Ang usa ka matarong nga tawo nakatagamtam usab ug usa ka matang sa kasegurohan nga wala masinati sa mga daotan. “Siya nga nagalakaw sa integridad magalakaw sa kasegurohan, apan siya nga nagapabaliko sa iyang mga dalan mahibaloan. Ang usa nga nagapangidhat sa iyang mata nagahatag ug kasakit, ug ang usa nga buangbuang sa iyang ngabil pagayatakan.”—Proverbio 10:9, 10.

Lahi ang kahimtang niadtong tawo nga wala magmatinud-anon tungod sa hinakog nga tinguha. Ang usa ka limbongan mosulay tingali sa pagtakoban sa iyang pagkadili-matinud-anon pinaagig baliko nga sinultihan o pinaagig linihokan. (Proverbio 6:12-14) Ang iyang pagkidhat uban ang madinaoton o malimbongon nga katuyoan mahimong makahatag ug tumang kahasol sa hunahuna sa iyang gilimbongan. Apan sa madugay o sa madali, ang pagkabaliko sa maong tawo mahibaloan. Si apostol Pablo misulat: “Ang mga sala sa pipila ka tawo dayag sa kadaghanan, nga motultol dayon sa paghukom, apan mahitungod sa ubang tawo ang ilang mga sala madayag usab sa ulahi. Sa samang paagi usab ang maayong mga buhat dayag sa kadaghanan ug kadtong sukwahi niini dili magpabiling tinago.” (1 Timoteo 5:24, 25) Bisag kinsa pay nalangkit—usa man ka ginikanan, usa ka higala, usa ka kapikas sa kaminyoon, o kaha usa ka kaila—ang pagkadili-matinud-anon madayag sa ngadtongadto. Kinsay makasalig sa usa ka tawong nabaniog nga dili-matinud-anon?