Ang Lucas 22:7, 8 naghatag kanato sa yugto sa panahon, nga nagaingon: “Miabot ang adlaw sa tinapay nga walay igpapatubo, nga maoy pag-ihaw sa karnero sa paskuwa; ug iyang gisugo si Pedro ug Juan, nga nag-ingon: ‘Lakaw kamo ug hikaya ninyo ang paskuwa alang kanato aron mangaon kita niini.’” Ang asoy nagpadayon: “Ingna ninyo ang tag-iya sa balay, ‘Ang Magtutudlo nagaingon kanimo: “Hain ba ang lawak diin adto ako makigsalo sa akong mga tinun-an sa pagkaon sa paskuwa?”’” Busa niadtong gabhiona si Jesus kauban sa 12 alang sa usa ka Hudiyohanong selebrasyon. Iyang gisultihan sila: “Dako kaayo ang akong tinguha sa pagkaon uban kaninyo niining paskuwa sa dili pa ako mag-antos.”​—Lucas 22:11, 15.

Apan si Jesus “dako kaayo ug tinguha” sa pag-ambit nianang mahimong kataposan balidong Paskuwa, ug ang kataposang gabii sa dili pa siya mamatay, uban sa iyang suod nga mga sumusunod nga mibiyahe uban kaniya sa kadaghanang panahon sa iyang ministeryo. Sa kataposan sa panihapon sa Paskuwa, gisultihan sila ni Jesus mahitungod sa usa ka bag-ong selebrasyon nga kinahanglang saulogon sa tanan niyang mga sumusunod sa umaabot. Ang bino nianang umaabot pa nga Kristohanong selebrasyon naghawas sa dugo sa “bag-ong pakigtugon” nga maoy ipuli sa pakigtugon sa Kasugoan.​—Lucas 22:20.