Ang Kahulogan sa Proverbio
Nganong Manghangyo sa mga Halok sa Madumtanon?
ANG balaang pagkadasig sa Diyos nga maalamong tawo mihimo niining obserbasyona: “Matinumanon ang mga samad sa usa ka higala, apan ang mga halok sa usa ka madumtanon maoy mga butang nga pagahangyoon.” (Proverbio 27:6) Sa unsang paagi kining mga pulonga pagasabton?
Ang tawong mahigugma kanimo mohatag ug mahulagwayong samad sa matinumanong paagi. Tingali tambagan ka niya uban ang gugma diha sa iyang kasingkasing ug nagalaom nga makahatag kanimo ug kaayohan. Dili na kinahanglang hangyoon nimo ang usa ka matuod nga higala alang sa maong tabang o bisan sa pagbadlong kon nagkinahanglan ka niana. Ug pagkamaalamon mo kon matalamdon nimong dawaton ang gikinahanglang tambag, matudloong pagsaway, o gikinahanglang pagbadlong!
Hinunoa, kon gusto ka nga buhatan kag maayo sa usa ka tawong nagdumot kanimo, kinahanglang mohangyo ka kaniya. Ngano? Tungod kay dili gayod siya moangay nga mohalok kanimo. Hinunoa, mokiling siya sa pagtagad kanimo sa mabangison. Ang bisan unsang kalulot nga iyang ipakita kanimo makuha lamang gikan kaniya uban ang igoigong kalisod ug uban sa dako nimong paghangyo.
Makapaikag niining bahina mao ang usa sa mga sambingay ni Jesu-Kristo. Siya naghisgot kausa bahin sa usa ka babayeng balo nga nakadawat ug hustisya gikan sa usa ka maghuhukom nga walay kahadlok sa Diyos o pagtahod sa tawo. Sa unsang paagi siya milampos? Gitino sa maghuhukom nga makadawat ang babaye ug kahupayan nga takos kaniya tungod lamang kay siya nagpunay ug hangyo kaniya. Gigamit ni Jesus kining ilustrasyona aron ipasilsil diha sa mga tinun-an ang “panginahanglan kanila nga mag-ampo kanunay ug sa dili paghunong.”—Lucas 18:1-8.
Sa Unsang Paagi Nagadaghan ang Matarong Kon Mangahanaw ang mga Daotan?
Ang Proverbio 28:28 nag-asoy: “Kon ang daotan motindog, ang mga tawo manago sa ilang kaugalingon; apan sa diha nga sila mangahanaw, ang mga matarong modaghan.” Sa unsang paagi tinuod kini?
Ang daotan “motindog” diha sa gahom, tingali ingong mabangis nga mga magmamando. Sa maong panahon, ang tawong matarong motago. Tingali himoon niya kini tungod sa kahadlok sa ilang pagdaogdaog. Ug nganong dili? Matuod nga ang “tawo nagamando sa tawo alang sa iyang kadaot.”—Ecclesiastes 8:9.
Inigpangahanaw sa daotan, hinunoa, ang tawong matarong “modaghan.” Sa unsang paagi? Tingali sa pagkaagi nga ang matarong sa maong panahon mogula gikan sa iyang pagtago ug mopakita sa katilingban. Mao nga sila molambo o daw nagdaghan tungod kay dili na kinahanglang manago pa sila. Kon ang matarong na ang magmando, ilang silotan ang mga mamumuhat ug daotan ug ipasiugda ang matarong nga paggawi. Kana usab adunay epekto sa pagkunhod sa gidaghanon sa mga tawong daotan ug nagapadaghan sa mga matarong.—Itandi ang Proverbio 28:12; 29:2.
Ang mga tawong matarong sa dili madugay makakita sa daotan nga mangahanaw gikan sa yuta sa duol na kaayong nagsingabot nga “adlaw sa kasuko ni Jehova.” Busa, pangitaa ang pagkamatarong ug ang kaaghop sumala sa balaang mga sukdanan, ug hayan maluwas ka ngadto sa bag-ong kalibotan sa Diyos, diin ang mga matarong sa pagkamatuod modaghan.—Sofonias 2:2, 3; 2 Pedro 3:11-13.