Ang mga Panagway Malimbongon
“WALAY panagway nga kasaligan,” miingon ang taga-Irlandiya nga tigsulat ug drama nga si Richard Sheridan. Kini matuod diha sa mga kahoy ug sa mga tawo.
Usa ka adlaw sa hinapos sa Marso sa tuig 33 K.P., si Jesu-Kristo nakakitag usa ka kahoyng igira samtang siya ug ang iyang mga tinun-an naglakaw gikan sa Betania paingon sa Jerusalem. Labong kaayo ang dahon sa kahoy, apan sa gitan-aw kini sa duol kini wala gayoy bunga. Busa si Jesus miingon ngadto niana: “Wala nay bisan kinsa nga makakaon sa imong bunga bisan kanus-a.”—Marcos 11:12-14.
Nganong gitunglo ni Jesus ang kahoy sanglit, sumala sa giingon ni Marcos, “dili pa man kadto panahon sa tingbunga sa mga igira”? (Marcos 11:13) Aw, kon manahon ang kahoyng igira, kinaiyanhon nga mamunga usab kinig sayo. Talagsaon alang sa usa ka kahoyng igira nga manahon niadtong panahona sa tuig. Apan kay may dahon man kadto, si Jesus tukmang naglaom nga makakitag mga bunga niana. (Tan-awa ang hulagway sa ibabaw.) Ang kamatuoran nga nanahon lamang ang kahoy nagpasabot nga kini dili gayod mamunga. Ang panagway niana malimbongon. Sanglit buhisan man ang mga kahoy nga nagapamunga, ang kahoy nga dili mamunga maoy palas-anon sa panalapi ug kinahanglang putlon.
Gigamit ni Jesus kadtong walay bungang kahoy nga igira sa pag-ilustrar ug hinungdanong pagtulon-an mahitungod sa pagtuo. Sa pagkasunod adlaw, nakurat ang mga tinun-an sa pagkakita nga ang kahoy nalaya na. Si Jesus miingon: “Tumuo kamo sa Diyos. . . . Ang tanang mga butang nga inyong giampo ug gipangayo tuohi nga inyo na kini nga nadawat, ug kamo magadawat niini.” (Marcos 11:22-24) Dugang pa nga nag-ilustrar sa panginahanglan sa pag-ampo diha sa pagtuo, ang nalaya nga kahoyng igira dayag nga nagpakita kon unsay mahitabo sa nasod nga kulang ug pagtuo.
Sa mga bulan nga sayosayo pa gitandi ni Jesus ang Hudiyohanong nasod sa kahoyng igira nga dili mamunga sulod sa tulo ka tuig ug pagaputlon kini kon kini magpadayon nga dili mamunga. (Lucas 13:6-9) Pinaagi sa pagtunglo sa kahoyng igira upat ka adlaw sa wala pa siya mamatay, gipakita ni Jesus kon sa unsang paagi ang Hudiyohanong nasod wala makapamungag mga bunga nga nahiangay sa paghinulsol ug busa nahilinya alang sa kalaglagan. Bisan pag kadtong nasora—sama sa kahoyng igira—himsog nga tan-awon sa gawas, ang duol nga pagtan-aw nagbutyag ug kakulag pagtuo nga misangpot sa pagsalikway sa Mesiyas.—Lucas 3:8, 9.
Diha sa iyang Wali sa Bukid, si Jesus nagpasidaan batok sa “bakak nga mga propeta” ug miingon: “Pinaagi sa ilang mga bunga kamo makaila kanila. Ang mga tawo ba magapupo ug mga parras gikan sa kasampinitan o mga igira gikan sa kadyapaan? Sa ingon niana ang matag usa ka maayong kahoy magabungag maayong mga bunga, apan ang matag usa ka walay pulos nga kahoy magabungag mga bungang walay pulos; ang maayong kahoy dili makabungag mga bungang walay pulos, ni ang walay pulos nga kahoy makabungag maayong mga bunga. Ang matag usa ka kahoy nga dili mamungag maayong mga bunga pagaputlon ug ilabay ngadto sa kalayo. Busa, pinaagi sa ilang mga bunga inyong mailhan kadtong mga tawhana.” (Mateo 7:15-20) Kining mga pulonga ni Jesus ug ang asoy bahin sa gitunglong kahoyng igira dayag nga nagpakita nga kinahanglang magbantay kita sa espirituwalidad, kay ang relihiyosong mga panagway usab malimbongon.