ARIEL

[Abohan sa Halaran sa Diyos; o, Leyon sa Diyos].

1. Usa ka Moabihanon kansang duha ka anak nga lalaki gipatay ni Benaias.​—2Sa 23:20; 1Cr 11:22.

2. Usa sa siyam ka pangulo nga sa linaing paagi gigamit ni Esdras sa pagkuha ug kuwalipikadong ‘mga alagad alang sa balay sa Diyos.’ Kadto maoy sa tingpamulak sa 468 W.K.P. sa dihang ang mga 1,500 ka lalaking Israelinhon nga gipangulohan ni Esdras hapit nang mobiya sa suba sa Ahava aron moadto sa Jerusalem.​—Esd 8:15-17, 31.

3. Usa ka simbolikong ngalan nga gigamit alang sa Jerusalem diha sa Isaias 29:​1, 2, 7. Ang Jerusalem mao ang nahimutangan sa templo sa Diyos diin anaa sa sulod niini ang halaran. Tungod niini, ang siyudad nahimong abohan sa halaran sa Diyos. Kadto usab mao unta ang sentro sa putling pagsimba kang Jehova. Apan, ang mensahe sa Isaias 29:1-4 maoy makahahadlok ug nagtagna sa kalaglagan nga modangat sa Jerusalem pinaagi sa mga kamot sa mga Babilonyanhon niadtong 607 W.K.P., sa dihang kini mahimong “abohan sa halaran” diha sa lahi nga diwa: ingong usa ka siyudad nga nagbanaw sa inula nga dugo ug gilamoy sa kalayo ug napuno sa lawas sa mga nangamatay sa kalayonhong kalaglagan. Ang hinungdan sa maong katalagman gihisgotan diha sa mga bersikulo 9 hangtod sa 16. Apan, ang Isaias 29:​7, 8 nagpakita nga ang mga nasod nga nagpahinabo sa maong kalaglagan sa Jerusalem mapakyas sa ilang pangunang katuyoan o tumong.