Simbaha si Jehova sa Hinlong mga Kamot

UBOS sa pagdasig, ang salmista nga si David miawit: “Ako manghunaw sa akong mga kamot sa pagkawalay-sala, ug ako momartsa libot sa imong halaran, Oh Jehova.”​—Salmo 26:6.

Sa pagtagik niining mga pulonga, hayan gipasabot ni David ang batasan sa mga saserdoteng Levihanon sa Israel sa pagtikang sa ang-ang sa halaran ug dayon ibutang ang ilang mga halad sa ibabaw sa kalayo. Apan sa dili pa himoon kining maong buhat sa pagsimba, ang mga saserdote gisugo sa paghunaw sa ilang mga kamot ug sa paghimatiis. Dili kini gamay nga detalye. Ang dili pagtuman niining unang lakang mahimong makapildi sa kinabuhi sa usa ka saserdote!​—Exodo 30:18-21.

Ang mahulagwayong paghugas moresultag espirituwal ug moral nga kahinlo. (Isaias 1:16; Efeso 5:26) Buot ni Jehova nga kita ‘momartsa libot sa iyang halaran’ karon pinaagi sa pag-alagad kaniya. Apan siya nagsugo nga atong himoon kana sa hinlong mga kamot​—sama sa pagkasulti niana ni David, mga kamot nga nahunawan “sa pagkawalay-sala.” Dili kini gamayng kinahanglanon, kay kadtong nagabatasan sa kahugawan dili makapanunod sa Gingharian sa Diyos. (Galacia 5:19-21) Ang kinabuhi diha sa diyosnong mga buhat dili magpakamatarong sa usa sa pagpakigbahin sa imoral nga paggawi. Mao nga si apostol Pablo misulat: “Ginamakmak ko ang akong lawas ug gihimo kini nga samag usa ka ulipon, aron, human ako makawali sa uban, ako mismo sa unsa mang paagi dili mahimong dili-inuyonan.”​—1 Corinto 9:27.

Kadtong nagtinguha sa diyosnong pag-uyon ug tinuod nga kalipay kinahanglang moalagad kang Jehova sa hinlong mga kamot. Sama kang David, sila maglakaw “uban sa maunongon nga kasingkasing ug uban sa pagkamatarong.”​—1 Hari 9:4.