Ang mga tinun-an ni Jesus lagmit makasinatig grabeng pagsupak, pero gipasaligan sila ni Jesus: “Dihang itugyan nila kamo, ayawg kabalaka kon unsay inyong isulti o kon unsaon kini pagsulti kay makadawat mog tabang nianang higayona; kay dili lang kamo ang mosulti kondili ang espiritu sa inyong Amahan maoy mosulti pinaagi kaninyo.” Si Jesus mipadayon: “Itugyan sa mga tawo ang ilang igsoon ngadto sa kamatayon; kini usab ang buhaton sa mga amahan ngadto sa ilang anak. Ang mga anak morebelde sa ilang ginikanan ug magpapatay kanila. Ug kamo dumtan sa tanang katawhan tungod sa akong ngalan, apan siya nga makalahutay hangtod sa kataposan maluwas.”—Mateo 10:19-22.

Importante kaayo ang instruksiyon, pasidaan, ug pagdasig nga gihatag ni Jesus sa iyang 12 ka apostoles. Pero mapadapat sab kini sa tanang makigbahin sa pagsangyaw human sa kamatayon ug pagkabanhaw ni Jesus. Kay sumala sa iyang giingon, ang iyang mga tinun-an “dumtan sa tanang katawhan,” dili lang sa mga tawo nga gisangyawan sa mga apostoles. Wala pod tay mabasa nga ang mga apostoles gipaatubang sa mga gobernador ug hari panahon sa ilang mubong pagsangyaw sa Galilea o gipapatay sila sa ilang pamilya.

Busa naghunahuna gayod si Jesus sa umaabot dihang iya kining gisulti sa mga apostoles. Matikdi ang iyang giingon sa mga tinun-an nga dili nila masangyawan ang tanang siyudad hangtod “moabot ang Anak sa tawo.” Gipakita ni Jesus nga dili mahuman sa mga tinun-an ang pagsangyaw bahin sa Gingharian sa Diyos sa dili pa moabot ang gipili sa Diyos nga maghuhukom, ang hinimayang Hari nga si Jesu-Kristo.