Diyosnong Kaalam—Sa Unsang Paagi Kini Gipasundayag?

“ANG kaalam sa kabos ginatamay, ug ang iyang mga pulong wala patalinghogi.” Pinaagi niining mga pulonga, ang maalamong Haring Solomon mitapos sa sugilanon bahin sa usa ka ubos apan maalamong tawo nga nagluwas sa tibuok siyudad gikan sa kalaglagan. Apan, ikasubo, “walay tawo nga nahinumdom sa maong tawo nga kabos.”—Ecclesiastes 9:14-16.

Ang mga tawo makiling sa pagtamay sa mga kabos, bisan kon kining mga timawa naghimog maayong mga buhat. Tinuod kini sa kahimtang ni Jesus. Si Isaias nagtagna bahin kaniya: “Siya gitamay ug gilikayan sa mga tawo, usa ka tawo nga alang sa mga kasakit ug sa pagsinatig sakit.” (Isaias 53:3) Si Jesus gitamay sa pipila tungod lamang kay siya walay posisyon o kabantog nga nabatonan sa mga lider sa iyang adlaw. Apan, siya nakabaton ug kaalam nga mas dako kay ni bisan kinsang makasasalang tawo. Ang mga tawo sa lungsod nga natawhan ni Jesus midumili sa pag-ila nga kining “anak sa panday” nagpasundayag niana nga kaalam ug naghimo nianang gamhanang mga buhat. Apan, kana maoy grabeng sayop, kay ang asoy padayong nag-ingon nga si Jesus ‘wala mohimog daghang gamhanang buhat didto gumikan sa ilang kawalay pagtuo.’ Pagkadako sa nawala niadtong mga tawhana!—Mateo 13:54-58.

Hinaot nga dili kita mohimo sa mao gihapong sayop. “Ang kaalam mapamatud-ang matarong pinaagi sa mga buhat niini,” miingon si Jesus. Kadtong nagabuhat sa buluhaton sa Diyos ug nagapakig-ambit sa langitnong kaalam mailhan, dili pinaagi sa ilang posisyon o kahimtang sa katilingban, kondili pinaagi sa “maayong bunga” nga ilang ipasundayag—ang ilang pinasukad-sa-Bibliya nga pagtuo ug mga buhat.—Mateo 7:18-20; 11:19.