‘Molipang Panahon sa Pagkaubanon’

DAGHANG tawo sa kayutaan sa Mediteranyo ang magtanom ug mga palma nga datiles sa ilang mga tugkaran. Ilado kining mga kahoya tungod sa katahom ug sa lamiang bunga niini. Dugang pa, mopadayon kini sa pagpamunga sulod sa kapig usa ka gatos ka tuig.

Dili lang ang maanyag nga mga babaye ang gipanig-ingon sa kahoyng palma. Ang salmista miawit: “Ang matarong molambo sama sa kahoyng palma; siya modako, sama sa sedro sa Lebanon. Sila nga natanom diha sa balay ni Jehova, diha sa mga sawang sa atong Diyos, sila molambo. Sila magpadayon pa gihapon sa paglipang panahon sa ilang pagkaubanon, sila magpabiling tambok ug lunhaw.”—Salmo 92:12-14.

Sa simbolikong pagkasulti, kadtong matinumanong nag-alagad sa Diyos panahon sa ilang pagkatigulang nahisama gayod sa matahom nga kahoyng palma. “Ang pagkaubanon maoy usa ka purongpurong sa katahom sa dihang makaplagan kini sa dalan sa pagkamatarong,” nag-ingon ang Bibliya. (Proverbio 16:31) Bisan pag ang ilang lawas tingali maluya tungod sa ilang edad, ang mga tigulang padayong makabaton ug espirituwal nga kabaskog pinaagi sa regular nga pagtuon sa Pulong sa Diyos, ang Bibliya. (Salmo 1:1-3; Jeremias 17:7, 8) Tungod sa ilang madanihong mga pulong ug maayong panig-ingnan, ang matinumanong mga tigulang makapadasig kaayo sa uban ug padayong mamunga tuigtuig. (Tito 2:2-5; Hebreohanon 13:15, 16) Sama sa palma nga datiles, sila mahimong magmabungahon panahon sa ilang pagkatigulang.