Gitagna ni Jesus kon unsa ang mahitabo: “Modangat kanimo ang mga adlaw sa dihang ang imong mga kaaway magatukod libot kanimo ug usa ka salipdanan sa talinis nga mga estaka.” (Luc 19:41-44) Siya usab miingon: “Inigkakita ninyo nga malibotan ang Jerusalem sa nagkampong kasundalohan, nan . . . silang anaa sa Judea pakalagiwa ngadto sa kabukiran.”​—Luc 21:​20, 21.

Niadtong 66 K.P., human sa usa ka pag-alsa sa mga Hudiyo, ang Romanhong kasundalohan ilalom ni Cestius Gallus misulong sa Jerusalem. Apan, matod ni Josephus, si Gallus “sa kalit nagpasibog sa iyang kasundalohan, . . . ug, sukwahi sa gihunahuna sa tanan, mibiya gikan sa siyudad.” Kini naghatag ug higayon sa mga Kristohanon sa pagkalagiw gikan sa Jerusalem, nga mao gayoy ilang gihimo. Sa wala madugay mibalik ang Romanhong kasundalohan ilalom ni Tito. Niining panahona sila nagtukod ug “usa ka salipdanan sa talinis nga mga estaka,” usa ka naglibot nga koral nga 7.2 km (4.5 mi) ang gitas-on. Human sa mga lima ka bulan nga paglikos, ang siyudad bug-os nga nalaglag ug ang templo nagun-ob. Tulo ka tuig sa ulahi, niadtong 73 K.P., nailog sa Romanhong kasundalohan ang kataposang kuta sa mga Hudiyo, ang kuta nga didto sa tumoy sa bukid sa Masada.