ISMAELINHON

[Kang (Iya ni) Ismael].

Usa ka kaliwat ni Ismael, ang panganayng anak nga lalaki ni Abraham pinaagi kang Agar, ang Ehiptohanong sulugoong babaye ni Sara. (Gen 16:1-4, 11) Unya, si Ismael nagminyo sa usa ka Ehiptohanon nga kaniya siya nakabaton ug 12 ka anak nga lalaki (si Nebaiot, Kedar, Adbeel, Mibsam, Misma, Duma, Masa, Hadad, Tema, Jetur, Napis, Kedema), ang mga pangulo sa nagkalainlaing banay nga Ismaelinhon. (Gen 21:21; 25:13-16) Busa kon labot sa rasa, ang mga Ismaelinhon sa sinugdanan maoy un-kuwarto nga Semitikanhon ug tres-kuwarto nga Hamitikanhon.

Sumala sa gisaad sa Diyos, ang mga Ismaelinhon nahimong “usa ka dakong nasod” nga “dili maihap tungod sa gidaghanon.” (Gen 17:20; 16:10) Apan imbes nga magpuyo (nagtukod silag pipila ka siyudad), gipili nila ang pagbalhinbalhin. Si Ismael maoy “usa ka tawo nga samag sebra,” nga mao, usa ka dili mahimutang nga latagaw nga nagsuroysuroy sa Kamingawan sa Paran ug nabuhi pinaagi sa iyang pana ug mga udyong. Ang kadaghanan sa iyang mga kaliwat maoy mga Bedouin nga nagpuyo usab sa mga tolda, usa ka katawhan nga naglatagaw sa Peninsula sa Sinai gikan “sa atubangan sa Ehipto,” nga mao, dapit sa S sa Ehipto ug tabok sa amihanang Arabia hangtod sa Asirya. Nabantog sila ingong mabangis, gustog-gubat nga mga tawo ug lisod ikasabot, maingon sa gisulti labot sa ilang amahan nga si Ismael: “Ang iyang kamot mahimong batok sa matag usa, ug ang kamot sa matag usa mahimong batok kaniya.”​—Gen 16:12; 21:​20, 21; 25:​16, 18.

Sa dugang nga paghubit sa mga Ismaelinhon, kini giingon: “Sa atubangan sa tanan niyang mga igsoong lalaki siya nagpuyo [Heb., na·phalʹ].” (Gen 25:18) Sa susama, ang mga Midianhon ug ang ilang mga kaalyado, giingong, “mihugpa [no·phelimʹ, usa ka participle sa na·phalʹ] sa ubos nga patag” sa teritoryo sa Israel hangtod nga ang pundok ni Gideon pugsanong nagpakalagiw kanila. (Huk 7:​1, 12) Busa, sa dihang ang mga Ismaelinhon ‘mipuyo’ dayag nga buot nilang magpabilin sa maong rehiyon hangtod nga sila gipapahawa nga mapugsanon.

Sa ngadtongadto lagmit nga nagminyoay ang mga Ismaelinhon ug ang mga kaliwat ni Abraham pinaagi kang Ketura (Gen 25:1-4), nga nagpatunghag mga molupyo sa mga bahin sa Arabia. Sanglit si Ismael ug Midian maoy magsoon sa amahan, ang pagminyoay sa ilang mga isigkakaliwat nga nagsagol sa ilang dugo, mga batasan, kinaiya, ug trabaho lagmit mao ang hinungdan sa pagkabaylobaylo sa paggamit sa mga terminong “mga Ismaelinhon” ug “mga Midianhon,” sama sa makita sa paghubit sa panon sa mga magpapanaw nga nagbaligya kang Jose sa pagkaulipon sa Ehipto. (Gen 37:25-28; 39:1) Sa mga adlaw ni Gideon ang pundok nga misulong sa Israel gihubit ingong mga Midianhon ug mga Ismaelinhon, usa sa mga ilhanan sa mga Ismaelinhon mao ang ilang bulawan nga mga singsing sa ilong.​—Huk 8:24; itandi ang Huk 7:25 ug 8:​22, 26.

Ang kayugot nga gihambin ni Ismael batok kang Isaac lagmit nga napasa ngadto sa iyang mga kaliwat, bisan gani ang pagdumot ngadto sa Diyos ni Isaac, kay ang salmista, sa pagpaila niadtong “mga nagadumot pag-ayo” kang Jehova, naglakip sa mga Ismaelinhon. (Sal 83:​1, 2, 5, 6) Apan, dayag nga adunay mga eksepsiyon. Ubos sa organisasyonal nga kahikayan nga gisugdan ni David, si Obil, nga gipailang usa ka Ismaelinhon, maoy nagdumala sa mga kamelyo sa hari.​—1Cr 27:​30, 31.

Si Muhammad (mga 570-632 K.P.), ang magtutukod sa Islam, nangangkon nga usa ka Ismaelinhon nga kaliwat ni Abraham.