; 1Ju 3:10.) Busa, ang ilang pagpangangkon sa paghingilin ug mga demonyo maoy, dili ingong mga instrumento sa Diyos, kondili ingong mga ahente sa Yawa. Sa paggamit sa mga tawo ingong mga tigpagawas ug demonyo, gani nagbuhat niana pinaagi sa ngalan ni Jesus (itandi ang gisulayan paghimo sa pito ka anak nga lalaki ni Esceva diha sa Buh 19:13-16), si Satanas wala mabahin batok sa iyang kaugalingon. Hinuon, pinaagi niining daw maayong buhat sa pagbungkag sa paggahom sa demonyo, si Satanas naghimo sa iyang kaugalingon nga “usa ka manulonda sa kahayag,” nga tungod niana nagpalambo sa iyang gahom ug impluwensiya ibabaw sa mga nalimbongan.​—2Co 11:14.