Si Jehova matarong sa pagsilot sa mga mamumuhat ug daotan. Kini giangkon samtang ang Jerusalem mismo nagpahayag. Siya nangutana kon may kasubo ba nga sama sa kasakit nga gipahinabo sa Diyos kaniya. Siya nagpadalag kalayo nga naglaglag sa templo. Ang mga sala sa siyudad nahimong usa ka yugo, ug ang dugo miagos samag duga samtang ang Diyos naggiok sa iyang “pug-anan sa bino.” Gibuklad sa Sion ang mga kamot sa kasubo ug pangaliyupo apan wala makakaplag ug maglilipay ug si Jehova matarong sa pagsilot sa masukolon nga Jerusalem. Hinaot siya samang magmapig-oton ngadto sa iyang nagsadyang mga kaaway.—1:12-22.

◻ 1:15​—‘Gitamakan ni Jehova ang pug-anan mismo sa bino nga iya sa ulay nga anak babaye sa Juda’ tungod kay gihukom ug gitugot niya ang nahitabo. “Ang ulay nga anak babaye sa Juda” mao ang Jerusalem nga giisip nga sama sa usa ka babayeng dili mapasipad-an. Sa gilaglag sa mga taga-Babilonya ang maong kaulohang siyudad sa Juda niadtong 607 W.K.P., dihay dakong pag-ulag dugo, nga sama sa pagpiga sa duga gikan sa mga ubas sa pug-anan sa bino. Tinoon ni Jehova nga ang Kakristiyanohan, ang antitipikal nga Jerusalem, susamang madugmok.