“Dihay usa ka tawong dato,” miasoy si Jesus, “ug nagsapot siya ug purpura ug lino nga manipis, maluho niyang ginatagamtam ang matag adlaw. Apan sa gawas sa iyang pultahan ginadala ang usa ka tawong kabos nga ginganlan si Lazaro, nga nalukop sa kabahong ug nangandoy nga unta mabusog sa mga mumho nga mangatagak sa lamesa sa tawong dato. Oo, ang mga iro usab manuol ug motilap sa iyang mga kabahong.”

Kining mapahitas-ong tawong-dato nga matang naglantaw sa kabos, komung tawo uban ang bug-os nga pagtamay, nagtawag kanilang ‘am ha·’aʹrets, o mga tawo sa yuta. Busa, ang makalilimos nga Lazaro naghawas niining mga tawhana diin sila wala hatagi sa relihiyosong mga lider ug hustong espirituwal nga pagkaon ug mga pribilehiyo. Busa sama kang Lazaro nga naputos sa kabahong, ang komung mga tawo gitamay nga masakiton sa espirituwal ug angay lamang makig-uban sa mga iro. Apan, kadtong iya sa Lazaro nga matang gigutom ug giuhaw sa espirituwal nga pagkaon ug busa anaa sa ganghaan nga nagapangita nga makadawat ug bisan unsang mga mumho sa espirituwal nga pagkaon nga mangahulog gikan sa lamesa sa tawong dato.