Samtang nanudlo si Jesus sa mga tawo sa Cesarea Filipos, mga 25 kilometros gikan sa Bukid sa Hermon, si Jesus mipasidaan: “Sa pagkatinuod sultihan ko kamo nga may pipila dinhi nga makakita sa Anak sa tawo nga moabot sa iyang Gingharian sa dili pa sila mamatay.”—Mateo 16:28.

Seguradong naglibog ang mga tinun-an kon unsay gipasabot ni Jesus. Mga usa ka semana sa ulahi, iyang gidala ang tulo ka apostoles—si Pedro, Santiago, ug Juan—sa usa ka habog nga bukid. Basin gabii na to, kay giduka na man ang tulo ka apostoles. Samtang nag-ampo si Jesus, ang iyang dagway nausab. Nakita sa mga apostoles ang iyang dagway nga misidlak sama sa adlaw ug ang iyang besti migilaw sama sa kahayag.

Seguradong nadasig si Jesus ug ang mga tinun-an sa maong panan-awon. Pasiuna kadto sa himaya ni Kristo sa iyang Gingharian. Nakita sa mga tinun-an ang “Anak sa tawo nga moabot sa iyang Gingharian,” sumala sa gisaad ni Jesus. (Mateo 16:28) Dihang didto sa bukid, sila ang mga “saksing-nakakita sa iyang kahalangdon.” Bisag gusto sa mga Pariseo nga mohimog ilhanan si Jesus aron pamatud-an nga siya ang gipili sa Diyos nga Hari, wala niya kini himoa. Pero gitugotan ni Jesus ang tulo ka apostoles nga makakita sa pagkausab sa iyang dagway, nga nagpamatuod sa mga tagna bahin sa Gingharian. Busa sa ulahi, si Pedro miingon nga kasaligan gayod ang matagnaong pulong sa Diyos.—2 Pedro 1:16-19.